آدم کشتم پولش را می‌دهم؛ عجیب نیست!

توقیف 12 هزار خودرو در سال 97 به علت دور دور توسط پلیس و اخباری شبیه به این که در مواردی مثل حادثه اصفهان به کشته شدن فردی انجامید، معلولی از علت‌هاست. یعنی عواملی زیرساخت این حوادث را سبب شده‌اند. کسانی که مبادرت به خرید ماشین‌های لاکچری و لوکس می‌کنند کسانی هستند که یک‌شبه پولدار شده و به جاه و مقام رسیده‌اند. درحالی که سایر افراد برای به دست آوردن پول زحمات زیادی می‌کشند تا در میانسالی بتوانند مسکن و خودرو تهیه کنند. درواقع اگر قوانین در کشور درست اجرا شود افراد این کار را نمی‌کنند. اما وقتی هرکس هرکاری که دلش می‌خواهد می‌کند و هیچ قانونی جلودار کسی نیست و همه چیز را هم می‌توان با پول خرید، نتیجه همین خواهد شد که سرنشین ماشین لوکسی که کشته شدن جوانی را رقم زده جمله «آدم کشتم پولش را می‌دهم» را می‌گوید اما فراموش نکنیم که او این جمله را از خودش نمی‌گوید و از جایی یاد گرفته است. هیچ نوزادی در بدو تولد دزد و آدمکش و روسپی نیست و این شرایط اجتماعی و خانواده است که او را پرورش می‌دهد و در مجموع سیستمی که در کشور پیاده می‌شود،‌ شهروندان را می‌سازد. وقتی وزیر بهداشت و درمان سابق خطاب به بیماری که از عدم خدمات فیزیوتراپی در شهر خود گلایه‌مند است، می‌گوید خودت بمال! و در تلویزیون اعلام می‌کند پولی برای درمان بیماران لاعلاج در بساط نیست و دو سال بیشتر زنده ماندنشان فایده‌ای ندارد، نمی‌توان به راننده پورشه خرده گرفت. او یک نفر است که یک نفر دیگر را کشته اما وقتی رئیس‌جمهور یا وزرا یا اساتید دانشگاه خلافی می‌کنند باعث می‌شوند صدها نفر از زندگی محروم یا زندگی‌شان دگرگون شود. با آنها باید چکار کنیم؟ پلیس تنها کاری که می‌کند، جریمه کردن است. دولت هم روی جریمه پلیس حساب کرده اما این جریمه به منظور تربیت خاطیان اخذ نمی‌شود بلکه بخشی از بودجه مملکت را تشکیل می‌دهد. هیچ جای دنیا از کسی جریمه نمی‌گیرند بلکه امتیاز کم می‌کنند و فرد خاطی را از رانندگی برای مدتی محروم می‌کنند نه اینکه خودرو را توقیف کنند و با گرفتن جریمه ماجرا خاتمه پیدا کند.
ادامه صفحه 16