علی بیگدلی، در گفت‌وگو با «همدلی»از پیامدهای عدم تصویب به موقع لوایح پالرمو می گوید:

فرصت سوزی
همدلی| ۱۸مهر ماه مهلت قانونی مجمع تشخیص مصلحت نظام برای بررسی لایحه پالرمو به پایان رسید و حالا معلوم نیست پس از پایان این مهلت قانونی سرنوشت این لایحه چه می‌شود. لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون پالرمو در اسفند ۹۶ شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت . اعضای شورای نگهبان از جهات مختلف اشکالات شکلی را به این مصوبه وارد دانستند و مقرر شد مصوبه مزبور برای رفع ایرادات شکلی به مجلس ارجاع شود. البته به گفته کدخدایی، ایرادات شورای نگهبان به لایحه پالرمو صرفاً ناظر بر اشکالات ترجمه‌ای نبود و آنچه در این متن بود فراتر از اشکالات تایپی بود. مجلس شورای اسلامی ایرادات شورای نگهبان به این لایحه را رفع کرد .امادراین میان هیئت عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز اشکالاتی را به لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون پالرمو واردکرد . در جلسه تیر ۹۷، هیئت عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت، ادامه بررسی لایحه کنوانسیون موسوم به پالرمو با حضور دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی صورت گرفت. در این جلسه گزارش کمیسیون سیاسی، دفاعی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص موادی از مغایرت لایحه با بند‌هایی از سیاست‌های کلی امنیت ملی ارائه شد. اکنون چند روز بیشتر تا پایان مهلت گروه ویژه اقدام مالی (اف‌ای‌تی‌اف) به ایران هم باقی نمانده و بار دیگر گمانه‌زنی‌ها درباره ورود ایران به لیست سیاه اف‌ای‌تی‌اف بالا گرفته است. هر چند حشمت‌الله فلاحت پیشه، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس معتقد است که با پایان مهلت قانونی مجمع تشخیص برای بررسی لایحه پالرمو و عدم تصمیم‌گیری درباره آن در این نهاد، این لایحه تبدیل به قانون شده است، چراکه شورای نگهبان هم آن را رد نکرده است.
پالرمو اهمیت گذشته را ندارد
یک کارشناس مسائل بین‌المللی در باره این لایحه و سرنوشت آن در گفت‌وگو با «همدلی» می‌گوید: «اهمیت، ارزش و اعتبار مجموعه پالرمو و همچنین اف.ای.تی.اف و نیز سی.اف.تی به نوعی از بین رفته است.» علی بیگدلی توضیح می‌دهد: «در مورد مبارزه با پولشویی، مجمع لایحه آن را تصویب کرد و این تصویب مربوط به ۱۰سال گذشته است که برای ما موضوعیتی نداشت، اگر چه برای اروپاییان مهم بود. ما یکی از موضوعات این مجموعه لوایح چهارگانه را که موضوع پولشویی بود تصویب کردیم، اما درباره موارد دیگر لوایح مخصوصا سی.اف.تی که به نوعی لایحه مبارزه با تروریسم است با مشکلات اساسی در مجمع روبه‌رو شدیم. مسئله‌ای که با وجود فشارهای بسیار با مخالفت‌های زیادی روبه‌رو شد. این فشارها از ناحیه اتحادیه اروپا بود در عوض اینکه آنها اینستکس را اجرایی کنند.» بیگدلی ادامه می‌دهد: «از آنجا که مسئله اینستکس خاتمه پیدا کرده، بنابراین برای اروپا هم اهمیت خود را از دست داده است. ایجاد شرایط سخت‌گیرانه گسترده برای اجرایی شدن موضوع اینستکس توسط اتحادیه اروپا و نیز وضعیت فعلی برجام، باعث شده که عملا ارزش این چهار لایحه برای اروپا هم معنا و مفهوم پیشین را نداشته باشد. بنابراین این موضوعات نه برای ایران و نه برای اروپا اهمیت و کارایی گذشته را ندارد.» این کارشناس می‌افزاید: «با تهدید اروپا مبنی بر اینکه اگر ایران گام چهارم را بردارد، اروپا هم به طور کامل از برجام خارج خواهد شد، می‌توان پایان برجام را در آینده نزدیک مشاهده کرد. همانطور که گفته شد با نبودن بسترهایی چون برجام و اینستکس، دیگر صحبت کردن از موضوعاتی چون پالرمو، اف.ای.تی.اف و همچنین سی.اف.تی عملا بی‌مورد بوده و برای هیچ کدام از طرفین کارایی ندارد. بنابراین تایید یا رد این موضوعات هم دیگر هیچ نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.»


اظهارنظر فلاحت‌پیشه جنبه شخصی داشته است
او تصریح کرد: «اگر چه آقای فلاحت‌پیشه در خصوص تصویب این لوایح سخنانی ابراز داشته‌اند، به نظر می‌رسد نظر ایشان بیشتر جنبه شخصی داشته است. چراکه مجمع نیز درباره اظهارنظرهای ایشان از این منظر که تصویبی در این باره انجام گرفته است، موضعی نگرفت. این نشان‌دهنده بی‌ارزش بودن این چهار لایحه‌ای است که سال‌ها درباره آن بحث شده است و در نهایت هیچ نتیجه‌ای هم برای ما نداشته است.» بیگدلی در پایان می‌گوید: «جنبه حقوقی موضوع کماکان باقی است اما چون در زمان خود، تصویب این لوایح انجام نگرفت، و به استناد عدم تصویب آنها، مسائل دیگری از جانب اتحادیه اروپا درباره لزوم تحقق تعهدات جدید برای ایران مانند مسائل موشکی یا عدم دخالت در سایر کشورها مطرح شد که البته هیچکدام را ایران نپذیرفت و در نتیجه آن اینستکس و عملا برجام از بین رفت و این لوایح هم به نوعی ارزش ماهوی خود را از دست دادند.»