دموکرات ها برنده خواهند شد؟

آیا دموکرات ها برنده خواهند شد؟ مهم ترین سؤال درخصوص انتخابات میان دوره ای کنگره که ماه بعد برگزار خواهد شد، این است که آیا دموکرات ها خواهند توانست آرای کافی به دست آورند تا حداقل یکی از دو مجلس را از آن خود کنند و آیا از این طریق خواهند توانست دونالد ترامپ را شکست دهند.این امر پیامدهای سریع و شدیدی در پی خواهد داشت. از این جمله تاثیر بر توانمندی های رئیس جمهور این کشور برای پیشبرد برنامه های سیاسی و نظارتی وی، که بر اساس دموکراسی پیشنهادی او طرح ریزی شده است."موج انتخاباتی میان مدت "- پیروزی گسترده ای در انتخابات است که زمینه طرح های سیاسی ملی ایالات متحده را تغییر خواهد داد – پدیده ای که در سیاست های ایالات متحده به صورت متناوب تکرار می شود.اما این مسئله، چگونه اتفاق می افتد و در گذشته چه زمانی رخ داده است؟جفری اسکیلی پژوهشگر دانشکده علوم سیاسی از دانشگاه "ویرجینیا سنتر" می گوید: «واقعا تعریف مناسبی برای این مسئله وجود ندارد. موج انتخاباتی میان مدت به طور گسترده ای، به عنوان انتخاباتی در نظر گرفته می شود که در آن ،یک حزب به طور خاص به این نکته توجه دارد که کنگره را کنترل کرده وهمچنین تعداد قابل توجهی از کرسی هایی را که از آن حزب دیگر بوده است، کسب کند.»از جمله اهداف این مقاله تحلیلی، موج انتخاباتی کوتاه مدتی است که در آن یک حزب، ترکیبی شامل بیش از 20 کرسی ،از مجموع کرسی های مجلس نمایندگان ایالات متحده و مجلس سنا را از آن خود خواهد کرد.چنین اتفاقی طی 70 سال گذشته، هشت بار رخ داده است. به ویژه در سال 1994 موج جمهوری خواهان علیه بیل کلینتون و در سال 2010 مجدد علیه باراک اوباما اتفاق افتاده است.امروزه حزب جمهوری خواه، با به دست‌آوردن اکثریت 194 تا 241 کرسی، به کسب بالاترین تعداد در مجلس نمایندگان بسیار نزدیک شده است و از این رو، می توان انتظار کسب آرای بیشتری را نیز برای آنان داشت.دموکرات ها همچنین در حال رقابت بر سر 10 کرسی در ایالت هایی هستند که دونالد ترامپ در سال 2018  ازآن خود کرده بود اما این باربه نظر می رسد فضا به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد که می تواند باعث توفان انتخاباتی شود. البته توفانی شدن شرایط  و سقوط واقعی یک حزب دو مسئله متفاوت هستند.آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهنده موفقیت حزب دموکرات باشد؟ دراین شماره تنها به معیارمحبوبیت اشاره می کنیم که سرنخ هایی را به ما نشان خواهند داد.
محبوبیت ریاست جمهوری
گفته می شود انتخابات میان دوره ای کنگره، به نوعی یک رفراندومی درباره رئیس جمهور کنونی خواهد بود.در زمان محبوبیت نداشتن رؤسای جمهور، رأی دهندگان حامی یک حزب خاص در کنگره، دچار سرخوردگی خواهند شد.اگر مدیر اجرایی یک حزب از قدرت بالایی برخوردار باشد، حزب مربوط تشویق می شود یا در کمترین حالت، مجازات نمی شود. نگاهی به نظرسنجی گالوپ در خصوص محبوبیت روسای جمهور ایالات متحده طی 60 سال گذشته، این مسئله را تایید می کند. در تاریخ ایالات متحده هر زمان که یکی از روسای جمهور، یک ماه پیش از انتخابات میان دوره ای، با رأی خالص منفی روبه رو شده نشان از پایان یافتن حزب وی در مقابل صندوق آرا در ماه نوامبر بوده است. مانند آن چه در سال 1982 برای رونالد ریگان، در سال 1994 برای بیل کلینتون، در سال 2006 برای جورج بوش و در سال های2010 و 2014 برای باراک اوباما اتفاق افتاد.البته این مسئله استثنائاتی دارد.در سال 1966 "لیندون جانسون "به شرایط شکست نزدیک شد، اما با وجود این، نگرانی درباره جنگ ویتنام و ناآرامی های مدنی، همراه با تعداد برجسته ای که پس از پیروزی بزرگ دو سال ماقبل آن، از حزب وی در کنگره حضور داشتند ،دموکرات ها را به سمت نابودی کشاند.تنها رئیس جمهوری که روند مثبت داشت ،«دوایت دی آیزنهاور» در سال 1958 بود . با وجود این که در دوره ریاست جمهوری وی، اقتصاد آمریکا با مشکل مواجه بود، هنوز هم مردم آمریکا ،«آیزنهاور» را دوست دارند و وی در میان مردم این کشور، همچنان شخصیتی محبوب است.با این حال، محبوبیت او به معنی نجات جمهوری خواهان نبود. وی کسی بود که باعث از دست رفتن 48 کرسی در مجلس و 13 کرسی در سنا شده بود.
چشم انداز 2018
دونالد ترامپ برخلاف بیشتر روسای جمهور ایالات متحده، که دوره ریاست جمهوری خود را با یک "ماه عسل" کوتاه دلپذیر کردند، در حالی به کاخ سفید وارد شد که پیش از آن، از سیاست دور بود.بالاترین نرخ محبوبیت وی 30 درصد بوده است. تنها گاهی اوقات این عدد به بیش از  40 درصد نزدیک شد. آخرین نظرسنجی گالوپ، این رقم را 40 درصد اعلام کرده است.جمهوری خواهان باید امیدوار باشند یا از نظرسنجی ها صرف نظر شود یا این که ترامپ بار دیگر، از طریق آن چه که به نظر می رسد سیاست آهنین آمریکا باشد، با مخالفان مقابله کند.