باخت قبل از مسابقه

 
 
باختیم اما یکی نیست که واقعیت را بگوید. الان مافیای متصل به کارلوس کی‌روش شدیدا در تکاپوست که ویلموتس را از صحنه خارج کند و متاسفانه هیچ پشتیبانی حتی از خود فدراسیون نمی‌بینیم. چندی پیش خبری خواندم که مرا یاد خبرهای اول انقلاب می‌اندازد که آن موقع یکسری خبرها را CIA منتشر می‌کرد به این مضمون که از منابع موثق در اسلام‌آباد گزارش می‌رسد که... حالا اگر خبر ایسنا را بخوانید می‌گوید از منابع موثق خبر می‌رسد که منبع‌شان آرمین نامی است که در اسلوونی مدیر برنامه و در حقیقت دلال است. آرمین‌خان که همان منابع موثق قدیم بوده، گزارش می‌دهد حقوق ویلموتس یک میلیون و صد هزار یورو بیشتر از کی‌روش است. عجیب اینکه این خبر به تبع آن خبرگزاری و روزنامه‌های دیگر هم منتشر می‌شود. متعجبم فدراسیون چرا درباره این خبر موضع نمی‌گیرد؟ سوال این است که آیا واقعا فدراسیون می‌خواهد با این مربی کار کند یا اینکه می‌خواهند پول هنگفتی به این مربی بدهند و سراغ مربی دیگری بروند یا کی‌روشی را که در کلمبیا ناراضی است یا کلمبیا از او ناراضی است دوباره برگردانند؟ هشت سال همه تعریف کردند که چقدر خوب کرنر می‌زنیم و چقدر خوب در مقابل کرنرهای حریف عملکرد داریم و بعد ما دقیقه 90 روی کرنر، گل پیروزی‌بخش عراقی‌ها را داخل دروازه‌مان می‌بینیم. بعد گفته می‌شود تیم عراق بیش از حد دوید و عراقی‌ها در حال طبیعی نبودند. بیاییم کمی مسائل اطراف تیم ملی ایران را تجزیه و تحلیل کنیم و ببینیم چه خبر است؟ یک کشور آسیایی که تمام استادیوم‌هایش 70، 80 هزار نفری بود و در 40، 50 سال پیش فوتبالش از ما بهتر، با آمدن شرط‌بندی در فوتبال این کشور تماشاگرهای آن زمان از 70 الی 80 هزار نفر در هر مسابقه باشگاهی اکنون به دو سه هزار نفر رسیده است. تهاجم فرهنگی غرب در قالب شرط‌بندی، فوتبال کشور ما را از تیم‌های پایه تا بالا فراگرفته و دوپینگ بیداد می‌کند. به دلیل اینکه تحریم هستیم و انجام آزمایش دوپینگ برای ما گران تمام می‌شود، آزمایش دوپینگی در کار نیست یا اگر هست، خیلی کم است و آنهایی که چشمان بینا دارند، کاملا می‌توانند تشخیص دهند در یک بازی هر دو تیم یا یک تیم دوپینگ کرده است. در سطح بین‌المللی وقتی که کنترل دوپینگ شدید می‌شود، آن وقت فوتبال ما به این شکل دچار معضلات عدیده‌ای می‌گردد. قدم اول باید دفاع از ویلموتس باشد. چون انتخاب ویلموتس بین مربی‌های زیادی انجام شده و آنهایی که ویلموتس را انتخاب کردند، این مربی را هدفمند انتخاب کردند. واقعا چطور می‌شود ویلموتسی را می‌آوریم و دو برابر حق و حقوق کی‌روش به او پرداخت می‌کنیم و یک آقای آرمین‌نامی از طرف منبع موثقی در اسلوونی کشف می‌کند که حقوق ویلموتس دوبرابر کی‌روش است؟ آنهم در شرایطی که دو بار به بحرین و عراق باختیم! بازیکنان عین مُرده‌ها در زمین بودند. نه روانی، نه روحیه‌ای، نه جنگندگی و نه بازی‌ای. کارشناسان افرادی هستند که این جریانات را می‌بینند و تماشاگر عادی نمی‌بیند. باید ببینیم چرا ویلموتس رفته و گفته تا پول مرا ندهید برنمی‌گردم. از یک طرف محکوم می‌کنند چرا مربی خارجی می‌آوریم که برایش پول مطرح است و نه تیم. کدام بازیکن ایرانی الان هست که وقتی حق و حقوقش را نمی‌دهند، برای باشگاهش بازی کند؟ چندبار این اتفاق در همین چند هفته گذشته در تیم‌های خوب کشور ما اتفاق افتاده است. امروز دیگر آن روزها نیست که بازیکن برای یک جفت کفش بازی می‌کرد. هیچ رسانه‌ای از ویلموتس دفاع نمی‌کند و ما شاهد چنان خبرهایی درباره ویلموتس هستیم که احتمالا ویلموتس را در مقابل دولت قرار دهند و مردم را علیه او بشورانند. بعد هم وقتی این جریانات وجود دارد، اول از همه بازیکنان متوجه می‌شوند. بازیکنان متوجه شدند نیروهایی در جامعه فوتبال ما وجود دارد که ویلموتس را نمی‌خواهند. نیروهایی که می‌خواهند او را دَک کنند و در ارتباط مستقیم با همین بازیکنان هستند. تحت یک چنین شرایطی بازیکن از نظر مسائل روانی حداکثر بازدهی را در بازی ندارد. تیم ملی ایران با 50 درصد بازدهی در مقابل تیم ملی عراق قرار گرفت. وقتی تیمی 50 درصد بازدهی دارد، یعنی قبل از مسابقه خراب شده است. واقعا الان در شرایطی قرار گرفتیم که نیروهای حامی کی‌روش درصدد تخریب ویلموتس و فوتبال ایران هستند و این مساله احتیاج به دخالت نیروهایی دارد که توانایی شناخت حاشیه‌های فوتبال کشور را داشته باشند.