فرهنگ پذیرش نظر مخالف نهادینه شود

زمانی که می‌گوییم مجلس شورای اسلامی یعنی جایگاهی که در آن نظرات مختلف و متفاوتی وجود دارد، بحث گفت‌وگو صورت می‌گیرد و سپس رای گیری انجام می‌شود. آئین نامه داخلی مجلس نیز مشخص کرده که یک طرح یا لایحه با چند درصد آراء تصویب می‌شود که عموما این امر با اکثریت مطلق یعنی نصف به علاوه یک به تصویب می‌رسد. حال نکته اصلی این است که برخی خود را حق مطلق می‌پندارند. مشخصا در مورد لایحه CFT نظرات متفاوتی وجود دارد، اما باید اذعان داشت که این لوایح برای امروز نیست و در چند دوره قبل نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این بار نیز که این لوایح وارد مجلس شد متاسفانه تعدادی از نمایندگان آن را از حالت تخصصی در آوردند. زمانی هم که این مسائل اعتقادی شود جنبه صفر و یکی پیدا می‌کند، در حالی که اصلا نباید اینگونه باشد. لذا باید تکلیف خودمان را روشن کنیم که در روابط بین‌الملل باید با سایر کشورها ارتباط داشته باشیم. می‌خواهیم در شبکه بین‌المللی بانکی حضور داشته باشیم یا اینکه قصد داریم مثل سابق عمل کنیم . ساده ترین مثال در این مورد این است که با کارت‌های عابر بانکی که در دست داریم می‌خواهیم از شبکه شتاب استفاده کنیم یا اینکه آن را فراموش کرده و کارت عابر بانک را کنار بگذاریم. حال، اگر بخواهیم از این عابر بانک استفاده کنیم طبیعتا بانک مورد نظر باید عضو شبکه شتاب باشد. در رویکردهای بین‌المللی کشور نیز مساله همین گونه است که می‌خواهیم در شبکه بین‌المللی با بانک‌ها ارتباط داشته باشیم. وقتی نفت می‌فروشیم باید پول آن را دریافت کنیم،یا در انجام صادرات باید سود حاصل از آن بدستمان برسد یا واردات انجام می‌دهیم که باید پول پرداخت کنیم . مجموع این مسائل نشان می‌دهند که برای کنش بهتر در این فرایند باید عضو این شبکه باشیم. این در حالی است که تمامی کشورهای جهان وارد سازوکار FATFشده‌اند و فقط دو کشور ایران و کره شمالی هستند که هنوز سازوکار این سازمان را نپذیرفته‌اند. البته خوشبختانه مجموعه نمایندگان مجلس با هوشمندی و آگاهی به CFT رای دادند و امیدواریم که مراحل دیگر این لایحه نیز به نفع کشور پیش برود.
* نماینده تهران در مجلس دهم