نپختگی شعارها

حسن رسولی‪-‬ چندی است که نامزدهای اصولگرای مجلس با توجه به شرایط موجود کشور تصمیم گرفتند تا در شعارهای خود حملات تندی را علیه روحانی به کار گیرند تا از این طریق به جذب مخاطب به سمت خود بپردازند. «روحانی باید برود» و «استیضاح روحانی » از جمله شعارهای آنان است. اما دراین میان اخیرا یکی از نامزدها حتی موضوع مجازات حداکثری روحانی را نیز مطرح کرده است .
در مورد شعار استیضاح رئیس جمهور البته باید گفت مجلس شورای اسلامی اختیار طرح سوال و حتی استیضاح رئیس جمهور را طبق قانون داراست. اما اینکه تا چه میزان به صورت عملی امکان و شرایط واقعی اعمال این قدرت مجلس پیش بیاید موضوع دیگری است . به نظر من این موضوع به دلایلی اصلا شدنی نیست .
نخست اینکه پس از رای مجلس اول، به عدم کفایت رئیس جمهور وقت، تمام روسای جمهور بعدی به استثنای مرحوم شهید رجایی که در عملیات تروریستی به درجه رفیع شهادت رسیدند، در سی و هشت سال اخیر که آخرین آن آقای روحانی است تا آخرین روزها و حتی ثانیه‌های مهلت قانونی دوره ریاست جمهوری خود انجام وظیفه کردند و طی این سال‌ها جابه جایی قدرت در قوه مجریه و قوه مقننه که براساس آرای عمومی و رای مردم صورت می‌گیرد به صورت طبیعی و عادی طی شده است. براین اساس بعید می‌دانم که مقامات عالی حاضر به این باشند که در دوره یازدهم این روند تثبیت شده مورد خدشه واقع گردد. دلیل دوم این است که هنوز ترکیب مجلس آینده روشن نیست و مجلس آینده با هر ترکیبی که شکل می‌گیرد تا هفتم خرداد سال 99، کار خود را زودتر نمی تواند آغاز کند و از خرداد تا مهرماه نیز وقت نمایندگان مجلس به بررسی و رسیدگی به اعتبارنامه‌ها ، عضویت در کمیسیون‌ها و ساماندهی در امور داخلی مجلس صرف خواهد شد و در شش ماهه دوم هم عملا کشور وارد انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری خواهد شد، یعنی زمانی برای این کارنیست. بنابراین طرح اینگونه شعارها توسط پاره ای از کاندیداها ناشی از نپختگی و غیر حرفه ای بودن آنان و یا خالی‌بودن دستشان از ارائه طرح‌ها و برنامه‌ها وشعارهای برانگیزاننده و مجاب کننده است براین اساس به نظر من چنین شعارهایی از عمق و اهمیت آنچنانی برخوردار نیست.