احترام و تحمل به يكديگر را آموزش دهيم

آرمان- آزاده رحیمی: رئیس‌جمهور یکشنبه پرکاری را پشت سر گذاشت. نخست در آیین آغاز به کار مدارس سخنرانی کرد و پس از آن برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک شد. حسن روحانی در مراسم بازگشایی مدارس گفت: دانش‌آموز نباید مردد بماند که آنچه در مدرسه گفته می‌شود، درست است یا آنچه در خانه می‌بیند؟ آنچه معلم می‌گوید درست است یا آنچه پدر و مادرش می‌گویند؟ آنچه از هم‌شاگردی‌هایش می‌شنود صحیح است یا آنچه از دوستان یا اقوامش می‌شنود و می‌بیند؟ و این قاعده شامل همه جامعه، رسانه‌ها، تلویزیون و اقشار مختلف دیگر می‌شود.
آموزش احترام گذاشتن
روحانی با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش باید در عمل نشان دهد که در جامعه بین زن و مرد تفاوت وجود ندارد، گفت: نهادینه کردن این موضوع در جامعه به صرف گفتن و تکرار آن انجام نخواهد شد. اینکه رئیس‌جمهور و دیگر مسئولان، رسانه‌ها، کتاب‌ها و مدارس، صرفا بر این موضوع تأکید کنند، این اتفاق محقق نخواهد شد، بلکه باید در خود مدارس و در مجموعه‌های آموزشی و سلسله مراتب آموزشی این موضوع به طور عملی آموزش داده شده و عملیاتی شود، تا در همه جا ارج نهادن به مقام والای زنان را شاهد باشیم. روحانی اضافه کرد: نکته مهم دیگر این است که باید احترام گذاشتن به یکدیگر را در مدارس آموزش دهیم و از همان محیط مدرسه این مهم را بیاموزیم. بر اساس گزارش مقایسه‌ای که اخیرا مطالعه کردم، نحوه گفت‌وگو و انتقاد کردن در فضای مجازی در کشورمان نسبت به دیگر کشورها اصلا قابل قبول نیست. رئیس‌جمهور ادامه داد: نگاهی به وضعیت لحن و بیان جامعه در بخش‌های مختلف از جمله در ورزشگاه‌ها نشان می‌دهد که وضعیت خوبی از این لحاظ نداریم. همه اینها نشان می‌دهد که باید احترام گذاشتن به یکدیگر را بیاموزیم. باید یاد بگیریم همان‌طور که خوردن مال دیگران و دروغ گفتن به یکدیگر را گناه می‌شماریم، به همان نسبت اهانت به یکدیگر را نیز گناه بشماریم. روحانی با اشاره به اینکه مهارت آموزی در مدارس نکته مهم دیگری است که باید مدنظر باشد، اظهار کرد: سوال مهر امسال همین است که پارسال چه مهارت‌هایی را در مدرسه آموختید و امسال چه انتظاراتی در این زمینه دارید؟ دانش آموزان پاسخ دهند که چه کسی و کدام معلم بیشتر به آنها در زمینه مهارت آموزی کمک کرد و به نظر آنها کدام مهارت‌ها بیشتر برای آینده زندگی آنها مفید بوده و به کار می‌آید و مهم است؟
سفر روحانی به نیویورک


رئیس‌جمهور به نیویورک رفت. حسن روحانی در آستانه سفر به نیویورک با اشاره به اینکه آمریکا بیش از همیشه حالت قلدرمآبانه خود را به رخ جهانیان می‌کشاند، گفت‌: همه کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران حرف‌های زیادی برای گفتن در سازمان ملل دارند، سازمان ملل فرصت و تریبونی برای بیان مواضع کشورمان است. رئیس‌جمهور همچنین ادامه‌ داد: شرایط جهانی مناسب نیست. آمریکا بیش از همیشه حالت قلدرمآبانه خود را به رخ جهانیان می‌کشاند. سیاست یکجانبه‌گرایانه خود را ادامه‌ داده و فکر می‌کند که بر مبنای زور می‌تواند عمل کند. همچنین آمریکا از سازمان ملل سوءاستفاده کرده و سایر کشورها هم نتوانستند از این سازمان به خوبی استفاده کنند. این حکومت تفکر یکجانبه‌گرایی و ناسیونالیسم افراطی دارد. در این شرایط من فکر می‌کنم که بسیاری از کشورها از جمله ایران حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. وی ادامه‌ داد: آمریکا به یکی از تعهدات خود یعنی بر جام پشت پا زد و آن را نقض کرد. بر جام یک سند بین‌المللی است، اما آنها با بهانه‌های واهی از این توافق خارج شده و بر خلاف حقوق بشر، ملت ایران را تحت فشار قرار داده‌اند. سایر ملت‌ها و شرکت‌ها را نیز با قانون داخلی خود مجبور می‌کنند که در روابط با ایران محدودیت داشته باشند. آنها می‌خواهند مردم ایران را در فشار قرار دهند تا آنها از استقلال خود پشیمان شوند. آمریکا می‌خواهد در کشور ما بلوا و آشوب ایجاد کند تا روزی بتواند به این کشور باز گردد و در آن اربابی کند، اما این خیال‌ها خام بوده و آنها هیچ‌گاه به اهدافشان نخواهند رسید. رئیس‌جمهور در ابتدای سخنان خود با اشاره به حادثه تروریستی در اهواز، اظهار کرد: بی‌تردید جمهوری اسلامی ایران از این جنایت نمی‌گذرد. برای ما روشن است که آنها چه گروهی‌اند و به چه گروهی وابسته هستند. آنهایی که ادعای حقوق بشر را تکرار می‌کنند باید پاسخگو باشند. آمریکا پشتوانه کشورهای مزدور منطقه است و همه امکانات لازم را در اختیار آنها قرار می‌دهد، اما این اقدامات هیچ تاثیری در مسیر اراده ملت ما ندارد. ما پاسخ این جنایات را در چارچوب قانونی و مصالح کشور می‌دهیم.
