آزمون تاب آوری

مجید ابهری ‪-‬ یکی از فرآیندهای رفتاری که در دوام و بقای روابط اجتماعی نقش موثر و مفیدی داشته و بدون آن زندگی در صحنه‌های مختلف دچار لرزه ، تنش و تزلزل می‌گردد «تاب آوری» می‌باشد. با این فرآیند خلوص باورها و قدرت ارزش‌های فکری در تحمل تلخی‌ها و ناکامی‌ها آشکار می‌گردد. شکست‌ها وناکامی‌ها از اصلی ترین کلاس‌های نمایشگر تاب آوری بوده و درصورت فقدان این مهارت، هرشکست به منزله پایان تحمل و بردباری است. خودباوری، اعتماد به نفس و توکل اولین مبانی تاب آوری می‌باشند که آموزش و تمرین آنها از خانه شروع و در مدرسه و جامعه ادامه می‌بابد. فقدان این فرآیند رفتاری در فراز و نشیب‌های زندگی اعم از فردی و اجتماعی، کاستی‌هایی ایجاد می‌کند که با هیچ عاملی قابل جبران نمی‌باشد. بارها صحنه‌های آسیب دیدگان در حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله را ملاحظه کرده و یا واکنش‌های برخی از انسانها را در سوانح جاده ای دیده ایم. گروهی از افراد در برخورد با سختی‌ها و ناکامی‌ها و حوادث طبیعی و یا رخدادهای انسانی آرامش خود را حفظ کرده و صبر جمیل پیشه می‌کنند و تاب آوری را در ابعاد مختلف به نمایش می‌گذارند. اما بخش دیگری از افراد به محض مواجه با تلخ کامی‌ها و حوادث جزع و فزع( فریاد و زاری) پیشه کرده و بی تابی می‌نمایند. در صورتی که هر دو گروه راه و چاره ای جز تحمل نداشته و در نهایت باید احوال وشرایط را به مرور زمان بسپارند.
در همین رخداد تلخ (کرونا) که تعداد قابل توجهی از انسان ها که عده ای از آنها هموطنان ما بودند جان خود را از دست داده و بخش دیگری در بیمارستان ها بستری بوده و یا هنوز تحت درمان می باشند. در این کشاکش، مردم شریف کشور مثل همیشه دربرخورد با
دشواری ها با صبر و حوصله روز خود را شب می کنند. برای اولین بار دنیا با یک دشمن مشترک و نادیدنی روبرو شده و غنی و فقیر در مقابل آن ضعیف و ناتوان هستند. دولت ما در مقابله با هجوم این ویروس خطرناک تلاش گسترده ای را آغاز و تداوم می بخشد. اما آنچه موجب تضعیف تاب آوری در مردم می گردد را می توان در چند محور خلاصه کرد: تعدد بیان ها در مورد حواشی این بیماری و تفاوت نظریات مدیران ارشد در تعطیلی مشاغل و صنوف که موجب ایجاد آشفتگی اجتماعی و کمرنگ شدن اعتماد اجتماعی است. موضوع حمایت های دولتی از اقشار کم در آمد وعدم واریز آن موجب شد که بسیاری از افراد قادر به ادامه قرنطینه نگردند. مردم ما صف های طولانی نفت و بنزین را در دوران جنگ تحمیلی تجربه کرده و کوپن و سهمیه بندی را فراموش نکرده اند. پس آنچه مردم را آزار می دهد تضادهای گفتاری و رفتاری بین دولتمردان می باشد. گرانی ساعتی وعدم کنترل و نظارت بر توزیع عادلانه کالاهای ضروری و همچنین تعدد اظهار نظرها نیز از اصلی ترین دلایل تضعیف تاب آوری و محو آن می گردد. بالاخره تکلیف قرنطینه دورکاری و تعطیلی برخی از مشاغل و فاصله اجتماعی چه خواهد شد؟ یکبار به طور قطع تکلیف این محورها روشن گشته و دولت و مردم با قدرت درپی تحقق آنها برایند.تاب آوری مردم نباید مستمسکی برای تعلل در تحقق اهداف اصلی قرار گیرد. در دوران تعطیلی مجلس اصل نظارت در محاق قرار گرفته که نمایندگان محترم مجلس دهم حتی عزیزانی که در دوره یازدهم صحنه رقابت را ترک گفته اند، باید با جدیت پیگیر حقوق موکلین خود باشند و اجازه ندهند حقی از کسی ضایع گردد. فقط به یاد داشته باشیم که فردای قیامت پاسخگویی بر اساس مسئولیت های دنیوی سخت وسخت تر
خواهند بود.