روزنامه ابتکار
1398/04/16
محمد عطریانفر: اصلاحطلبان باید با رهبری درباره انتخابات گفتوگو کنند
یک فعال سیاسی میگوید: اندیشه اصلاحات خیلی در مقام گلایه نیست. با توجه به شرایط و جنبههای اقتضایی که به آن اشاره کردم، اصلاحطلبها گلایهای از جامعه ندارند. ممکن است شرایط حاضر را نپسندند اما در مقام گلایه نیستند. اصلاحطلبان درحالی خود را مهیای انتخابات مجلس یازدهم میکنند که با انتقاداتی از سوی بدنه رایشان درباره عملکرد فراکسیون امید و نمایندگان شورای شهر روبهرو هستند، انتقاداتی که ممکن است حتی به سکوت و قهر بدنه رای این جریان با صندوقهای رای هم منجر شود. محمد عطریانفر، از چهرههای شاخص حزب کارگزاران معتقد است «نگاه حاکمیت و نهادی انتصابی و نهادی ناظر انتخابات به جریان اصلاحطلبی نابرادرانه است و همین باعث شده تا اصلاحطلبان نتوانند با تمام قدرت در صحنه حضور پیدا کنند و عملکرد فراکسیون امید و اصلاحطلبان را باید با در نظر گرفتن این موضوع بررسی کرد».به گزارش خبرآنلاین، محمد عطریانفر، فعال سیاسی میگوید: به نظر میآید حضور اصلاحطلبان بعد از حوادث سال ۸۸ به عرصه قدرت، حضوری ارادی نبود. وقتی از اراده صحبت میکنیم به این معناست که یک اندیشه سیاسی بتواند متکی بر ظرفیتهای آموزشهای سیاسی و حزبی خودش برنامهریزی کند و با تمام قدرت و با تکیه بر نیروهای حرفهایش که بتوانند مسئولیتهای حرفهای را به دست بیاورند. یعنی با برنامهای از پیش تعیینشده بیایند و در مبارزهای انتخاباتی قدرت را به دست بگیرند. بعد از سال ۸۸ فضا برای اصلاحطلبان بر پایه این نحوه حضور که اشاره کردم، باز نبود، کما این که الان هم باز نیست، ما حتی در حوادث سال ۷۶ هم با چنین وضعیتی روبهرو بودیم.
وی میافزاید: اگر جریان اصلاحات را ادامه و ترمیم شده اندیشه چپ در گذشته تاریخی سیاسی ایران بدانیم، عملا بعد از رحلت امام خمینی در سال ۶۸ به این سو، جریان اصلاحات یا جریان چپ سیاسی مدرن شده، هیچگاه فرصت این را پیدا نکرده است که متکی بر یک ظرفیت تمامعیار یا متکی بر اراده فائقه با افق کاملا روشن در عرصه قدرت حضور پیدا کند. وضعیت هم کاملا روشن است، جریان کلی به سمت تکیه بر اندیشه اصولگرایی بوده و نهادهای انتصابی و نهادهای ناظر بر رقابتهای انتخاباتی هم به سمت جریان رقیب اصلاحات بوده است. حتی این جریان کلی نگاهشان به اندیشه اصولگرایی نگاه برادری و همدلی بوده اما در مقابل نگاهشان به اندیشه اصلاحطلبان در خوشبینانهترین حالت، نگاهی نابرادرانه و با تردید بوده است. در چنین وضعیتی، اندیشه اصلاحات در رفتارهای سیاسی خودش نوعاً رفتاری اقتضایی داشته و به اقتضای زمان و متکی بر شرایط در عرصه سیاست حضور پیدا کرده است. طبیعی است که وقتی سیاستورزی شما اقتضایی میشود، نوعی از عوارض و اتلاف وقت و فرصت هم پیش میآید. آنچه در گام اول پیروزی حاصل میشود، با آن چه در ادامه وجود دارد، میتواند همسو نباشد؛ هرکدام از این حوادث و اتفاقاتی را که به نفع اصلاحطلبان رخ داده را نگاه کنید، از همین منظر قابل تفسیر است.
این فعال سیاسی تصریح میکند: شما دولتی تشکیل دادید که اصلاحطلب تمامعیار نبوده و آن را با تقویت همفکرانی که میتوانند با شما همراه شوند، تشکیل دادید، مجلس و شورای شهر هم همینطور؛ در این صورت هرگونه ناکارآمدی قابل تفسیر و توجیه است. البته منظور این نیست که مسئولیتی نمیپذیریم، اما این ناکارآمدی ناشی از نقد عقلانیت سیاسی اصلاحات نیست. عقل سیاسی، ظرفیت نقدپذیری دارد.
