سلامی به احترام پاسداران سلامت کشور

 
 
 
بيماري‌هاي واگير هميشه بوده و با هجوم ناگهاني و ايجاد وحشت کشتار مي‌کرده است. در قديم طاعون و وبا بيشتر قرباني مي‌گرفت. در زمان جنگ جهاني دوم (درسال1321) تيفوس به تهران آمد و بلاي جان هزاران نفر شد. اين بيماري‌ها مي‌آمدند و مصيبت به بار مي‌آوردند ولي اکنون به جاي آنها ويروس‌هاي سارس و مرس و کرونا ناگهان و ناخوانده سر مي‌رسند و به جان مردم و زندگي شان مي‌افتند. اينها به کشتار اکتفا نمي‌کنند بلکه زندگي را به تعطيلي مي‌کشند و هر جا باشند نه کار هست، نه تفريح. توليد و داد و ستد و فرهنگ و سينما و ورزش و مدرسه و دانشگاه و شايد فکر کردن هم معلق مي‌شود. ولي گمان نشود که کرونا ويروس، صرفا ضد سرمايه‌داري است، کرونا با سوسياليسم هم سروکار ندارد، بلکه اين ويروس، ويروس تکنولوژي است و چنانکه بيل‌گيتس يکي از نمايندگان تکنولوژي عصر گفته است، تکنولوژي هم از عهده‌اش بر نمي‌آيد (او خبر ندارد که در ايران، ويروس کرونا همدستان پلشت و پليدي دارد که وسايل بهداشتي را پنهان مي‌کنند تا مردم بيشتر مبتلا شوند و آنها آن وسايل را در بازار سياه گران بفروشند). ظاهرا تکنولوژي با بلاياي طبيعي آسان‌تر مقابله مي‌کند تا با شروري که از خود آن زاده مي‌شود. تمدن تکنولوژيک چندان که از نيروهاي مخرب درونش مي‌ترسد، از قهر طبيعت نمي‌ترسد. ولي آدمي مي‌تواند و بايد بر اين ‌ترس غلبه کند. اکنون تنها گروهي که در ميدان مقابله مانده است، گروه پزشکان و پرستاران و خدمتگزاران بهداشت و درمان است که از تکنولوژي نيز مدد مي‌گيرند ولي آنچه آنها را در ميدان نگاه مي‌دارد نيروي اخلاق است که هميشه با پزشکي قرين و درآن عجين بوده است. پس به نشان احترام و با تواضع به پاسداران سلامت خود سلام کنيم.