حسرت‌های ابدی «سیامند خندان»

[شهروند] بهترین فردی که می‌توانست چالش خنده را حسابی بین مردم ایران رواج دهد، بدون‌شک سیامند رحمان بود. این پسر دوست‌داشتنی آن‌قدر خوش‌خنده بود که حالا بعد از درگذشتش برخی به او لقب «سیامند خندان» را هم داده‌اند. پیکر این هرکول مهربان ایرانی دیروز در زادگاهش به خاک سپرده شد تا رویای ثبت یک رکورد به‌یادماندنی دیگر در پارالمپیک توکیو توسط این مرد سی‌ویک ساله پرتوان به دست فراموشی سپرده شود؛ اگرچه سیامند به خاطر رکوردهای جاودانه‌ای که ثبت کرده، هیچ وقت از یاد اهالی ورزش در دنیا نخواهد رفت. اما هرکول دوست‌داشتنی قبل از مرگش بارها به خاطر کمبودهایی که داشت، از مسئولان گلایه کرده بود؛ کمبودهایی که حالا دیگر برای جبران آن کمی دیر است. کسی خواسته‌های سیامند را نشنید
دیروز پیکر پهلوان سی‌ویک ساله ایرانی که در پارالمپیک ریو با رکورد خارق‌العاده 310 کیلوگرم تحسین همه اهالی ورزش در دنیا را به همراه داشت، در اشنویه با حضور مسئولان کمیته ملی پارالمپیک و مردم این شهرستان به خاک سپرده شد. از دقیقه اولی هم که خبر شوکه‌کننده درگذشت او اعلام شد، اینستاگرام و دیگر شبکه‌های مجازی پر بود از پیام‌های تسلیتی که ورزشکاران و مسئولان در غم از دست دادن سیامند رحمان منتشر کردند. رئیس‌جمهوری هم در پیامی درگذشت این قهرمان را تسلیت گفت: «این پهلوان ملی و ورزشکار لایق و بااخلاق که رکورد جاودانه پاراوزنه‌برداری جهان و چندین دوره قهرمانی پارالمپیک و پارا آسیایی را در کارنامه درخشان و تحسین‌برانگیز خود دارد و با رکوردهای مقتدرانه در میادین ورزشی، بارها موجب غرور یک ملت و به اهتزاز درآمدن پرچم مقدس ایران و طنین افکندن سرود جمهوری اسلامی در سراسر جهان شد، همواره در یادها باقی خواهد ماند و اراده پولادین و ایمان مخلصانه‌اش الهام‌بخش نسل‌های آینده مردم قهرمان‌پرور ایران خواهد بود.»
اما با نگاهی به مصاحبه‌های چند‌سال اخیر این هرکول مهربان درمی‌یابیم که پشت چهره همیشه خندان سیامند، گلایه‌های زیادی نهفته بود. شاید باورش سخت باشد، اما رحمان با شرایط سختی که در زندگی ورزشی و شخصی خود داشت و با وجود افتخارات پرشماری که کسب کرده بود، فقط 900‌هزار تومان حقوق می‌گرفت؛ موضوعی که بارها در رسانه و تلویزیون خطاب به مسئولان گفت، اما گوش کسی بدهکار نبود: «من با دو طلای پارالمپیک ماهی 900‌هزار تومان حقوق می‌گیرم. هزینه‌های رشته وزنه‌برداری سنگین است و این را به وزیر ورزش هم گفتم. مشکل بزرگ ما یکسان‌نبودن حقوق ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی در صندوق حمایت از قهرمانان است. چند بار این موضوع را گفتم، اما اثری نداشت.» این جملات بخشی از صحبت‌های گلایه‌آمیز سیامند رحمان بود؛ گلایه‌هایی که الان دیگر برای رسیدگی به آن دیر شده است. شاید اگر سیامند هم مثل خیلی از ورزشکاران می‌خواست با نقشه و جنجال پیش برود، با توجه به فاصله‌ای که با رقبای خود داشت، می‌توانست خیلی زودتر به خواسته‌هایش برسد، اما رفتار و منش پهلوانی او باعث شد هیچ وقت به جز چهره‌ای خندان، تصویر دیگری از او در ذهن کسی نباشد. دل پُر هرکول مهربان از مسئولان استانی
سیامند رحمان به علت شرایط جسمانی خود و دشواری در جابه‌جایی‌اش با هماهنگی مسئولان کمیته پارالمپیک همواره سعی می‌کرد به جز حضور در اردوی آخر تیم‌ملی، بقیه طول‌ سال را در شهر خودش تمرین کند؛ محلی که چند باری گفته بود نقطه صفر مرزی است. سیامند که وعده ثبت یک رکورد تاریخی دیگر، حتی بالاتر از 310 کیلوگرم را برای پارالمپیک توکیو داده بود، دل پُری از مسئولان استان آذربایجان غربی داشت: «در کل استان آذربایجان‌غربی ورزشکاری که برای پارالمپیک توکیو کسب سهمیه کرده باشد، انگشت‌شمار دارد، اما مسئولان استان نسبت به همین تعداد اندک هم بی‌توجه هستند. گویا آنها در خواب به سر می‌برند و از هیچ موضوعی خبر ندارند. فقط امیدوارم این مسئولان که امروز در خواب هستند، فردا مدعی حمایت از ما پارالمپیکی‌ها نشوند و بعد از مدال‌آوری‌مان برای استقبال به فرودگاه نیایند تا بخواهند خودی نشان دهند.» کرونا   نه؛ ایست قلبی احتمالا به خاطر اضافه وزن مسئولان و پزشکان شایعاتی مبنی بر مرگ سیامند رحمان به علت ابتلا به ویروس کرونا را خیلی زود تکذیب کردند. با این حال خیلی‌ها دلیل مرگ شوک‌آور هرکول ایرانی را اضافه‌وزن او می‌دانستند که باید زودتر درمان می‌شد. سرپرست فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولان دراین‌باره می‌گوید: «تا جایی که من اطلاع دارم از نظر قلبی عارضه خاصی نداشت و هیچ وقت در این مورد صحبتی به میان نمی‌آورد، اما به دلیل افزایش وزن او که تقریبا بالای 200 کیلوگرم بود، خود من به او توصیه می‌کردم برای درمان به تهران بیاید.» از سوی دیگر رئیس کمیته پزشکی کمیته پارالمپیک به سابقه مشکلات قلبی سیامند این‌طور واکنش نشان داد: «حدود دو ماه پیش همراه با تیمی از سوی کمیته ملی پارالمپیک به ارومیه سفر کردیم و در بیمارستان تخصصی قلب سید الشهدا ارومیه سیامند رحمان زیر نظر یک متخصص قلب و عروق و دو متخصص اکوکاردیوگرافی تمامی آزمایش‌های لازم را انجام داد که نتایج آن رضایت بخش بود.»