آستانه تحمل جامعه

فسادی که در سیستم‌های اداری و اجرایی کشور وجود دارد مانع بزرگی در جهت پیشرفت کشور است. ناکارآمدی برخی از مدیران اجرایی هم بحث دیگری از مشکلات کشور است و البته نکته مهم این ناکارآمدی تنها در سیستم اجرایی نیست بلکه در سیستم قوه مقننه هم این موضوع وجود دارد. یعنی به جهت وجود محدودیت‌های بسیار سختی که در بررسی صلاحیت‌ها هست، برخی افرادی که وارد مجلس می‌شوند به طور کل در هیچ موردی کارشناس نیستند. به معنای دیگر تخصص و تبحر در موضوع خاصی که بتوان از توانایی و تجربیاتشان استفاده کرد وجود ندارد. در سیستم‌های اجرایی هم که انتخاب‌ها آسان‌تر است، متاسفانه این گونه مشکلات بیشتر مشاهده می‌شود. تا زمانی که انتخاب مدیران ارشد یا معاونت‌های وزارتخانه‌ها با سفارش و توصیه انجام شود نباید توقع داشت که مدیران کارآمدی بر مسند اجرایی کشور قرار بگیرند. مساله این است که در برخی جایگاه‌ها و پست‌ها، افرادی بوده‌ و هستند که توانمندی لازم را برای احراز پست مد نظر نداشته‌اند، چرا که برخی از این افراد به احتساب وابستگی به جناح‌ها و یا نسبت‌های فامیلی با برخی از افراد، در آن سمت و پست قرار گرفته‌اند. در چنین وضعیتی نباید از یک سیستم اجرایی توقع پویایی، رشد و حل مشکلات وجود داشته باشد. هنگامی که مدیر ارشد یک سیستم یا سازمانی، فرد ضعیفی باشد و صلاحیت لازم را نداشته باشد مطمئنا به همان میزان پله‌های پایین‌تر هم افراد ضعیف‌تر از خود را می‌چیند و این موضوع باعث ناکارآمدی سیستم می‌شود. اگر توقع باشد که مجموعه‌ای ناکارآمد بتواند برنامه‌ریزی درستی داشته باشد تا مشکلات را حل کند، تصور درستی نیست. فساد موضوع دیگری است که در سیستم‌های اجرایی کشور از گذشته وجود داشته و هیچ ارتباطی به دولت فعلی ندارد، اما متاسفانه همچنان اثرگذاری داشته و قابل مشاهده است. دولت‌ دوازدهم هم موفق به ریشه‌کن کردن این موضوع نشد. اگر برای برخی افرادی که مسئولیت اجرایی دارند نفعی وجود نداشته و مصلحت‌های فردی و گروهی مطرح نباشد، کاری از پیش نمی‌رود. برای همین نیاز به سازماندهی و نظارت جدی وجود دارد و اگر مدیری سالم باشد و زیرمجموعه خود را بازخواست کند، نتیجه بخش خواهد بود. اما برخی از زیرمجموعه‌های سازمان‌های دولتی به روزمرگی افتاده‌اند تا روز را به فردا برسانند و اینکه چه اتفاق مثبتی در آن سیستم می‌افتد، متاسفانه نگاه روشنی وجود ندارد. اگر مسئولان قصد عبور از این رکود را داشته باشند تا چرخ اقتصادی کشور بگردد و مشکل اشتغال برطرف شود نیاز به یک برنامه‌ریزی، سازماندهی و همچنین حضور مدیران توانمندی دارد که کارآمدی نظام و سیستم‌های دولتی در کشور را افزایش دهند. متاسفانه این موضوع تاکنون مغفول مانده و مشخص نیست که تا چه زمانی قرار است به این موضوع بی‌توجهی شود. باید هوشیار بود که تحمل مردم حدی دارد. باید برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور هر چه زودتر برنامه‌ریزی شود.
* عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران