انتخابات الکترونیکی نه مجازی

نکته اول این است که هیأت نظارت بر مطبوعات و خبرگزاری‌ها، مهم‌ترین سازمان و نظام نظارت بر رسانه‌هاست. در این هیأت، مقامات و اشخاص مختلفی عضویت دارند که فقط یک نفر از آنان نماینده مدیران مسئول است؛ توجه به این نکته اهمیت نماینده مدیران مسئول در این هیأت را نمایان می‌کند. از طرف دیگر، به موجب قانون مطبوعات، نماینده مدیران مسئول از سوی خود مدیران مسئول انتخاب می‌شود؛ بنابراین این انتخابات امری جدی و مهم برای سرنوشت رسانه‌هاست و نمی‌توان آن را ساده تلقی کرد. در شرایط دشواری که مطبوعات، خبرگزاری‌ها و و‌ب‌سایت‌های خبری در آن بسر می‌برند، نماینده منتخب مدیران مسئول در هیأت نظارت می‌تواند نقش مهمی را برای اجرای درست قانون در این هیأت بر عهده بگیرد. ضامن اصلی انتخاب یک مدیرمسئول حرفه‌ای و مطلع از دشواری‌های مدیریت رسانه، در انتخابات مدیران مسئول است. از گذشته این انتخابات طبق آیین‌نامه‌ای انجام می‌شد که به تصویب هیأت وزیران رسیده بود. در این‌ آیین‌نامه، در ماده 33 ذکر شده است: «جلسه انتخاب نماینده مدیران مسئول با حضور اکثریت مطلق مدیران مسئول رسمیت می‌یابد و اخذ رأی به صورت مخفی خواهد بود و نماینده انتخابی باید اکثریت مطلق آرای حاضران را به دست آورد». سال‌ها انتخابات مدیران مسئولان در هیأت نظارت با همین منوال انجام شد. در لایحه سال 95 یک تبصره به ماده 33 اضافه شد که در آن آمده است: «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موظف است ظرف یک سال... تمهیدات لازم برای الکترونیکی‌شدن انتخابات مدیران مسئول را فراهم آورد». در دوره گذشته انتخابات مدیران مسئول و انتخابات کنونی، کلمه «الکترونیکی» به انتخابات مجازی عملا تغییر پیدا کرده است. این تغییر از منظر حقوقی شایان نقد و محل اشکال جدی است. آنچه در این دو دوره صورت گرفته است، به ‌این ‌ترتیب است که مدیران مسئول واجد شرایط رأی‌دادن، در هر نقطه‌ای که حضور داشته باشند، در هر محل یا هر شهر و حتی هر کشوری، رأی خود را از طریق شبکه جهانی اینترنت اعلام می‌کنند. این شیوه انتخابات در واقع انتخابات مجازی است، نه انتخابات الکترونیکی. در واژه‌شناسی انتخابات، انتخابات الکترونیکی به انتخاباتی گفته می‌شود که رأی‌دهنده با حضور در حوزه رأی‌گیری، رأی خود را به‌جای آنکه روی کاغذ نوشته و در صندوق بیندازد، از طریق دستگاهی که به آن POS می‌گویند، ثبت می‌کند. در انتخابات الکترونیکی، فرد در محل حضور یافته و احراز هویت می‌شود. تفاوت انتخابات کاغذی و انتخابات الکترونیکی صرفا در شیوه ثبت اسم کاندیدای مدنظر است. چه در انتخابات به شیوه سنتی کاغذی و چه در انتخابات به شیوه مدرن الکترونیکی، رأی‌دهنده در حوزه رأی‌گیری حاضر می‌شود، با ارائه مدارک شناسایی معتبر احراز هویت می‌شود، رأی خود را ثبت می‌کند و رأی او مخفی می‌ماند. این ویژگی‌ها کاملا قطعی و خدشه‌ناپذیر است؛ کمااینکه در انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری و مباحثی که در وزارت کشور درباره برگزاری انتخابات الکترونیکی مطرح شده نیز عینا همین شکل و شیوه مدنظر بوده است.
ادامه صفحه 7