عبارتی تحت عنوان «قیمت ارز»

 قیمت ارز هم مانند هر کالای دیگری که قابلیت خرید و فروش دارد، از قانون معروف عرضه و تقاضا پیروی می‌کند، البته خود عرضه و تقاضا از قانون نیاز و ارزش تبعیت می‌کنند، یعنی عرضه کننده اگر ارزش کالای خود را بیش از قیمت آن در بازار بداند، طبعا عرضه را محدودتر می‌کند و از طرف دیگر متقاضیان نیز اگر قیمتی را بیش از آن‌چه باید و شاید ببینند، سعی می‌کنند با کم کردن مصرف تقاضا در بازار را کاهش داده و باعث تعدیل قیمت شوند. در مورد ارز هم همین طور است، با این تفاوت که عرضه کننده عمده ارز در ایران بانک مرکزی است که یعنی دولت و تقاضا هم گاهی غیر واقعی است یعنی در اثر سو مدیریت یا فشارهای خارجی یا تبلیغات غلط یا ایجاد جو ترس و التهاب روانی، تقاضای کاذب ایجاد می‌شود. بنابراین در شرایط ایجاد تقاضای کاذب وظیفه عرضه‌کننده عمده ارز این است که با تزریق صحیح و به موقع و بدون اینکه باعث تلاطمات در بازار شود به کنترل نرخ اقدام کند. و البته همیشه با محاسبه نرخ تورم و بهره در کشور ما و کشورهای حوزه دلار مراقبت نماید که قیمت بازار تفاوت زیادی با بهای واقعی پیدا نکند. و از طرفی اصطلاحا فنر جمع نشود و از طرفی هم قیمت‌ها بی‌قاعده افزایش نیابد. بار دیگر تاکید می‌کنم، بازار دارای هر اسمی که باشد تنها در یک صورت بازار واقعی خواهد بود و آن‌هم اینکه قیمت در آن واقعی و واحد باشد، بنابراین اگر منظور از بازار متشکل، برانداختن انواع قیمت‌های قبلی و تعریف یک قیمت واقعی و یا نزدیک به واقعیت باشد، و البته، درباره قیمت‌های غیر واقعی کالاها و خدمات دیگر هم بررسی و اصلاح لازم به نظر می‌رسد. نکته دیگر اینکه، اگر اصلاح نظام اقتصادی کشور مد نظر مسئولین باشد، به نظر حقیر، قدم اول حمایت از کاهش نرخ تورم و بهره است، که آنهم البته برمی‌گردد به جلوگیری از افرایش بی رویه حجم نقدینگی. یعنی اگر دولت مالیات‌ها را افزایش دهد، یارانه‌ها برای حامل‌های انرژی و دیگر موارد غیر ضروری را حذف کند، حتی سطح خدمات و ارز ساختن زیر ساخت‌ها را هم کاهش دهد، بهتر است از اینکه دائم از بانک مرکزی استقراض کند و حجم نقدینگی را بدون اینکه برای جذب آن برنامه‌ریزی کرده باشد، افزایش دهد.
* کارشناس بازار ارز
منبع: خبر آنلاین