شهر با فرهنگ زنده است

یزد، این کهن شهر زیبا، نخستین شهر خشت خام جهان، شهری که از دیرباز مهد دانشوران، عالمان، هنرمندان، شاعران و معمارانی بوده که بعضا آوازه آنها ایران و جهان را در نوردیده است. شهری که مردمانش در صداقت، راستگویی، دینداری، قناعت و شکیبایی زبانزد هستند، مدتی است که با تلاش مدیران فرهنگی اش درخشش‌های فرهنگی فراوانی یافته است. آن سان که درخور کهنسالی و مایه‌داری فرهنگی اش می‌باشد.
یزد بی آب هر چند از موهبت فضای سبز و هوای مطبوع بی نصیب است و طبیعت با آن چندان از سر مهر و سخاوت نیست اما به همت مردان و زنان با همت اش هزاره‌هاست که در دل این کویر سخت مدنیت بزرگی را بنیان نهاده و فرهنگ و هنر را دستمایه
رشد و رونق خویش ساخته است. به گونه ای
که جهانیان در برابر شکوه معماری


بی نظیر و فرهنگ روادارانه ذی قیمتش
سر تعظیم فروآورده و بافت تاریخی اش را در
زمره میراث فرهنگی بشریت به ثبت جهانی سازمان یونسکو رسانده‌اند و اکنون در تکریم دانش پروری و فرهنگ داری مردمانش که در پی انس و الفت با کتاب و کتابخوانی است این عروس زیبای کویر را پایتخت کتاب ایران اعلام داشته اند تا بار دیگر بر نقش بی بدیل فرهنگ در حیات بلند و بابرکت این شهر صحه گذارند.
کتاب در این شهر آن قدر عزیز بوده که روزگاری زنده ترین محفل فرهنگی شهر که پاتوق بسیاری از اهالی دانش و فرهنگ و هنر گردیده بود کتابخانه معظمی‌بود که به همت یک روحانی عالم و روشن اندیش در جوار بزرگترین مسجد شهر برپا شده بود. کتابخانه وزیری یزد گنجینه کتب، اسناد و آثار فرهنگی زیادی است که به همت
حاج سید علی محمد وزیری واعظ بزرگ شهر در جوار مسجد جامع یزد بیش از نیم قرن پیش
تاسیس شد و روز به روز بر دامنه فعالیت‌های فرهنگی اش افزوده شد و علاوه بر اینکه شناسنامه فرهنگی شهر را در خود جای داده و معیادگاه اهل فرهنگ و هنر شهر است و دهها هزار شهروند اهل مطالعه را در عضویت دارد و با منابع غنی خود از حیث خوراک علمی‌و فرهنگی شهر را تغذیه می‌کند. مجالس، محافل و نمایشگاههای فرهنگی زیادی را در سالن‌ها و گالری‌های خود برگزار می‌کند اکنون به نماد فرهنگ یزد نیز
بدل گشته و در دل خود موزه و مرکز اسنادی جای داده که هر میهمان دل آگاهی که به یزد می‌آید دیدارش را در صدر برنامه‌های
خود قرار می‌دهد. وقتی قلب تپنده شهر چنین اماکن پر گل و ریحان فرهنگی باشد و مورد اقبال جوانان قرار گیرد آنگاه نابجا نیست آن شهر پایتخت کتاب ایران گردد. یزد به واسطه این رویه فرهنگ وری است که همواره شهر تدبیر و دوراندیشی و آرامش و صلح هم بوده است. هیچ امری در بهسازی جان و جهان به پای فرهنگ و هنر نمی‌رسد. سخنم را با ابیاتی از حکیم طوس پایان می‌برم که سخنی تمامی‌درباره فرهنگ داری سروده است؛
ز دانا بپرسید پس دادگر
که «فرهنگ» بهتر بود یا گهر؟

چنین داد پاسخ بدو رهنمون
که «فرهنگ» باشد ز گوهر فزون

که فرهنگ آرایش جان بود
ز گوهر سخن گفتن آسان بود

گهر بی هنر زار و خوار است و سست
به فرهنگ باشد روان تندرست

در دانش از گنج نامی‌تر است
همان نزد دانا گرامی‌تر است

سخن ماند از ما همی‌یادگار
تو با گنج دانش برابر مدار