روزنامه ایران
1397/11/16
پاسخ به چند سؤال صریح به جای کلیگویی
ابراهیم بهشتیدبیر سرویس سیاسی
این روزها که سازوکار مالی اروپا با عنوان «اینستکس» رونمایی شده یکبار دیگر مخالفان دولت مواجههای همچون برجام با آن داشته و آن را «تقریباً هیچ» میخوانند. دقت و مرور در مواضع مخالفان حکایتگر کلی گویی، ابهام آفرینی و مطالب شعارگونه است. آنگونه که یکشنبه شب علی ادیانی راد نماینده مجلس حدود یک ساعت در آنتن زنده شبکه سه و برنامه «متن حاشیه» تا توانست در مذمت برجام و اینستکس سخن گفت و در نهایت در پاسخ به یک سؤال اساسی و جدی مجری که حالا چه باید کرد باز به این جمله شعاری اکتفا کرد که دولت باید پاسخ قاطعی به اروپاییها بدهد!
به نظر میرسد مخالفان سادهترین راه را برای مواجهه با دولت انتخاب کردهاند یعنی انتقاد و فقط انتقاد. حال آنکه گوش جامعه از اظهارنظرهای شعاری و کلیگوییها پر شده و حالا مواضع معطوف به برجام و اینستکس باید ناظر به آینده و پاسخ به چند سؤال صریح و روشن باشد. مهمترین سؤال اما آن است که در مواجهه با آنچه بدعهدی امریکا و تعلل اروپا خوانده میشود چه باید کرد؟ خروج از برجام یا ماندن در آن؟ در صورتی که راهکار، خروج از برجام باشد قاعدتاً موضوع اینستکس و تعامل با اروپا هم خود به خود منتفی میشود. سؤال دیگر آنکه تصمیمگیری در این باره بر عهده کیست و چه نهادی باید آن را اعلام کند؟ دولت، مجلس، شورای عالی امنیت ملی، هیأت نظارت بر برجام یا رهبر معظم انقلاب؟
سؤال بعدی اینکه در صورت خروج از برجام چه پیامدهایی (مثبت یا منفی) در انتظار ایران خواهد بود؟ و سؤال چهارم اینکه تبعات احتمالی و منفی خروج از برجام را چه کسی بر عهده میگیرد با به عبارت دیگر مسئولیت این تصمیم احتمالی و تبعات آن با چه کسی یا نهادی خواهد بود؟
و در نهایت سؤال پنجم، راهکار مخالفان برای مواجهه با چنین شرایطی یعنی خروج از برجام و منتفی کردن اینستکس چیست؟ ناگفته پیداست که اظهارنظرهای شعاری مثل اینکه مردم مقاومت میکنند یا با دیگر کشورها تبادلات را ادامه میدهیم پاسخ قابل قبولی از سوی مردم نخواهد بود. این شایسته نیست نماینده مجلسی که ماهانه متوسط 10 میلیون حقوق دریافتی دارد سینه سپر کند و برای کارگری که کمتر از 2 میلیون در ماه دریافتی دارد، حکم به ایستادگی و مقاومت دهد یا مسئول محترم دیگری اظهارنظر کند که مردم گرسنگی را تحمل میکنند.
امید بستن به دیگر کشورها در صورت خروج از برجام هم به نظر نمیرسد راه به جایی ببرد. در میان کشورهایی که اصطلاحاً دستشان به دهنشان میرسد و در مناسبات بینالمللی حرفی برای گفتن دارند، چین و روسیه به نسبت، نزدیکی بیشتری در اعلام مواضع با ایران دارند اما همین دو کشور هم حتی به نسبت اروپاییها کمترین تحرک خاصی برای حفظ برجام و کمک به ایران نداشتهاند مضاف بر اینکه در دوره گذشته هم پکن و هم مسکو پای قطعنامههای ضد ایرانی شورای امنیت سازمان ملل که منجر به اعمال فشار و تحریم تهران شد را امضا کرده بودند.
بنابر این شایستهتر آن است که از کلی گوییها و مواضع شعاری پرهیز شده و متناسب با واقعیات موجود کشور و نظام حاکم بر روابط بینالملل برای مردم صریح توضیح داده شود که مخالفان به سؤالهای یاد شده چه پاسخی دارند؟
سایر اخبار این روزنامه
کدام کالاهای اساسی و پزشکی از طریق اینستکس وارد کشور میشود
جور موسیقی را بخش خصوصی میکشد
نماینده کارتر در نوفل لوشاتو از امام چهخواست
عفو 50 هزار زندانی
نسخه «نمکی» برای سلامت
اروپا هیچ شرطی در«اینستکس» نگذاشته است
کسی که صندوق رأی را قبول ندارد انقلابی است ؟
عراق برج مراقبت امریکا نمیشود
امروز مد ایرانی داریم
انیمیشنی با حضور اساطیر شاهنامهای
پاسخ به چند سؤال صریح به جای کلیگویی
«اینستکس» دریچهای که میتواند بازتر شود
احمد توکلی: تا فساد شبکهای هست چه حاجت به حمله نظامی دشمن
طرح اختصاص روزانه یک لیتر بنزین به هر ایرانی رد شد
اختصاص یک و نیم میلیارد دلار برای تقویت بنیه دفاعی
کدام کالاهای اساسی و پزشکی از طریق اینستکس وارد کشور میشود
سلام ایران