استراتژی دیرهنگام

مدت‌هاست که صادرات مازاد تولیدات زغال سنگ به دلایل معلوم دچار خدشه شده است. از این رو باید با استراتژی صحیح مشکل را برطرف کرد. راه‌اندازی رینگ صادراتی زغال سنگ در بورس یکی از همین راه‌هاست که به تازگی از سوی مدیر عامل بورس انرژی مطرح شده است.
البته برای عرضه زغال سنگ در بورس باید بر چند مورد تاکید داشت. ذوب‌آهن تنها و بزرگترین مشتری این محصول در کشور است و با عقد قراردادهای بلند مدت این محصول در انحصار ذوب‌آهن کشور است از اینرو باید طبق قرارداد و فرمول این شرکت نسبت به تولید و عرضه محصول اقدام کرد. از سوی دیگر زغال سنگ از جنبه کاربردی به سه نوع زغال سنگ حرارتی، کک‌شو و زغال سنگ با قابلیت تبدیل به نفت و گاز تقسیم می‌شود. عمده مصرف‌کنندگان زغال سنگ نیروگاه‌ها و کارخانه‌های فولادسازی هستند. مهمترین کاربرد زغال سنگ در جهان در نیروگاه‌هاست و از دیدگاه انرژی چشم‌اندازهای بسیار زیادی برای استفاده از این فرآورده‌ معدنی تدوین شده است که استراتژی کشورها برای مصرف آن در حوزه انرژی را نشان می‌دهد. در ایران باتوجه به وجود منابع سرشار نفت و گاز و سیاست‌های کلی کشور، رغبتی برای تاسیس و سرمایه‌گذاری برای احداث نیروگاه‌های زغال سوز وجود نداشته و تنها یک پروژه نیروگاهی زغال‌ سوز در کشور در حال اجراست و آغاز عملیات اجرایی و بهره‌برداری از آن منتظر تامین سرمایه پروژه است، اما زیرساخت‌های نیروگاه‌ عمدتا عملیاتی شده است. به همین دلیل از دیدگاه انرژی در ایران اهمیت چندانی به زغال سنگ داده نشده است و عمده مصرف زغال سنگ کک‌شو فقط به کارخانه ذوب‌آهن اصفهان اختصاص داده شده است که در آن از روش کوره بلند، فولاد و محصولات فولادی تولید می‌شود. این در حالی است که وجود خریدار انحصاری زغال سنگ کک‌شو برای معدنکاران زغال سنگ مشکلات عدیده‌ای را ایجاد کرده است و ضمن عدم امکان ورود زغال سنگ به بورس کالا، عموما اختلاف نظرات زیادی در قیمت‌گذاری این ماده معدنی وجود داشته است. تنها زغال سنگ حرارتی متقاضی زیادی دارد و به راحتی می‌تواند در بورس عرضه داشته باشد. سال گذشته 600 هزار تن تولید این محصول در کشور بود که باتوجه به اینکه تقاضای خرید در این خصوص بالاست به راحتی می‌توانند در بورس عرضه داشته باشدو به دست مشتریان برسد. مورد دیگر حضور شرکت‌های خصوصی در بخش تولید زغال سنگ است که از این تعداد فقط سه شرکت در بورس حضور دارد؛ انتظار می‌رود با عرضه زغال سنگ در بورس راه برای ورود سایر شرکت‌های خصوصی تسهیل یابد، چرا که در این صورت می‌توانند سوددهی بالایی را تجربه کنند. از اینرو صنعت زغال سنگ می‌تواند چشم‌انداز خوبی را با این استراتژی جدید که البته باید دیرهنگام از آن یاد کرد، داشته باشد.