یوسف مولایی استاد دانشگاه تهران درباره دستاوردهای سفر رئیس‌جمهور به نیویورک با «آرمان» به گفت‌وگو پرداخت.
ارزیابی شما از سفر رئیس‌جمهور به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل با توجه به رویکردهای یک جانبه‌گرایانه آمریکا در قبال ایران چیست؟
حضور آقای روحانی عمدتا سیاسی است و تصمیم مبنی بر حضور ایران در نشست مجمع عمومی و همچنین شورای امنیت، حقوقی محسوب نمی‌شود. دولت‌ها به این دلیل تصمیم می‌گیرند در سازمان ملل حضور داشته باشند و در نشست‌های آن شرکت کنند که از تریبون‌هایش برای اعلام مواضعی استفاده کنند که جامعه جهانی روی آن حساس است. ایران نیز سال‌های بسیاری است که در این گونه نشست‌ها حضور می‌یابد.
بازخورد حضور رئیس‌جمهور را تا چه اندازه مثبت تلقی می‌کنید؟
این سفرها در مجموع مشکلی از مشکلات ایران حل نکرده است. با این حال این حضور در اختیار دستگاه دیپلماسی کشور است که در سازمان ملل حضور داشته باشد و این حضور را این‌گونه توجیه می‌کنند که طرف‌های مقابل از جمله آمریکا، اسرائیل و سایر کشورها، علیه ایران از این تریبون استفاده و علیه ایران سخنرانی خواهند کرد، بنابراین ایران نیز باید به نوعی به آنها پاسخ دهد، اما باید اذعان داشت که این حضور در سطح وزیر امورخارجه نیز کافی است.
یعنی حضور رئیس‌جمهور منافعی برای کشور ندارد؟
در مورد اینکه حضور رئیس‌جمهور چه دستاوردی می‌تواند داشته باشد، نظرات مختلفی مطرح می‌شود. ممکن است گفته شود که سخنرانی رئیس‌جمهور سبب جلب توجه بیشتری به مواضع ایران خواهد شد. اینکه توجه بیشتر به چه موضوعی جلب شود دارای اهمیت است. بنابراین موضوع جدیدی که ایران در سطح جهانی مطرح نکرده باشد، وجود ندارد.
از نظر شما موضع ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل باید به چه نحو باشد؟
استراتژی ایران برای حضور در سازمان ملل باید در تهران تدوین ‌می‌شد. باید برای این حضور موثر، برنامه جامعی داشت. باید به این مسائل توجه داشت که برای رفتن به نیویورک، به هدف‌گذاری مناسب پرداخت و در نتیجه اهدافی را تعیین و رسیدن به آن اهداف را مورد بررسی قرار داد. صرف اینکه بخواهیم از تریبون سازمان ملل استفاده کنیم کمک خاصی نمی‌کند. اگر قرار است این حضور موثر باشد باید قبل از حضور اقدامات و بررسی‌های کارشناسانه صورت گرفته باشد و در سطح جامعه نیز از اظهارنظر کارشناسان مختلف استفاده و در نهایت جمع بندی صورت می‌گرفت تا با استفاده از یک برنامه مشخص در سازمان ملل حضور پیدا کنیم تا به اهداف مشخص نائل شویم. تاکنون همگان شاهد بودند که یک فضای رسانه‌ای ایجاد شده که این فضای رسانه‌ای گاهی به نفع ایران نبوده است. زیرا این رسانه‌ها بودند که در مورد فعالیت‌های منطقه‌ای ایران فعالیت کرده و واقعیت‌ها را گاه وارونه جلوه داده‌اند. بنابراین در مجموع نمی‌توان اذعان داشت این سفر، پیشاپیش چه دستاوردهایی دارد. برای بنده بسیار روشن نیست و در نهایت موافق این حضور نیستم. رئیس‌جمهور در داخل کشور کارهای زیادی دارد که باید انجام دهد و این حضور و سخنرانی را دکتر ظریف هم می‌توانست انجام دهد.
شاید عدم حضور رئیس‌جمهور اتفاقاتی مانند صدور قطعنامه علیه ایران را تکرار کند؛ مانند دوران احمدی‌نژاد.
در زمینه صدور قطعنامه‌های شورای امنیت که در گذشته اتفاق افتاده است، باید اذعان داشت که حضور و یا عدم حضور رئیس‌جمهور کمک بسیاری به این موضوع نمی‌کرد زیرا زیرساخت قطعنامه‌های صادر شده را شورای حکام از قبل آماده کرده بود و آن قطعنامه‌ها، ایران را به این وضعیت می‌کشاند. بنابراین احمدی‌نژاد هم نمی‌توانست اقدام خاصی انجام دهد تا بتواند اعضای شورای امنیت را متقاعد کند که در مورد سوالات و ابهاماتی که شورای حکام به عنوان نهاد تخصصی ایجاد کرده بود، رفع ابهام شود. بنابراین با یک سخنرانی اتفاق خاصی نمی‌افتاد. باید از نظرات غیرکارشناسانه در این مورد پرهیز کرد.