سازمانی که از رسانه فرار می‌کند

سازمان بهزیستی با تصویب شورای انقلاب، کارش را در سال ۱۳۵۹ آغاز کرد. اکنون حدود ۳۵ سال از عمر این سازمان می‌گذرد.در جهان متعارف است هر نهادی خدمات انسان دوستانه داشته باشد، مطلوب‌تر و مقبول‌تر است و در سراسر جهان بیشتر به آن توجه می‌شود، اما صرف فعالیت عملی در جهت حقوق انسانی اقشاری مانند معلولان کافی نیست و لازم است این فعالیت‌ها ضبط و ثبت و به جهان گزارش شود. بهزیستی به عنوان تنها نهاد متولی در امر ساماندهی طیف آسیب‌پذیر جامعه، خیلی وقت است که با نقدهای بسیاری همراه است اما بزرگ‌ترین نقدی که باعث می شود انگشتان اتهام به سمت این سازمان روانه شود این است که پوشش خبری در حوزه عملکرد این سازمان به خوبی صورت نمی گیرد!
مهم ترین و کامل ترین جمله ای که در وصف این سازمان آمده، این ساختار را از مهم ترین نهادهای حمایتی دولتی برشمرده که از طریق بودجه عمومی به افراد معلول و محروم و نیازمند حمایت‌های بیشتر در راستای تحقق آرامش، رفاه حداقلی و امنیت در جامعه کمک می کند.در ساختار نظام اداری و دولتی ایران بر اساس هر سیستم و سامانه سیاسی، ارگان ها و نهادهایی هستند که به الزام نباید سیاسی باشند و هدف از تشکیل چنین ارگان ها یا نهادها، رسیدگی به مطالبات و بخش قابل توجهی از نیازها و مطالبات مردمی است که به شأن مدنی و شهروندی آن‌ها بستگی داشته و مربوط است. اگرچه در اغلب نهادهای وزارتخانه ای ما چنین بخشی به منظور توجه به نیازهای مردمی وجود دارد اما این نهاد بهزیستی به منظور حلقه‌ای رابط میان دولت و مردم نقش بایسته و درخور توجهی بازی می کند که نمونه اش را نمی‌توان به طور عیني در هر وزارتخانه یا ارگان دولتی دیگری پیدا کرد. با این اوصاف آنچه مشخص بوده این است که پوشش خبری خوبی در رابطه با عملکرد سازمان بهزیستی صورت نمی گیرد و این موضوع قابل انکار نیست!
با یک جست‌وجوی ساده در گوگل متوجه می شوید که سازمان بهزیستی در سال جاری تنها دو نشست خبری با حضور اصحاب رسانه برگزار کرده است که یکی از آن ها مربوط می شود به «نشست خبری ريیس سازمان بهزیستی کشور به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر» و دیگری نیز اختصاص می یابد به «نشست خبری معاون وزیر و ريیس سازمان بهزیستی کشور به مناسبت هفته بهزیستی». به غیر از این دو مورد در سال جاری که تا کنون 9 ماه از آن سپری شده است، نشست خبری مربوط به سازمان بهزیستی صورت نگرفته و این موضوع به تنهایی یکی از نقاط ضعف بزرگ این سازمان محسوب می شود چرا که وقتی نشست خبری در یک سازمان یا نهاد دولتی صورت نگیرد، اصحاب رسانه از عملکرد آن سازمان بی اطلاع مانده و خواه نا خواه عملکرد سازمان مربوطه مورد پوشش خبری قرار نمی گیرد، بنابر این با کوچک‌ترین کمی و کاستی انگشتان اتهام به سوی آن نهاد یا سازمان روانه می‌شود!خیلی از منتقدان، این نوع عملکرد سازمان بهزیستی را پیرو همان بحث همیشگی و کلیشه ای « کمبود بودجه» می دانند و معتقدند بهزیستی با اینکه در حل معضلات اجتماعی نقش پررنگی دارد اما نوع عملکرد خود را مطرح نمی کند چون اگر سطوح گسترده اختیارات این سازمان مشخص شود، توقعات از آن افزایش می یابد و بهزیستی نیرو و بودجه کافی برای رسیدگی به این سطوح گسترده آسیب های اجتماعی را ندارد. از طرفی سازمان ها و نهاد های مردم نهاد نیز نمی توانند نقش بهزیستی را در مبارزه با آسیب‌های اجتماعی ایفا کنند و نتیجه این می شود که بهزیستی مورد شلیک انتقادات گسترده قرار می گیرد و جالب است که بعد از تمام این نقد ها با وجود اینکه توانایی لازم برای پاسخ گویی به این انتقادات را دارد و تریبون های مختلفی نیز برای این کار در دسترس این سازمان قرار دارد، هیچگاه پاسخگوی انتقادات مردمی نبوده و حتی تا کنون نشست خبری برای بررسی بیشتر ابهامات در حوزه عملکرد بهزیستی صورت نگرفته است!به نظر می‌رسد مسئولان در این سازمان، توجهی به انتقادات نداشته و علاقه ای به پوشش خبری عملکردشان ندارند چرا که این سازمان حتی نشستی درباره بررسی عملکردش در 9 ماه گذشته برگزار نکرده است. با این حال باید از مدیران این سازمان که از اهمیت زیادی نیز برخوردار است و نقش پررنگی در مبارزه با آسیب های اجتماعی دارد پرسیده شود، در حال حاضر که آسیب های اجتماعی با رشدی قارچ گونه همراه هستند آیا زمان آن نرسیده که نسبت به انتقادات مردمی پاسخگو باشید؟!