مهدی نورمحمدزاده=روزنامه‌نگار

سال 2014، وسعت سرزمین‌های تحت اشغال داعش، شاید هم اندازه چندین کشور اروپایی بود.جنایات، توحش و قتل عام‌های وحشتناک داعش هم چیزی نیست که بتوان به راحتی آنها را فراموش کرد. از طرف دیگر ماهیت نیروهای مبارزه کننده با داعش هم در غالب مواقع به شکل مردمی، دفاعی و مظلومانه بوده است. با این حال جای تاسف دارد که هنوز هم ابعاد بسیاری از جنایات وحشیانه داعش و مظلومیت و رشادت رزمندگان جبهه مقاومت برای مردم ما و حتی مردم جهان روشن نشده است. چرا؟! چون هنوز در بعد رسانه و هنر، آثار قابل توجه و در مقیاس مخاطب جهانی تولید نشده است. داعش افول کرده است و همه ما به راحتی، همه چیز را فراموش کرده‌ایم! گویی خوابی بود تلخ که به پایانی خوش رسید و باید فراموش کرد!
اگرچه دولت تلاش نمود که به نحوی جلوی بروز چنین وضعیتی را بگیرد و اروپایی‌ها هم در مقابل تمایل نشان دادند اما برخی در داخل ادامه وضعیت گذشته را تنها راه‌حل نهایی می‌دانند.
فدریکا موگرینی با توجه به حسن نیتی که در طول مذاکرات نشان داد و همچنان امیدوار بود که در آخرین روزهای ماموریت خود در جایگاه مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا، برجام را به سرانجام برساند اما وقایع مشکوکی که هنگام سفر رئیس جمهور به اتریش رخ داد این خود به یک عنوان تهدید در روابط ایران و اروپا محسوب می‌شد، آنهم در شرایطی که امیدهای بسیاری نسبت به پیشرفت روابط ایران با اروپا وجود داشت. با این همه اگرچه اکنون تا حدودی فرانسه و سپس آلمان به دنبال حفظ برجام هستند اما بسیاری از کشورهای اروپایی نسبت به ادامه راه برنامه جامع اقدام مشترک دیگر تمایلی ندارند. از این رو، به نظر می‌رسد که برجام عملا به پایان راه خود رسیده است. به هر روی، آمریکا خواهان به کاربردن قوه قهریه در مقابله با تحریم‌ها است. زیرا روش آمریکا، کشاندن رقبای جدی خود به معرکه جنگ فرسایشی است تا از این طریق ثروت، دارایی و امکانات رقیب را صرف اقدامات بی ثمری کند و با جلوگیری از قدرتمند شدن رقیب،
او را خنثی کند.