شورای نامگذاری شهر

مشاهیر، نخبگان و چهره‌های علمی و فرهنگی از سرمایه‌های اصلی یک جامعه بوده و همواره الگوی مناسبی برای نسل‌های آینده خواهد بود و تجربه، علم، دانش و زمینه فعالیت‌های آنها باید برای نسل‌های بعدی به ویژه نسل جوان به شکلی گفته شود که برای آنها شروع یک حرکت نوین در زمینه‌های مختلف باشد. اما متاسفانه در جامعه با نامگذاری آن هم به شکلی ناقص و سطحی، قرار بر این است که نام‌های این بزرگان در جامعه زنده نگاه داشته شود. در صورتی که تکرار این کارها و عدم تمرکز مدیریت علمی در گزینش افراد و برقراری نام آنها بر کوچه و خیابان، میادین و مراکز فرهنگی و ... باید تابع قوانینی باشد که توجهی به آن نمی‌شود. شورای شهر فعلی، گویا فقط دغدغه خود را منحصر به نام‌گذاری و تغییرات نام‌ها کرده است درحالی که قبل از این حرکت، بارها تذکر داده شده که بهتر است شورای شهر از تکرار و تعدد نام‌ها جلوگیری کند چرا که می‌تواند به این وسیله از سرگردانی و مشکلات شهری و ترافیک جلوگیری کند. با یک جستجوی مختصر در تهران درمی‌یابیم که چندین خیابان، کوچه و میدان با نام‌های معین وجود دارد. این در حالی است که وجود بعضی از نام‌ها در کوچه و خیابان‌ها و تکرار مکرر آنها باعث زحمات متعدد برای تازه واردها و حتی ساکنین می‌‌گردد. حال سوال اینجاست که چه لزومی دارد از یک نام چندین بار برای خیابان‌ها استفاده شود؟ از سوی دیگر نام‌گذاری‌ها باید با توجه به نام‌های قبلی صورت گیرد، چرا که هنوز بعد از سالها بعضی‌ از خیابان‌های تهران و شهرهای بزرگ با نام‌های قبلی خود نامیده می‌شوند. البته خوش آهنگ، جالب و ساده بودن می‌تواند کمک موثری به تحقق نام‌‌گذاری از نگاه رفتارشناسی شهری کند. شورای شهر فعلی به جای بررسی مشکلات متعدد تهران و رسیدگی به انبوه معضلات از جمله ترافیک، فضای سبز، آلودگی هوا و ... گویا فقط ماموریتشان در جهت نام گذاری یا تغییر نام کوچه و خیابان‌ها خلاصه شده است. آنهم نامگذاری خیابان‌ها و معابر بسیار دور افتاده که اصلا هیچ‌گاه مطرح نمی‌گردند. مثلا در شهرک غرب یک خیابان فرعی به نام یکی از مشاهیر گذاشته شده است! موضوع نامگذاری اخیر شورای شهر، گذشته از تقدیر مقام دانشمندان، شعرا و هنرمندان بر این موضوع خلاصه می‌شود که ظاهرا نوعی یارکشی سیاسی و برنامه‌ریزی‌های مقابله‌ای درحال اجرا است ... درحالی که هنرمندان متعلق به همه جامعه هستند از هر طبقه و قشر و منحصر به گروه یا جناح خاصی نمی‌باشند.انتخاب نام‌ها و اصرار برای قرار دادن آنها به بعضی از خیابان‌ها، شائبه سیاسی بودن بعضی از حرکت‌ها را نشان می‌دهد. در واقع نامگذاری‌ها باید با نظر و نظرخواهی از مردم و فرهیختگان و اقشار مختلف صورت گیرد نه اینکه چند نفر در یک مجموعه سربسته نشسته و نام‌هایی را صرفا به خاطر نمایش سیاسی در بعضی از خیابان‌ها قرار دهند. اگر هدف از نامگذاری، اجرای یک رسالت فرهنگی و تاریخی است که با اینگونه رفتارها این موضوع تحقق نمی‌یابد.اما اگر هدف احیای نام و بزرگداشت مقام یکی از شخصیت‌هاست باید در گزینش نام و مکان دقت بیشتری صورت بگیرد تا احترام واقعی به شخصیت فرد گذاشته شود.