جلیقه زردها مثل سابق نیستند

صدها جلیقه زرد معترض فرانسوی باردیگر به خیابان‌های پاریس و دیگر شهرهای اصلی فرانسه آمدند تا فشارها بردولت برای تغییر سیاست‌هایی که گفته می‌شود به نفع ثروتمندان است را حفظ کنند.امااین تظاهرات بعداز مدت‌ها‌ سکوت نسبت به موج نخستی که هفده هفته پیش آغازشده بود روی داده است. پرسش اینجاست که چگونه جلیقه زردها عزمشان رابرای ریختن دوباره به خیابان‌ها‌ جزم کرده‌اند؟
درپاسخ باید گفت؛ مشخص بود آن سیل عظیمی که جلیقه زردها در هفته‌ها‌ی پیش داشتند چیزی نیست که با یک ضربه یا یک توصیه ماکرون فروکش کند.
اما از سویی فراموش نکنیم ازهمان اول هم جلیقه زردها یک رنگ و شکل واحد نداشتند.
از راست افراطی تا چپ افراطی، تا قشرفقیر فرانسه همه در آن حضور داشتند اما دیدیم وقتی روند این تظاهرات به خشونت کشید، وقتی که احساس خستگی در پاریس به وجود آمد و تخریب‌ها‌ و آزارهایی دراین تجمعات شکل گرفت که منطبق بر تربیت مدنی مردم پاریس نبود. این تجمعات نیز روبه افول گذاشت. اکنون هم که جلیقه زردها دوباره برگشته‌اند، باید دید شبکه‌ها‌یی که این تجمعات را دوباره شکل داده‌اند چه کسانی هستند؟ آیا آن طور که صداوسیما می‌گوید این یک مبارزه


ضد سرمایه‌داری است؟ آیا کمونیست‌ها‌ به میان می‌آیند؟ یا یک مبارزه عدالتخواهانه است که فقرا درآن حضور دارند؟ یا یک مبارزه بادرونمایه آنارشیستی است که تخریبگران به واسطه آن پای به خیابان گذاشته‌اند؟
اظهارات پیش‌تر ماکرون در تامین خواسته‌ها‌ و عدم انسجام بین گروه‌ها‌ی شرکت کننده در میان جلیقه زردها و خسته شدن مردمی که از این تجمعات مورد آسیب قرارگرفته بودند، تظاهرات جلیقه زردها را روبه افول گذاشت. ازهمین رو تجمعات جدید جلیقه زردها را مثل سابق نمی توان ارزیابی کرد و نباید انتظار ایجاد یک موج جدید از آن داشت. به نظر می‌رسد دراین تجمع دیگر مثل سابق یک تظاهرات ادامه دار نداشته باشیم. چرا که احتمال بازگشت همه گروه‌ها‌ی سابق به جمع جلیقه زردها
کم است.
ضمن آنکه مطمئنا در تجمعات جدید نیز جلوی آنارشیست‌هایی که هفته‌ها‌ی گذشته درمیان جلیقه زردها بودند توسط خودتجمع‌کنندگان گرفته می‌شود.