تاریخ در ترکیه: به مثابه دانش یا رهیافت توسعه

رسول عربخانی *- چرا در ترکیه دو دهه اخیر، تاریخ هم به عنوان یک دانش و رشته علمی اهمیت روزافزون یافته و هم به مثابه یک رهیافت در عرصه سیاست و جامعه جایگاهی شایسته نصیب خود کرده است. قفسه‏های کتابفروشی‏ها پُر هستند از پژوهش‏های تاریخی مربوط به حوزه عثمانی. هر روز مجموعه اسناد تازه‏ای درباره ابعاد حیات سیاسی اجتماعی این دوره منتشر و در اختیار علاقه‏مندان قرار می‏گیرد. دانش تاریخ در دانشگاه‏های ترکیه به دلیلی کمی و کیفی وضعیت نسبتا مطلوبی پیدا کرده‏اند. با توسعه دانشگاه‏ها و ایجاد رشته‏های تاریخ در غالب این دانشگاه‏ها به همراه عوامل دیگر از جمله در دسترس قرار گرفتن بیش از پیش اسناد آرشیوی از طریق مکانیزه کردن سیستم خدمات‏رسانی آنها، حمایت‏های دولت حاکم و نیز افزایش رغبت جامعه ترکیه به بازخوانی تاریخ گذشته، پژوهش‏های تاریخی دست‏کم به لحاظ تعداد رشد قابل توجهی پیدا کرده‏اند. نقش سیاست‏های فرهنگی دولت عدالت و توسعه و نیز رشد اقتصادی ترکیه را در افزایش محبوبیت تاریخ نمی‏توان نادیده گرفت. مضاف بر اینکه از زمان تاسیس جمهوری ترکیه همواره عنایت ویژه‏ای به عناصر هویتی و ملی وجود داشته و در راستای تقویت پژوهش‏های مربوط به تاریخ و فرهنگ و زبان این کشور تلاش‏های مهمی از طریق ایجاد نهادهای مستقل چون «بنیاد عالی زبان فرهنگ و تاریخ آتاتورک» و «انجمن تاریخ ترک» صورت گرفته است. رویکرد جدیدی که به موازات هم در حوزه سیاست و فرهنگ از زمان روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه آغاز شد و تمرکز آن بر احیای ارزش‏های عثمانی بود منجر به یک سرمایه‏گذاری در حوزه تحقیقات تاریخی مربوط به عثمانی شده است. در این دوره شاهد یک تغییر جهت از تحقیقات تاریخی باستان و پیشاعثمانی به دوره عثمانی هستیم. اداره آرشیوهای عثمانی تحت حمایت‏های مستقیم نهاد ریاست جمهوری بیش از پیش به روی محققان گشوده شده و سمینارها و همایش‏های متعدد با هدف بازشناسی و بازخوانی میراث اسلامی و عثمانی ترکیه برپا شده است. جالب اینکه بدانیم توجه به تحقیقات تاریخ ایران نیز علاوه بر پژوهش‏های مربوط به ادوار پیشاعثمانی مانند سلجوقی که از یک لحاظ تاریخ مشترک محسوب می‏شود و از سال‏های دور هم مورد علاقه محققان ترک بوده، به تاریخ ایرانِ هم‏عصر با عثمانی و بازشناسی ساختارهای فرهنگی مذهبی جامعه ایرانی معطوف شده است. گرایش به فرهنگ و تمدن عثمانی تنها به کتاب‏های تاریخی محدود نمانده و دیگر حوزه‏های فرهنگی از رسانه‏های اجتماعی و مطالب نشریات و روزنامه‏ها گرفته تا فیلم‏های سینمایی و سریال‏های تلویزیونی را نیز دربرگرفته است. پرخرج‏ترین سریال تاریخ تلویزیون ترکیه با هزینه بیش از 130 میلیون لیره معادل ٧٠٠ میلیون دلار و همکاری 50 هزار عوامل اجرایی، به روایت تاریخ عثمانی تعلق دارد. این سریال که در بسیاری از کشورهای واقع در جغرافیای عثمانی پخش شد تلاش داشت چهره‏ای کاریزماتیک از سلیمان پادشاه عثمانی ترسیم کند و خاطره دوران طلایی و اقتدار امپراطوری را در ذهن جامعه تداعی کند. به نظر می‏رسد دولت عدالت و توسعه رجوع به تاریخ و فرهنگ عثمانی را به عنوان مبنای حرکت به سوی توسعه پذیرفته است. به تعبیر دیگر، ایجاد و تقویت