وی ادامه میدهد: در بخش انتخاب، ظاهرا دست ما بسته نیست و ظرفیتهایی زیادی در اصلاحات وجود دارند. در بخش دوم باید بتوانیم با نهادهای قدرت مذاکره کنیم و حساسیتهای آنها را پاسخ بدهیم. در صورت بروز این اتفاق، طبیعی است اگر با یک لیست نیرومند وارد عرصه انتخابات شدیم، فرد انتخابشونده آن ظرفیت رای را با خودش میآورد. شما الان لیست تهران و لیست بقیه استانها را نگاه کنید، فردی که با یک میلیون رای بالا میآید، اگر پشتیبانی خاتمی را نداشت، این مقدار رای را نمیآورد. پس یک ظرفیت بیرونی آمده و از آنها پشتیبانی کرده است.
محمد عطریانفر در مورد رایزنی با شورای نگهبان، میگوید: گفتوگوهایی با دوستانی از نیروهای مقابل صورت گرفته است، این درد مشترک ما و اصولگراها است. آنها هم باید بتوانند در این زمینه بهترینهای خودشان را عرضه کنند. ما باید اول یک حسی را به رقبایمان منتقل کنیم، نمونهاش را در مجلس پنجم داشتیم که با اینکه اکثریت مجلس اصولگرا بود، سهم همکاری با جریان اصلاحطلب به حدی بود که خاتمی از مجلس پنجم راضیتر از مجلس ششمی بود که اکثریت آن اصلاحطلب بود. شما هیچ توقعی را از ناحیه دولت اول خاتمی سراغ ندارید، مگر این که در مجلس پنجم نوعی همکاری با آن بوده باشد، چون عقلانیت فراتر از منافع حزبی در آنجا استقرار داشت. اما وقتی عقلانیت نباشد، منافع حزبی پررنگتر میشود. اگر این گام را به لحاظ اندیشه اولیه در ذهنمان بپرورانیم، باید به سراغ عملیکردن آن برویم. در این رابطه فکر میکنم از ناحیه رقبا هم این ظرفیت وجود دارد. شاید گفتوگوهای اولیه هم صورت گرفته باشد. رایزنی با شورای نگهبان باید توافق جمعی باشد نه اینکه هرکسی خودش سازی بزند.
وی در پاسخ به این سوال که در انتخابات ریاستجمهوری، آقای جهانگیری واسطه ارتباط با رهبری شد و آقایان موسویلاری و انصاری با رهبر انقلاب گفتوگوهایی داشتند که این ایده باز هم قرار است دنبال شود، میگوید: قطعا. رهبری جایگاه رفیعی در نظام جمهوری اسلامی دارند که قانونی و اعتقادی است. ما نمیتوانیم نسبت به این جایگاه بیتفاوت باشیم. ضمن اینکه شما اگر حتی برای دنیا هم بخواهی کار کنی، نمیتوانی از ظرفیتهای مهم و تعیینکننده در کشور غافل باشی. باور ما این است که اصلاحات همان باورهای نخستین سال ۵۷ را دارد، کاری هم به رقبا نداریم که میخواهند ما را با برچسب ضدولایتفقیه دفع کنند، این هنر نیست؛ هنر آن است که شما در یک رقابت آنقدر توانمند باشی که بتوانی پیروز شوی، نه اینکه رقیب را از صحنه بیرون کنی. موقعیت رهبری به نحوی است که استعداد و استیذان از آن سمت باید باشد.
سایر اخبار این روزنامه
بالا گرفتن مناقشات بر سر اهدای عضو محکومان به اعدام
بخشش لازم نیست، اهدایش کنید
ژوبین صفاری
این قفل با چکش باز نمیشود
گزارش «ابتکار» از تاثیر تورم و بیکاری بر نمودارهای اقتصادی کشور!
شاخص فلاکت رکورد زد
آغاز تخصیص مجدد کاغذ نشر کتاب با ارز دولتی به ناشران
یازدهمین دوره حراج تهران برگزار شد
«سر شاعر» بالاتر از شاعر!
یازدهمین دوره حراج تهران برگزار شد
«سر شاعر» بالاتر از شاعر!
موانع و راهکارهای پیشروی اصلاحطلبان در انتخابات آینده بررسی شد
پایگاه اجتماعی اصلاحطلبان در اختیار فرصتطلبان
همزمان با تصمیم ایران برای ورود به گام دوم هستهای آمریکا درخواست نشست فوقالعاده شورای حکام را مطرح کرد
رئیس دفتر رئیسجمهوری:
دولت از همکاری با دانشگاهها در شرایط تحریم استقبال میکند
رئیس دفتر رئیسجمهوری:
دولت از همکاری با دانشگاهها در شرایط تحریم استقبال میکند
واکنش ایران به درخواست آمریکا مبنی بر تشکیل نشست شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی
محمد عطریانفر:
اصلاحطلبان باید با رهبری درباره انتخابات گفتوگو کنند