سفیر آمریکا در سازمان ملل قبل از ایستگاه نوامبر از قطار ترامپ پیاده شد پایان پله سفارت

نیکی هیلی پایان امسال پستش را ترک خواهد کرد
روح‌اله نخعی‪-‬ به فهرست طولانی مسافران نیمه‌راه قطار ترامپ، یک نفر دیگر هم اضافه شد. نیکی هیلی، سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل با استعفایی که پذیرفته شد، پایان سال میلادی جاری پست خود را ترک خواهد کرد.
ترامپ که سه‌شنبه صبح استعفای هیلی را اعلام کرد، سفیر را با تمجید و تقدیری مفصل بدرقه کرد. در حالی که در کنار هیلی نشسته بود، سفیر مستعفی‌اش را فردی شگفت‌انگیز خواند که کار فوق‌العاده‌ای در این سمت انجام داده است. رئیس‌جمهور آمریکا در توصیف عملکرد نیکی هیلی در این سمت گفت: «ما با هم مشکلات زیادی را حل کرده‌ایم و در حال حل مشکلات بسیاری هستیم.»
ترامپ توضیح داد هیلی حدود شش ماه پیش به او گفته است که قصد دارد پایان امسال، یعنی در پایان دوره‌ای دو ساله مدتی کنار بنشیند. ترامپ هیلی را فردی بسیار ویژه و مهم برای دولت خواند و گفت او هر گاه تصمیم بگیرد به دولت بازگردد، هر پستی را بخواهد می‌تواند انتخاب کند.


به گفته رئیس‌جمهور، جایگزین هیلی در دو یا سه هفته آینده معرفی خواهد شد.
نیکی هیلی درباره دلایل استعفایش توضیح داد، «هیچ دلیل شخصی» برای این کار ندارد: «برای مقامات دولتی بسیار مهم است که بدانند چه زمانی باید کنار بنشینند.» او افزود: «می‌خواهم مطمئن باشم که این دولت، این رئیس‌جمهور، قوی‌ترین فرد را برای مبارزه دارد.»
هیلی با تمجید از سیاست خارجی ترامپ و محترم‌خواندن ایالات متحده گفت: «کشورها ممکن است کاری را که ما می‌کنیم دوست نداشته باشند، اما به آن احترام می‌گذارند.»
او همچنین از اعضای تیم ترامپ و نیز از جرد کوشنر و ایوانکا ترامپ تمجید کرد و نیز در پاسخ به سوال خبرنگاران با رد احتمال رقابت با ترامپ در سال ۲۰۲۰ گفت مشتاق است که در انتخابات از رئیس‌جمهور حمایت کند.
یکی از مقامات وزارت خارجه درباره استعفای هیلی گفت، او صبح سه‌شنبه به کارکنان دفترش درباره تصمیمش خبر داده. منبعی آگاه نیز به تعدادی از رسانه‌های آمریکایی گفته مشاور امنیت ملی ترامپ، جان بولتون و وزیر خارجه، مایک پمپئو از خبر استعفای هیلی غافلگیر شده‌اند.
پایان کاربرد جایگاه سفارت برای نیکی هیلی
نگاهی به روند انتصاب، فعالیت و استعفای نیکی هیلی نشان می‌دهد، این سمت برای هیلی از ابتدا نه یک هدف بلکه پله‌ای برای جاه‌طلبی‌های سیاسی او بود و هیلی توانست از این سمت حداکثر استفاده را ببرد و البته درست در زمان مناسب با حداقل هزینه آن را کنار گذاشت. هیلی که سال ۲۰۱۶ به‌عنوان فرماندار کارولینای جنوبی در میان اهل سیاست و رسانه شناخته شده بود، با حضور دو ساله در این سمت، خود را به چهره‌ای با شهرت ملی و جهانی تبدیل کرد. در طول این مسیر نیز، هیلی توانست با دقت، تصویری مطلوب از خود به نمایش بگذارد. او که در انتخابات ۲۰۱۶ ابتدا از مارکو روبیو و سپس تد کروز برای نامزدی حزب جمهوری‌خواه حمایت کرده بود، در زمان دریافت پیشنهاد این سمت، تاکید کرد که برخلاف سابقه دولت‌های جمهوری‌خواه و مشابه دولت اوباما، در صورتی که این سمت را بپذیرد، قصد دارد به‌عنوان عضوی از کابینه و تیم تصمیم‌گیر سیاست خارجی ایفای نقش کند. پذیرش این شرط توسط ترامپ او را در جایگاهی مهم برای تاثیرگذاری روی سیاست خارجی ترامپ قرار داد.
