روزنامه مردم سالاری
1395/10/22
هرگز رفتنت در باغچه باورمان نخواهد رست
آن یار کزو، خانه ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود ! خورشید منظومه اعتدالگرایان و اصلاحطلبان، در نهایت ناباوری و به طور ناگهانی، بر بال سپیدههای مهاجر ترک خاک گفت و به افلاک رفت و غم فراقش چشمههای اشکمان را که بعد از عروج ملکوتی امام امت، خمینی کبیر، هنوز سیراب نشده بود، خشکاند. بعد از ارتحال جانسوز خمینی کبیر و در طول 28 سال گذشته، به عشق حضور یاران و یادگاران مخلص و مردمیآن بزرگ، در بین امتمان، نه تنها مردمک چشمهامان به مرداب ننشست، که جوشانتر، تلاءلؤ باورش را در برق رویدادهایی چون 2 خرداد 76 و.... و 24 خرداد 92 به خلائق منعکس کرد. خورشید این منظومه پرتوان، پرتلاش و با انگیزه، «حضرت آیت الله اکبرهاشمی رفسنجانی» بود، که استقامت را در قدومش به اقتدا ایستادیم، بدر و احد را در برائت عملیاش از انحصار طلبی و اقتدارگرایی و عوامزدگی و عوامفریبی درسآموز شدیم. ادامه در صفحه 16