روزنامه ابتکار
1398/12/12
گذار از نومیدی و ستایش امید
فرزاد رمضانی بونش- زندگانی در ایران امروزین جدال نابرابری میان امید و ناامیدی و دغدغهٔ دمادم روزها و ساعت‌های ایرانیان، داستان دور نافرجام زین چاله تا آن چاه و زان چاه تا چاله دگر و روند ناموزون چالش های گوناگون و گریبان گیر خواسته و ناخواسته برای ما مردمان است.همه و همه می دانیم و می دانیم، گره ها یا کور گِرهی سخت در کار است و مصائب بی شمار افزون زیستن مان، فزون و روز افزون
همه و همه می دانیم در کشاکش های نابسامان هنگامه های زندگی ما ایرانیان، از رکود تا جمود و از بلا تا قضا دست در دست هم بنهاده و سبک و شیوهٔ زیستنِ ایرانی را غبارآلود کرده است.
اما چه کنیم؟ که سنجه زندگانی مان را باید در امید و آرزومندی جست. چه کنیم که امید رهنمای عمل و کوششِ راستینی است و چنان گشودگی به راه ناهموار ناملایمات زندگی را نشان و آشکار می کند که باید گفت امید داشتن برگ برنده آدمی و چه بسا امری اخلاقی است.
با این سبب، ممکن است در نگاهی امید به آینده ای که در راه است زندگی را برای ما ایرانیان زیبا نسازد، اما بی سبب توان ادامه رهی را هویدا می کند که در اندوه میرایی، زایشی نامیرا است.
همه و همه می دانیم، چیستیِ و کنه امید را نمی توان به آرزواندیشی و خوش بینی فروکاست و تنها احساسی صرف، کور و دور دانست. چه اینکه امید، میل به زیستن را در آدمی افزون می کند و رنج زیستن را در زمانه و هنگامه های سخت هستی را کاهش و جرقه‌های شادکامی و پایداری را شعله‌ور.
همه و همه می دانیم، امید و خوشبینی، آسودگی ذهن میشود، تنش را پایین می‌آورد و تندرستی را فزون. در ادامه همین دید است که بیماران خوشبین، میرایی کمتری دارند و در کشاکش درد و هیمنه سنگین مرگ تاب بیشتر . چه اینکه اگر همه نیاکانمان نیز بدان پایه بدبین و نومید بودند، اکنون مایی نبودیم. چرا که در روند تکامل و گذشته انسان، این خوش بینان بوده اند که در کشاکش ناگواری های روزگار، امید بقا داشته و میل به رستن وخواستن سبب خطر شده تا با پرهیز از ایستایی به سپیدی و امید های فردا بیندیشند. جدا آنکه اگر نیاکان نخستین مان، بدان گونه امید نمی داشتند، ترک غار، دیار و شیوه زیست شان را به جان نمی‌خریدند و ما امروزیان همچنان و هنوز در آرزوی آرزوهای نیاکان نخستین مان بودیم!
سخن تمام آنکه!
آنکه زودتر از مرگ آدمی را می کشد نومیدی است. و آدمِ بی امید را دید و نویدی نیست. نومیدی، شورِ زندگانی را می‌ستاند و در هنگامهٔ های سخت کنونی قدرت و توان خود را به رخ می‌کشد:
وقتی که همهمه مرگ
در درون برگ،
بال می دواند،
دیگر که باد نه،
نسیم هم دام می گستراند. (ف.ر.ب)
سایر اخبار این روزنامه
آیا آلودگی هوای تهران در روزهای خلوت خیابان‌های پایتخت سهم خودروها از آلایندگی را زیر سوال می‌برد؟
علیرضا صدقی
عبور از گپ گفتمانی در پساکرونا
«ابتکار» دلایل ساخته نشدن سریال‌های طنز پرطرفدار در سال‌های اخیر در صدا و سیما را بررسی می‌کند
جانشین فرمانده ناجا از معرفی 180 وب‌سایت شایعه‌پراکن به مراجع قضایی خبر داد
سرکوب کرونا با خودروهای یگان ویژه
«ابتکار» تازه‌ترین تحولات میدانی جنگ داخلی در سوریه را بررسی می‌کند
قمار بزرگ اردوغان در ادلب
«ابتکار» جزئیات میزان افزایش حقوق کارمندان دولت در لایحه سال ۹۹ را بررسی کرد
حقوق های اندک، قیمت های سرسام آور
ریاست مجلس آینده از آن چه کسی خواهد شد و رقبای محمدباقر قالیباف چگونه عقب‌نشینی خواهند کرد؟
یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام:
ما وارد لیست کشورهای غیر همکار با FATF شده‌ایم
ما نمی‌توانیم پلیس جهان باشیم
وضعیت نرخ سود بانکی در آمریکا و اروپا
سال آینده تحریم به هسته سخت می‌رسد؟
تاثیر رد لایحه بودجه بر اقتصاد مانند کرونا
گذار از نومیدی و ستایش امید
