تسویه حسابی به ضرر اعتماد مردم

غلامرضا ظریفیان‪-‬ متاسفانه این روزها شاهد اتهام زنی‌هایی از سوی برخی چهره‌های خاص اصولگرا نسبت به بدنه دولت با بهانه همکاری برخی اعضای دولت با کانال آمد نیوز هستیم . اتهاماتی که بدون ارائه مدرک و سند زده شده اند و
البته به صراحت از سوی دولت تکذیب و
رد شده است . در حال حاضر هم قوه قضاییه اشاره داشته که فعلا شخصی به جز خود زم دستگیر نشده است و ازهمین رو جای شگفتی است که
عده ای از سیاسیون جریان راست، لیست‌هایی از همکاران آمد نیوز در بدنه قوه مجریه و اصلاح طلبان ارائه می‌دهند . اما دلیل این اقدام این چهره‌های خاص در اتهام زنی بی پروا ، شدید و بی مدرک چیست ؟


زمانی که عرصه سیاست ایران مبتنی بر مچ گیری رقیب می‌شود و رقبای سیاسی تبدیل به حریفان یکدیگر شده و بعضا دشمنی‌ها جای خود را به رقابت‌ها می‌دهند؛ نباید از اتفاق امروز شگفت زده شویم. دراین شرایط تمام تمرکز یک جناح خاص بر روی مچ گیری و اتهام زنی و تخریب طرف مقابل می‌شود، در چنین شرایطی افراد یک جناح، از کوچکترین فرصت‌ها سعی می‌کنند استفاده کرده و علیه رقیبشان دست به هرکاری بزنند حتی متهم کردن آن‌ها به جاسوسی یا دوستی با بیگانگان .
شوربختانه باید گفت که جامعه امروز ما به دلیل روبه رو شدن با برخی ناکار آمدی‌ها به نوعی بی توجهی به سیاست میل پیدا کرده است. در چنین شرایطی وقتی عده ای از سیاسیون یا جریانات خاص از موقعیت‌هایی مانند دستگیری زم علیه جریان مقابل خود یعنی دولت بهره برداری کرده و
استفاده ابزاری می‌کنند تا رقیب سیاسی شان
را از دور خارج و تخریب نمایند نتیجه اش چیزی جز ، گریزان تر شدن جامعه ایران از سیاست نیست . یکی از بدترین آثار این
اتهام زنی‌ها همین است که فاصله مردم از سیاسیون و مسئولین کشور ، بیشتر و بیشتر می‌شود. چرا که جامعه با این گونه اقدامات احساس می‌کند که سیاست ایران روزبه روز از انصاف و متانت و اخلاق فاصله می‌گیرد. امروز آن چهره‌های سیاسی که این نوع رفتار را با اتهام زنی علیه دولت آغاز کرده اند در مسیر ایجاد بی اعتمادی مردم به سمت ساختار کشور و سیاست گام برداشته اند .
چهره ای مثل زم ابهامات زیادی دارد. او یک آدم معمولی بود که ناگهان تبدیل
به آدمی‌خاص شد و باید جامعه شناسان ابتدا این موضوع را بررسی کنند که چرا مردم به بخش عمده ای از اظهارات او که شایعه بود، توجه می‌کردند . اکنون که او به منافع ملی و چارچوب‌های اخلاقی رسانه ای پایبند نبوده و به بخشی از جامعه ما آسیب زده است، باید پاسخگوی رفتار خود باشد.
اما اینکه امروز عده ای از زم ابزاری برای کدر کردن تصویر رقبای سیاسی بسازند یک بی اخلاقی مضاعف است و
در عین حال آثار و پیامدش با فاصله گرفتن مردم و جامعه در عرصه سیاست مشخص می‌شود .
به نظر می‌رسد به جای اینکه این نوع رویه‌هارا
در پیش بگیریم باید فضایی را برای ایجاد اعتماد مردم خلق کنیم . اما اکنون عده ای به اعتبار حرف‌های کسی که می‌گفتند دروغگوست و شایعه پراکن است، می‌خواهند نوعی تسویه حساب سیاسی بکنند.
من فکر می‌کنم تجربه چهل ساله ما نشان می‌دهد که این رویه‌ها و روش‌ها ممکن است به صورت موسمی
‌نان و آبی برای کسی و جناحی داشته باشد اما به شکل درازمدت و استراتژیک به سرمایه اجتماعی، اعتماد ملی، مردم و سیاست ورزی درست آسیب می‌زند.
دلسوزان و افراد فهمیم هردو جناح باید به این نکته دقت کنند و مانع این اتهام افکنی‌ها شوند. باید حتی جریاناتی از درون حاکمیت این هشدار را بدهند.
ما باید بسترهای فهم کنش سیاسی را شفاف کنیم، درازمدت بیندیشیم و به این موقعیت‌های موسمی‌توجه نداشته باشیم، با رعایت چنین مسائلی اتفاقا جامعه درک بیشتری از تحولات خواهد داشت و نهایتا سیاست ورزی
درست تری در پیش خواهیم گرفت.