روزنامه اعتماد
1397/08/03
اگر مدافعان حرم نبودند، راهپيمايي اربعين نبود
حضرت آيت‌الله خامنه‌اي رهبر انقلاب اسلامي روز دوشنبه سي‌ام مهرماه در ديدار جمعي از خانواده‌هاي شهداي مدافع حرم، با اشاره به شباهت حركت مدافعان حرم اهل‌بيت عليهم‌السلام در سال‌هاي اخير با حركت كساني كه در دوران خلفاي عباسي با نثار جان خود نگذاشتند قبر مطهر سيدالشهداء از بين برود، فرمودند: «اگر آنجا كساني فداكاري نمي‌كردند، امروز شوكت و هيمنه محبّت اباعبدالله الحسين (عليه‌السلام) اين‌جور دنيا را فرا نمي‌گرفت اين خشت اول و اصلي اين كار را همان كساني گذاشتند كه درواقع جانشان را براي زيارت قبر اباعبدالله (عليه‌السلام) فدا كردند. اين بچه‌هاي شما هم همين‌جور... اگر اين كساني كه رفتند آنجا مجاهدت كردند نبودند، دشمن تا نزديكي قبر مطهر حضرت اباعبدالله، چند كيلومتري كربلا، جلو آمده بود.»پايگاه اطلاع‌رساني دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله خامنه‌اي (KHAMENEI.IR) متن و فيلم سخنان رهبر انقلاب در ديدار با خانواده شهداي مدافع حرم را منتشر كرد.
بسم‌الله الرّحمن الرّحيم
خيلي خوش آمديد برادران عزيز، خواهران عزيز، خانواده‌هاي مكرم و معظم شهداي عزيزمان! حركت اين شهداي شما كه در اين برهه در خارج از كشور به شهادت رسيدند، درواقع شبيه حركت آن‌كساني است كه با جانِ خودشان توانستند قبر حضرت اباعبدالله را حفظ كنند. يك روزي بود كه خلفاي بني‌عبّاس همّت گماشته بودند كه قبر مطهّر حضرت اباعبدالله و لابد به تبعِ آن، بقيه قبور مطهره را از بين ببرند؛ يك عدّه‌اي با جانِ خودشان نگذاشتند؛ يعني [آنها] گفتند اگر بياييد، دستتان را قطع مي‌كنيم، پايتان را قطع مي‌كنيم، شما را به قتل مي‌رسانيم؛ درعين‌حال [اينها] رفتند. همان رفتن‌ها بود كه حالا رسيده به بيست ميليون زائر پياده اربعين. اگر آنجا كساني فداكاري نمي‌كردند، امروز شوكت و هيمنه محبت اباعبدالله‌الحسين (عليه‌السلام) اين‌جور دنيا را فرا‌نمي‌گرفت؛ كه شما مي‌بينيد در راهپيمايي اربعين از كشورهاي مختلف- از فارس و ترك و اردو و كشورهاي اروپايي و حتي از امريكا- افرادي بلند مي‌شوند مي‌آيند آنجا؛ اين [كار] را چه كسي كرد؟ اين خشت اول و اصلي اين كار را همان كساني گذاشتند كه درواقع جانشان را براي زيارت قبر اباعبدالله (عليه‌السلام) فدا كردند. اين بچه‌هاي شما هم همين‌جور؛ اگر چنانچه اين فرزندان عزيز شما، شهداي عزيز شما، اين كساني كه رفتند آنجا مجاهدت كردند نبودند، دشمن تا نزديكي قبر مطهّر حضرت اباعبدالله، چند كيلومتري كربلا، جلو آمده بود؛ با خمپاره كوتاه‌بُرد- خمپاره ۶۰- كربلا را ميزدند؛ اينقدر نزديك آمده بودند! به كاظمين نزديك بودند، به زينبيه نزديك بودند، در واقع [آنجا را] محاصره كرده بودند. اين جوان‌هاي شما رفتند در خلال هزاران نفرِ ديگر، رفتند اين بلا را از سرِ اسلام و مسلمين در واقع رفع كردند؛ كار بزرگي كه اين جوان‌هاي شما انجام دادند، اين است. و اين براي خدا بوده؛ والّا ما كه كسي را تشويق نكرديم [برود]؛ مثل دوره جنگ كه تشويق مي‌كرديم و امام دستور مي‌دادند و مارش عمليات ميزدند؛ اين خبرها نبود، اما درعين‌حال اين جوان‌ها با شوق، با التماس، با علاقه‌مندي، بلند شدند رفتند؛ اين اخلاص است ديگر؛ اين اخلاص را خداي متعال بركت مي‌دهد. ان‌شاءالله در آينده نه‌چندان دوري، بركات اينها را دنياي اسلام خواهد ديد. البته براي شماها- چه پدر، چه مادر، چه همسر، چه فرزند، چه برادر و خواهر- سخت است، [اين] معلوم است، لكن خب اين سختي‌اي است كه در مقابلش چشم‌روشني خداي متعال هست كه به صابرين وعده فرموده كه «أُولئِك عليهِم صلواتٌ مِن ربِّهِم و رحمه»؛ خداي متعال بر كساني كه صبر مي‌كنند در اين مصائب، درود مي‌فرستد و صلوات مي‌فرستد و رحمت مي‌فرستد؛ اين وعده الهي است، آيه قرآن است؛ ان‌شاءالله مشمول اين الطاف الهي خواهيد بود. خداوند ان‌شاءالله ما را هم به اين جوان‌هاي شما ملحق كند؛ ما هم دنباله همان‌ها، در همان راه حركت كنيم و به همان سرنوشت برسيم.