هیلی در مسائل مربوط به کره شمالی و ایران، در مرکز صحنه تصمیم‌گیری حاضر شد و حالا، در شرایطی این سمت را ترک می‌کند که فصل کاشت در سیاست خارجی ترامپ کم‌کم به پایان می‌رسد و موعد برداشت نزدیک می‌شود. هیلی در دورانی که آمریکا روند بهبود روابط با کره شمالی و افزایش فشار به ایران را پیش گرفته بود در این کابینه حضور داشت و خود را به عنوان یکی از مهره‌های کلیدی این تصمیمات نیز معرفی کرد. حالا در موقعیتی از سفارت خارج می‌شود که هر دو فرایند، به روزهای مهم نتیجه‌گیری نزدیک می‌شوند. اگر، آن طور که بعید نیز به نظر نمی‌رسد، مذاکرات با کره شمالی به نتیجه نرسد یا فشار بر ایران منجر به نتیجه مطلوب بر آمریکا نشود، این شکست‌ها بیرون از کارنامه هیلی خواهند ماند اما اگر برنامه‌ها موفق باشند، او سهم خود را از پیروزی‌ها خواهد دید.
همزمان او تلاش کرد تصویر خود به عنوان چهره‌ای مستقل را نیز در دولت حفظ کند. در مشهورترین نمونه این رویکرد، او مکرراً مواضعی درباره روسیه اتخاذ می‌کرد که منطبق بر اظهارات ترامپ درباره این کشور نبود و البته همزمان، تقابل مستقیمی نیز با ادعاهای رئیس‌جمهور برقرار نمی‌کرد.
افزایش قدرت جان بولتون و رویکرد مطلوب او در کابینه نیز دو انتخاب نامطلوب را پیش روی او قرار می‌داد که با کناره‌گیری از هر دوی آن‌ها در امان ماند. هیلی یا باید با روند بولتون همراه می‌شد و علاوه‌بر ازدست‌دادن وجهه مستقل خود، در هزینه‌ها شریک می‌شد، یا با مقاومت در مقابل بولتون، به نتیجه‌ای نمی‌رسید و ترامپ و جناح ترامپیست جمهوری‌خواهان را نیز از دست می‌داد. با این کناره‌گیری، حالا هیلی همزمان با تعریف و تمجید مفصل رئیس‌جمهوری که در توییتش او را «دوست من» از دولت می‌رود و همزمان خود را از سیاست‌های روز نیز کنار می‌کشد.
اعلام استعفایش پیش از انتخابات نوامبر، او را از هر دردسر احتمالی که با انتخابات برای حزب ایجاد شود و هر روز سختی که کنگره بعدی برای دولت ایجاد کند نیز مصون می‌دارد.
در نهایت، ماجرای استفاده او از امکانات دولتی نیز که در همین روزهای گذشته کلید خورده بود و البته زیر انبوه اخبار کاوانا و انتخابات و روزنستین و... مدفون مانده بود، حالا از اهمیت می‌افتد و تاثیر جدی روی تصویر او نخواهد داشت.
تمام این‌ها بخشی از پروژه هیلی در تبدیل‌شدن به یک گزینه جدی برای روزها و سال‌های آینده حزب جمهوری‌خواه است. هیلی ترامپی بوده و به عنوان یکی از مقامات دولت ترامپ که تنشی با رئیس‌جمهور نداشته، جایگاه خوبی در میان طرفداران ترامپ دارد اما همزمان، آن قدر ترامپی نبوده که بقیه جمهوری‌خواهان و حتی میانه‌روها را از دست داده باشد. دو سال حضور در صحنه سیاست خارجی، سطر مهمی به رزومه او اضافه کرده. کارنامه‌ای قابل‌دفاع و ادعا نیز با خود از این سمت می‌برد که شروع برنامه‌های بزرگ و پرسروصدای سیاست خارجی ترامپ در آن است اما فرازونشیب‌های احتمالی پیش رو را نخواهد داشت.
سفارت ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل، پله مهم و بزرگی بود که هیلی بر آن پا گذاشت و حالا درست به موقع، از آن عبور کرد تا به یکی از نیمکت‌نشینان مهم حزب جمهوری‌خواه تبدیل شود. سرنوشت پله بعدی او احتمالاً در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ یا حتی در سال ۲۰۲۰، با یا بدون ترامپ، مشخص خواهد شد.