تریدینگ فایندر

اهانت بی‌رودربایستی صداوسیما به دولت

علی باقری *- همان‌طور که رئیس‌جمهوری هم در سخنرانی‌های‏شان اعلام کردند، بعد از اعمال تحریم‌های دوره جدید آمریکا، یعنی از سال گذشته به این طرف، ما در کشور دست‌کم در زمینه گردش اقتصادی شرایط عادی نداشتیم. بعید است کسی بتواند منکر شرایط فوق‌العاده کشور بعد از تحریم‌های جدید باشد.
نه در ایران، بلکه در همه کشورهای دنیا ساز‏و‏کار اداره کشور در شرایط فوق‌العاده با شرایط عادی فرق می‌کند. ما هم در تاریخ بعد از انقلاب‌مان مواردی را سراغ داریم که به اقتضای شرایط، پیشبرد امور کشور از شرایط عادی خود خارج شد. نمونه عینی و واضح آن دوره جنگ است. در دوره جنگ برای اداره بهتر جامعه اختیاراتی به قسمت‌های مختلف دولت و حاکمیت واگذار می‌شد که بعضا حتی با قانون هم منطبق نبود. یعنی بر اساس اضطرار و مدیریت شرایط اضطراری در کشور چنین ساز‏و‏کارهایی بر کشور حاکم می‌شد. از مصادیق آن می‌توان به بحث تعزیرات حکومتی، مبارزه با گران‎فروشی، احتکار یا برخی تصمیم‌گیری‌های کلان در شرایط جنگی اشاره کرد. جا دارد به نامه‌ای اشاره کنم که نمایندگان مجلس سوم به امام نوشتند و از رفتارهای فراقانونی برخی نهادها گلایه کردند. امام در پاسخ مرقوم فرمودند که اگرچه ایرادهای قانونی وارد است، اما به اقتضای شرایط جنگی ما ناگزیر بودیم که برخی تصمیم‌ها را بگیریم و طبعا بعد از شرایط جنگ به حالت عادی برمی‌گردیم. حالا هم که رهبری معظم انقلاب برای اداره بهتر کشور و کاستن از آلام و مشکلات آحاد مردم و جامعه، برخی سازوکارهای ویژه را برای رفع مشکلات در نظر گرفته‌اند، به معنای تمهیدی است که برای شرایط اضطراری کنونی به خرج داده شده و طبعا بعد از حاکم شدن شرایط عادی، اوضاع به روال خود برخواهد گشت. این شرط عقل است و در همه جای دنیا هم بر همین اساس عمل می‌کنند.
همان‌طور که در پاسخ دولت محترم به یک برنامه تلویزیونی هم آمده، این اختیارات به تقاضای دولت هم نبوده است. یعنی تشخیص رهبری بوده که اختیارات به نوعی در جلسه سران و به‏عنوان شورای عالی هماهنگی اقتصادی تجمیع شود. از این رو، به نظر می‌رسد که ایراد وارد کردن یک نفر از قوه قضاییه آن هم از تریبون صدا‏وسیما به دولت که دولت اختیارات زیاد از حد خواسته، ادعایی است که هم به لحاظ منطق نگرش به سیر ماجرا و هم به لحاظ انطباق با عقل و تدبیر برای اداره بهتر کشور در شرایط بحرانی هیچ‏گونه تطابقی ندارد و ریشه آن را باید در رفتارهای سیاسی و جناحی جست‌وجو کرد. تاسف مضاعف از این منظر است که این حرف‌ها از تلویزیون پخش می‌شود. ممکن است رسانه‌های حزبی، جناحی و فضای مجازی به طرح چنین سخنان عاری از منطقی مبادرت کنند که زیاد هم این اتفاق می‌افتد، اما وقتی رسانه ملی چنین حرف‌های نسنجیده‌ای پخش می‌کند، بسیار تاسف‌برانگیزتر است.
کسی که گفته رهبری با تشکیل شورای‏عالی هماهنگی اقتصادی موافق نبودند و علی‏رغم میل باطنی با آن موافقت کردند، در واقع دارد از رهبر معظم انقلاب نیت‌خوانی می‌کند. معلوم نیست که گوینده محترم این نیت‌خوانی را از کجا و با چه منطقی کجا انجام داده! حرفی که ایشان در تلویزیون زده، جدا و پیش از اینکه توهین به دولت به حساب بیاید، توهین به رهبری معظم انقلاب است. رسانه ملی که باید پیام‌آور امید و منعکس‌کننده محتواهای وحدت‌آفرین در جهت رفعِ مشکلات و ایجاد آرامش در جامعه باشد، با طرح چنین حرف‌های بی‌اساس و نسنجیده‌ای، هم امید را در جامعه کمرنگ می‌کند و هم موجب تفرقه‌افکنی می‌شود.
تریدینگ فایندر


متاسفانه کارنامه صدا‏و‏سیما در این ارتباط کارنامه قطوری است و به این موضوع محدود نمی‌شود. این سازمان متاسفانه مدت‌هاست رودربایستی خود را با نهادهای انتخابی کشور و به‏ویژه دولت و رئیس‌جمهوری منتخب مردم کنار گذاشته است و بی‌پروا علیه نهادی که با رای مردم بر سر کار آمده، می‌تازد. رفتار صداوسیما تا اندازه‌ای در این زمینه شدت یافته که دیگر از دایره نقد خارج است و صراحتا به توهین و اتهام رو آورده است.
جامعه هم دیگر از این رفتار ناهنجار صداوسیما تعجب نمی‌کند و می‌داند این سازمان علناً در مقابل دولت قرار گرفته است. یعنی تاثیر این رفتارهای صداوسیما تا حد زیادی از بین رفته است. بنابراین ما با وضعیت دوگانه‌ای روبه‏رو هستیم. از یک طرف خوشحالیم که تاثیر حرف‌ها و استدلال‌های بی‌مبنای صداوسیما به کمترین حد خود رسیده است و از سوی دیگر ناراحتیم که ارزش، قدر و مرجعیت رسانه ملی در کشور ما تا این اندازه تنزل پیدا کرده است. این به معنای مرجعیت یافتن رسانه‌های دیگری است که الزاماً با نیت خیر برای کشور ما عمل نمی‌کنند.
* مدیرکل سابق سیاسی وزارت کشور
تریدینگ فایندر