دموکراسی در خون

کامیار-انفجارهای پیاپی طالبان هم  مانع روند برگزاری انتخابات افغانستان نشد هرچند در برخی مناطق برگزاری انتخابات با وقفه هایی حتی به مدت  یکی دو روز مواجه شد.سومین انتخابات مجلس ملی افغانستان از ساعت 7 صبح  دیروزدر 32 ولایت از 34 ولایت  (به جز غزنی و قندهار) برگزار شد.همزمان با برگزاری این انتخابات،انفجارهایی پیاپی در مناطق مختلف شهر کابل و دیگر مناطق سراسر افغانستان رخ داد که دست کم 29 کشته به جا گذاشت با طولانی‌تر شدن فهرست نامزدهایی که حمله اعضای گروه طالبان به آن ها فرصت ورود به گود رقابت بر سر کرسی‌های انتخابات پارلمانی افغانستان را نداد، نگرانی‌ها درباره امنیت انتخابات پارلمانی افغانستان که از سال 2010 تاکنون برگزار نشده است، شدت گرفته بود. طی روزهای منتهی به زمان رأی‌گیری، دامنه این نگرانی آن قدر شدید شده بود که حتی زمزمه‌های به تعویق افتادن چندباره این انتخابات به گوش می‌رسید. از آغاز ثبت‌نام نامزدهای انتخابات پارلمانی، کارزارهای انتخاباتی به اهداف بالقوه حمله طالبان تبدیل شده‌ بود و دست کم 10 نامزد در رویدادهای گوناگون جان شان را از دست دادند اما  دیروز و به رغم تهدیدهای طالبان، حضور شهروندان افغانستان به خصوص جوانان در پای صندوق‌های رای قابل توجه گزارش می‌شود. حدود ۵۰ هزار پلیس و نیروی انتظامی وظیفه تامین امنیت انتخابات پارلمانی افغانستان را بر عهده داشتند.البته یک روز پس از کشته شدن ژنرال عبدالرازق، فرمانده پلیس قندهار جو امنیتی سنگینی بر قندهار حاکم شده است، همچنین بازار و مغازه‌ها نیز تعطیل شده‌اند و سخنگوی کمیسیون انتخابات افغانستان اعلام کرد که انتخابات در ولایت قندهار وغزنی  با تأخیر برگزار می‌شود.این در حالی است که به گفته کمیسیون شکایات، بی‌نظمی‌های غیرقابل چشم‌پوشی  نیز در روندبرگزاری رخ‌ داده است.مقام‌های برگزارکننده انتخابات پارلمانی اعلام کرده اند که با توجه به بروز برخی مشکلات اجرایی، روند اخذ رای از مردم در برخی مناطق این کشور روز یک شنبه(امروز) نیز ادامه خواهد داشت. با توجه به نقش مجلس ملی در تصویب قوانین و نظارت بر عملکرد دولت و وزیران که از طریق پرسش و استیضاح اعمال می کند، بدون تردید تشکیل مجلس قوی در افغانستان می تواند در پیشبرد برنامه های آینده این کشور بسیار موثر باشد. نظام انتخاباتی در میانه ناآرامی و افزایش فعالیت‌های طالبان، مردم صاحبان 250 کرسی پارلمانی را انتخاب کردند که برای پنج سال روی آن باقی بمانند. 239 کرسی به استان‌ها، 10 کرسی به عشایر و یک کرسی به سیک‌ها تعلق دارد و بیش از هفت هزار پایگاه اخذ رأی پذیرای حضور مردم هستند. برای انتخاب نمایندگان پارلمان و رئیس‌جمهوری به ترتیب از نظام انتخاباتی تک‌رأی غیرقابل انتقال و سیستم انتخاباتی دو مرحله‌ای استفاده می‌شود. به این صورت که پس از شمارش آرای مردم، نامزدهایی که در حوزه انتخابی خود بیشترین آرا را کسب کرده باشند، پیروز انتخابات هستند. کمیسیون انتخابات افغانستان پیش از این اعلام کرده بود، برای روز انتخابات پارلمانی، 125 هزار کارمند را استخدام می‌کند. در کنار این، 21 هزار کارمند دیگر برای استفاده از سیستم انگشت‌نگاری در مراکز رأی‌دهی مشغول کار خواهند شد. کمیسیون انتخابات، بودجه انتخابات را 115 میلیون دلار اعلام کرده است. ژاپن بیش از یک میلیون دلار به این کشور کمک کرده تا روند انتخاباتش طی شود. حضور پررنگ زنان خشونت‌های بی‌سابقه بر بستر انتخابات افغانستان هم مانع حضور 417 زنی که خود را نامزد ورود به پارلمان 250 نفره کرده‌اند، نشده است؛ اشتیاق زنان به قرار گرفتن در جایگاه تصمیم‌گیری برای آینده کشورشان آن قدر زیاد است که رکوردی به جا گذاشته است. پشتانه عرب‌زای می‌گوید، هر آن چه از دست اش برمی‌آمده انجام داده است و باید فقط منتظر نتایج رأی‌گیری باشد. او طی سه هفته اخیر، به تمام خیابان‌های کابل رفته تا کوچه به کوچه با مردم صحبت و آن ها را متقاعد کند که چرا باید به زنان رأی بدهند. او یکی از 118 زنی است که تلاش می‌کنند سهم 9 کرسی زنان کابل در پارلمان را به دست آورند. کابل در مجموع 33 کرسی دارد که 24 صندلی باقی‌مانده در اختیار مردان قرار می‌گیرد. پشتانه که پیش از این مجری تلویزیونی بوده، می‌گوید:«حالا نوبت زنان است. نوبت جوان‌هاست. نوبت این است که آینده‌مان را رقم بزنیم. وقت تغییر رسیده است و زنان می‌توانند به دور از فساد، دریچه‌ای باشند که دنیای بهتری را به مردم نشان دهند.»