ژست آوانگارد نگیریم!

 
 
 
خبر دیدار جمعی از اصلاح‌طلبان با رئیس‌جمهور، خوش‌یمن است. هرچه این ارتباطات و روابط نزدیک‌تر و چنانچه تفاهمی هست روی آن تاکید شود و زاویه و گلایه‌‌ها هم صمیمانه مطرح شود، ثمربخش خواهد بود و می‌تواند آثار مثبتی داشته باشد. هماهنگی بیشتر دولت و اصلاح‌طلبان ضرورت دارد، هرچند از دو طرف هم گلایه‌هایی وجود داشته است. اما احساس اصلاح‌طلبان این است که آقای روحانی تا حدودی با آنها زاویه گرفته و بعد از اینکه از معبر انتخابات عبور کرده و دولت دوم خود را مستقر کرده، توجه چندانی به نیروهای اصلاح‌طلب نداشته است. معمولا اصلاح‌طلبان خود را ابزار اصلی بالا کشیدن می‌دانند که واقعیت هم همین را نشان می‌دهد. دولت هم شاید گلایه‌هایی داشته باشد ولی به نظر می‌رسد دست اصلاح‌طلبان داخل مجلس هم چندان باز نیست و جمعیت شکننده‌ای دارند به گونه‌ای که شاید نتوان در برهه‌های حساس روی آنها حساب کرد. درمجموع با نیروهای فعال و زبده مجلس ششم که دست نیروهای اصلاح‌طلب بود، قابل قیاس نیست. اما محدودیت‌هایی هم که به بار آمده خیلی هم برعهده رئیس فراکسیون امید نیست و به مجموعه امکاناتی که در اختیار دارند، برمی‌گردد. در عین حال ضمن اینکه از دور نمی‌توان قضاوت کرد اما در همان دولت اصلاحات به خاطر دارم گلایه‌ای از کابینه اصلاحات و نه شخص رئیس دولت اصلاحات داشتیم که چون خیالتان از بابت حمایت ما راحت است، تمام توجه‌تان به نیروهای اصولگرای مجلس است. یعنی اگر بحث یا مسأله‌ای مطرح می‌شود، دولتی‌ها نگران بودند که اصولگرایان ناراحت نشوند و چندان نگران نبودند که در بین اصلاح‌طلبان چه اتفاقی می‌افتد که البته تحلیلی اشتباه بود. همان زمان هم واقعیت‌ها نشان می‌داد که واقعا باید هماهنگی بیشتر صورت می‌گرفت. الان هم اگر دولت انتظار حمایت بیشتری از اصلاح‌طلبان دارد، نباید فکر کند که اینها هرطور هم بشود باز هم حمایت می‌کنند. این تصور در بین دولتی‌ها درست نیست که فکر کنند وظیفه ازلی و ابدی اصلاح‌طلبان حمایت است و در عوض هوای اصولگرایان را داشته باشند. فراموش نکنیم سیاست بده بستان است و اگر چیزی ندهی، چیزی هم نخواهی گرفت. ظاهرا از بین مدعوین آقایان حضرتی و کرباسچی در این دیدار حضور نداشتند. همانطور که از آقای حضرتی انتظار نمی‌رفت در استیضاح وزیر اقتصاد خلاف نظر فراکسیون امید حرکت کنند، احتمالا شاید در شرایط موجود هرکس دیگری هم جای ایشان بود ترجیح می‌داد به ملاقات نرود تا نخواهد به چیزی پاسخ دهد. اما ژست آوانگارد گرفتن برای توجیه رفتار گذشته جای توجیه ندارد. عزل وزیر اقتصاد نقطه درخشانی در کارنامه مجلس دهم نیست که بتوان به آن افتخار کرد. آقای کرباسچی هم گاه سخنان درشت و غلیظی مطرح می‌کند که این را هم دور از سیاست می‌دانم. به هر حال کارگزاران به لحاظ مشی فکری و عملی شاید نزدیکترین گروه به دولت حاضر باشد ولی ظاهرا بیشتر از دیگران قیافه معترض می‌گیرند که نیازی ندارد. هماهنگی‌ها قطعا بهتر از کنار کشیدن‌هاست و امید است که شاید هماهنگی بیشتر باشیم تا زاویه گرفتن. در باب نوسازی کابینه دولت دوازدهم تا خبر رسمی منتشر نشود گمانه‌هایی که مطرح می‌شود، قابل استناد نیست. در واقع باید صبر کنیم تا رسما اسامی جدید اعلام شود. به نظر می‌رسد لااقل اگر 3، 4 وزیر تغییر کنند و شرایط عوض شود، بهتر است. وزارت صنعت در شرایط چندان مناسبی نیست و وزارت اقتصاد هم فاقد وزیر است. شاید اینها ضروری‌ترین موارد باشد. در این شرایط حساس باید سنجیده و با احتیاط حرکت کرد و عنان را چندان به ماجراجویی واگذار نکرد.


* استاد دانشگاه