آگاهی تاریخی و نوسازی هویتی جامعه بر اساس مدل عثمانی اساس پیشرفت ترکیه قلمداد می‏شود. سیاست‏هایی که طی دو دهه اخیر از سوی دولت در حوزه فرهنگ عمومی برنامه‏ریزی و اجرا شده‏اند از قبیل آموزش خط و زبان عربی و عثمانی در کنار زبان‏های غربی در مدارس و دانشگاه‏ها، تغییر محتوای کتاب‏های درسی از جمله کتاب‏های تاریخ و ادبیات، نام‏گذاری بناها و سازه‏های بزرگ به نام مشاهیر عثمانی، اعطای بورسیه‏های تحصیلی به کشورهای واقع در جغرافیای عثمانی، تقویت نهاد سنتی وقف و به‏ویژه سوق دادن این نهاد به حمایت از آموزش، اهتمام در معرفی و رواج فرهنگ و هنر و معماری عثمانی، تاکید بر رفتارهای دینی مانند لغو حجاب اجباری و ساخت مساجد، همه نشانگر این است که حزب حاکم، بازگشت به سنت را پیش‏زمینه‏ای فرهنگی برای پیشبرد گفتمان سیاسی اقتصادی خود که از آن با عنوان «نو‏عثمانی‏گری» یاد می‏شود انتخاب کرده است. جغرافیای سیاسی فرهنگی پهناور عثمانی این امکان را برای رهبران این کشور فراهم می‏کند تا بتوانند آن را به عنوان تابلویی برای حرکت در مسیر اهداف استراتژیک و بلند‏مدت مد‏نظر قرار دهند. آنها راهبرد نوعثمانی‏گری را برای حفظ نفوذ سیاسی و تقویت قدرت اقتصادی در منطقه و جهان ضروری تلقی می‏کنند. اینکه رجوع به تاریخ و جغرافیای گذشته، می‏تواند راه ترکیه را در مسیر پر‏پیچ‏و‏خم توسعه هموار کند و یا اینکه برعکس، خود به مانعی در این راستا تبدیل شود، باید منتظر ماند و قضاوت را به آینده سپرد. مهم دانستن این نکته است که امروز در این کشور تاریخ عنصر مهمی در تلقی از پیشرفت محسوب می‏شود و گذشته موقعیت خود را به سان پلی برای رسیدن به آینده  همچنان حفظ کرده است. حضور فعالانه سیاسی نظامی در حوزه جغرافیای عثمانی، سرمایه‏گذاری‏های تجاری اقتصادی در خاورمیانه و شمال آفریقا، گسترش روابط با همسایگان، افزایش آمار گردشگران عرب و بالابردن درآمدهای صنعت توریسم، هجوم پناهندگان از عراق و سوریه به این کشور، چالش با ناتو و ناامیدی از الحاق به اتحادیه اروپا همه بخشی از پیامدهای مثبت و منفی انتخاب رهیافت مذکور بوده است.
*استاد تاریخ
سایر اخبار این روزنامه
بازگشت نزار زاکا به لبنان با وساطت سیدحسن نصرالله انجام شد آزادی زاکا برمحور حسن‌نیت و نزدیکی ملت‌ها ژوبین صفاری عواقب یک انحصارطلبی خطرناک آیا عملکرد جریان‌های سیاسی باعث رشد دوباره عوام‌گرایی می‌شود؟ خطر پوپولیسم بیخ گوش انتخابات پس از وزیر خارجه آلمان، نخست وزیر ژاپن امروز به تهران می‌آید مسابقه میانجی‌گری غرب و شرق «ابتکار» از تلاش برای بازگرداندن اعتماد عمومی به مسئولان و شفاف‌سازی از اموال‌شان گزارش می‌دهد ‌نگرانی‌ها از کاهش تراز آبی دریاچه ارومیه پس از تولد دوباره آن به واسطه سیلاب‌ها شدت گرفته است برخی از گالری‌‌های هنری هفته آتی تهران مرور شد هفته گرم هنرهای تجسمی «ابتکار» از بازار فروش موی سر در ایران گزارش می‌دهد دو تار مو دارم، می‌خری؟ برخی در اروپا علاقه‌مند به نقض برجام از سوی ایران هستند «ابتکار» دغدغه اتحادیه‌ قهوه‌خانه‌داران و سفره‌خانه‌داران سنتی را بررسی می‌کند چوب قوانین لای چرخ قهوه‌خانه‌ها، اقدامات رئیس اتحادیه در رفع موانع شینزو آبه؛ مفسر تفاهم تاریخ در ترکیه: به مثابه دانش یا رهیافت توسعه