نقش تصاعدی قطر و عربستان در جهان عرب

افشار پارسافر- پس از تحولات جهان عرب موسوم به بهار عربی در کشورهای عربی و شمال آفریقا، پوست‏اندازی و دگردیسی‏ای در نظام‏های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این کشورها به وقوع پیوست و نقش کلیدی بعضی از این کشورها ازجمله قطر و عربستان در دید جهانیان بیش از پیش آشکار و روشن شد. در این میان، اتحادیه عرب بر گستره و دامنه تحرکات خود افزود و در مدتی کوتاه توانست بازیگری خویش را در کشورهای در حال تحول عرب ارتقا بخشد. اما این ارتقای نقش؛ فراگیر نبود بلکه جانبدارانه و بنا بر اولویت‏های برخی اعضای پرنفوذ اتحادیه عرب صورت گرفت. در راس این نیروها، کشورهای شورای همکاری به‏ویژه قطر و عربستان سعودی قرار داشته و دارند و این نقش‏آفرینی در لیبی، سوریه، بحرین و اکنون در یمن توسط دولت کودک‏کش ریاض و نسل‏کشی و آپارتاید انسانی و کشتار شیعیان آشکار شده است. البته سعودی‏ها هنوز هم حرکت در سایه را به زیر نور بودن ترجیح می‏دهند و شایعات زیادی در مورد تامین مالی-تسلیحاتی معارضین بنیادگرا توسط آنها وجود دارد. ولی در مورد قطر که کشوری کوچک و با جمعیتی اندک است به‏هیچ‏وجه در برابر موج خیزش‏های مردمی خاورمیانه احساس تهدید وجود نداشت و در نتیجه برخلاف بسیاری کشورهای عربی، تحولات خاورمیانه نگرانی عمده‏ای در دوحه ایجاد نکرد. آنچه قطر را نسبت به سایر کشورهای عربی ایمن‏تر می‏کرد صرفاً جمعیت کم این کشور نبود؛ بلکه رضایت اقتصادی اکثریت قطری‏ها از شرایط رفاهی خویش و امنیت مناسب کشورشان بود. در نتیجه، قطر در مقایسه با سایر کشورهای عربی از امتیاز نسبی قابل توجهی برای بهره‏گیری از شرایط متحول خاورمیانه برخوردار بوده است. در حالی که سنگین‏وزن‏های جهان عرب نظیر مصر، سوریه، عراق و حتی تا حدودی عربستان سعودی در سال‏های گذشته مشغول مسائل عمدتاً داخلی خود بودند و قطر به عنوان آلترناتیو و برای پرکردن این گسل و شکاف رهبری وارد شد. افزون بر فقدان تهدید، قطر از ابزارهای فراوانی برای کنش فعال در خاورمیانه نوین برخوردار بوده و هست. ازجمله مهم‏ترین ابزارهای قطر؛ شبکه خبری الجزیره است که در شکل‏دهی به نگرش جوانان انقلابی و نیز در جهت‏دهی به نگاه غرب به تحولات خاورمیانه و سیر آنها، اثرگذاری کم‏نظیری داشته است. این شبکه با حداقل زمان تامل بعد از قیام تونس، اخبار آن را تحت پوشش قرار داد و در دوره‏هایی از قیام‏ها و اعتراضات به منبع اصلی اخبار تحولات برای انقلابیون تونسی و بعد مصری تبدیل شد. در کنار تاثیر رسانه‏ای الجزیره، قطر ذخایر گازی بسیار زیادی به نسبت جمعیت خود دارد و این موقعیت به دوحه امکان تبدیل‏شدن به یکی از قدرت‏های مالی نوظهور در خاورمیانه را داده است. قطر با بهره‏گیری از این قدرت مالی دست به تحرکاتی گسترده در کشورهای دستخوش تحول خاورمیانه زده است. اگرچه دوحه مستقیما در تونس و مصر مداخله نکرد؛ اما یکی از طرف‏های تاثیرگذار در سرنگونی قذافی بود. گزارش‏های زیادی نیز از کمک‏های فراوان قطر به مخالفان نظام سوریه منتشر شده است. در جریان کودتای نظامی در مصر هم شبکه الجزیره خشم بسیاری از حامیان کودتا را برانگیخته بود و مشخصا تاثیرگذار بود. سومین نکته در تبیین بالاگرفتن نقش قطر در چارچوب اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس، بلندپروازی و خواست رهبری سیاسی این شیخ‏نشین، عموما تا قبل از تغییر جدید در رهبری این کشور است. ریاست قطر بر اتحادیه عرب و نقش فعال آن در شورای همکاری خلیج فارس در کنار زیرکی شیخ حمد، قطر را به محوری در دیپلماسی خاورمیانه تبدیل کرده بود. پیش از تحولات مردمی خاورمیانه، قطر تحت حکمرانی حاکمان جوانش، نقش خود را در خاورمیانه فرامحوری تعریف و پیگیری می‏کرد و به همین دلیل توانست روابطی خوب با اکثر کشورهای منطقه برقرار کند‌ و از تنش‏ها دور شود. افزون بر این نباید نقش غرب، به‏ویژه ایالت متحده را در بالاگرفتن نقش قطر در قالب اتحادیه عرب فراتر از آن نادیده گرفت. واشنگتن در خدشه‏دار شدن رابطه ویژه‏اش با ریاض در نتیجه حادثه۱۱سپتامبر،که در انتقال پایگاه نظامیان آمریکایی از خاک عربستان به العدید قطر نمودار شد، قطر را به عنوان محور اصلی اتحاد و پیشبرد سیاست‏های عربی خویش در خلیج فارس برگزید. این نقش در دوره نوین و در سایه خیزش‏های عربی که اکثر کشورهای عربی، از جمله عربستان را با تهدید روبه‏رو کرد اما تاثیری بر قطر نداشت، از حوزه خلیج فارس نیز فراتر رفته است و از جمله در اتحادیه عرب دنبال می‏شود. البته این به معنای پشت‏کردن واشنگتن به ریاض نیست و در دوره ترامپ حیاط‏خلوت آمریکا در خاورمیانه و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و گاو مطمئن شیرده آنهاست که بر قتل جمال خاشقچی روزنامه‏نگار منتقد دولت ریاض با همین بهانه سرپوش گذاشتند. حمایت واشنگتن از نقش قطر در ریاست اتحادیه عرب و مجمع عمومی سازمان ملل در سال‏های اوج خیزش‏های عربی، نشان‏دهنده نگرش مثبت واشنگتن به رویکردهای نوین دوحه است.
* دندانپزشک و روزنامه‏نگار