روزنامه آفتاب یزد
1397/07/23
تغییرات بی‌ثمر
در شاکله اجرایی و اداری، تغییرات یکی از راهکارهای ساختارگشایی در جهت اصلاح و بهبود اوضاع می‌باشد. از نگاه رفتار سازمانی مدیریت، هنگام مواجهه با موانع و مشکلات غیرساختاری باید تغییرات به صورت نسخه شفابخش و درمانگر به اجرا درآید. اما اگر این تغییرات بدون نهاده‌های فکری و زمینه‌های اصلاحی و تخصصی اجرا شود نه تنها نباید امیدی به اصلاح داشت بلکه باید آن را به عنوان یک تاکتیک در مقابله با منتقدان و حتی مخالفان ارزیابی کرد. ترمیم دولت در قالب استعفا، استیضاح و برکناری ممکن است به اجرا درآید اما باید مطمئن بود که این مدل جابه‌جایی‌ها به صلاح کشور و به نفع حرکت‌های اصلاح‌گرانه دولت است. متاسفانه گرفتاری‌های مختلف درون سازمانی و برون کشوری باعث شده، رئیس جمهور درگیر مسائلی شود که در مسیر اجرایی وظایف ایشان نباشد. در این میان باید دو گروه یا تیم، دلسوزانه حرکت کرده و ایشان را در ساختارگشایی و هم پذیری اجرایی یاری کنند. در حال حاضر مدت‌های زیادی است که دولت سخنگو ندارد آنهم در حالی که ارتباط با رسانه‌ها و مردم یکی از وظایف سخنگوی دولت بوده که در صورت عدم حضور وی، رئیس دولت باید این خلا را پر کند. تیم رسانه‌ای رئیس‌جمهور آنچنان که باید و شاید در راستای نظریات و سیاست‌های دولت نیست اما خوشبختانه رسانه‌های هم‌سو با دولت، جای خالی سخنگو را پر کرده و بسیاری از نکات را به اطلاع جامعه می‌رسانند یا تیم اقتصادی ایشان در شرایط حاضر بسیاری از نکات را در نظر نگرفته و همگام با رئیس دولت حرکت نمی‌کند. نکته قابل توجه اینکه از ابتدای دولت روحانی، چهره‌های ثابتی همراه ایشان بودند که شانس خدمت و محک‌زنی را از دیگر یاران این جناح گرفته‌اند. چهره‌هایی که با توجه به سوابق گذشته، تخصص و زمینه‌های اجرایی آنها گاه حاشیه‌هایی برای دولت می‌سازند که افکار عمومی متعجب و پرسشگر منتظر توضیح و پاسخی از آنها می‌مانند. در تغییرات فعلی، جابه‌جایی افراد بیشتر مشاهده میشود تا تغییر آنها.اگر فردی در مقام وزارت با مسائل و مشکلات آشنا شده و اصول و معیارهای عالی اجرایی را شناخته باید شانس ادامه کار را به وی داد، اما اگر توانمندی و همکاری سازمانی از فردی مشاهده نمی‌شود جابه‌جایی وی تحمیل هزینه به کشور و مردم است.
وزارت رفاه از ترکیب چندین سازمان و وزارت تشکیل شده که شاکله محرومیت‌زدایی و حمایت از اقشار نیازمند تا حدود بسیار زیاد به مدیریت این وزارت بستگی دارد، سازمان تامین اجتماعی با هزاران بیمه شده مستمری‌بگیر و کارمند سروکار دارد. گذشته از اینها شرکت‌ها و کارخانجات تحت پوشش این سازمان آن را به بزرگترین کارتل اقتصادی دولت تبدیل کرده است، وزارت کار و امور اجتماعی پاسخگوی کارآفرینی و اشتغالزایی در شرایط بحرانی حاضر است و... حال سوال این است آیا می‌توان امیدی به آینده این وزارتخانه‌ها با مجموعه‌های وابسته‌شان داشت.
نخبگان سازمانی و کارشناسان اجرایی امیدوار هستند این تغییرات حاصل مبارک و فرخنده‌ای برای جامعه به همراه داشته باشد در غیر این صورت جابه‌جایی چهره‌ها نه تنها ثمره‌ای به دنبال ندارد بلکه گره‌ای بر مشکلات موجود زده و معضلات را بغرنج‌تر خواهد کرد. برای چندمین بار باید گفت که اتاق فکر اجرایی رئیس دولت، همسویی با رئیس جمهور را نداشته و تا این وضعیت موجود باشد تغییرات هیچ‌گونه ثمری نخواهد داشت.
سایر اخبار این روزنامه
امید درمانی و دبه ماست!
تغییرات بی‌ثمر
تاملی بر ضمانت اجرای احکام صادره از سوی دیوان لاهه
«سکینه اشرفی» معاون برنامه ریزی شهرداری تهران شد
وقتی قاضی آمریکایی علیه کشور خود رای می‌دهد یعنی هنوز عدالت وجود دارد
16 سال حق من پایمال شد
وقتی رفتن به رستوران نماد تشخص میشود!
معضل نوچه پروری سیاسی
الگوی پیشرفت ایران در پنجاه سال آینده
زیباکلام: آقای رئیس جمهور! مردم خردسال نیستند
