مجلس ویترینی؟!

محمد جواد پهلوان‪-‬ قطعا اگر نمایندگان مجلس شورای اسلامی پاک دست باشند و در تلاش برای اجرای بی کم و کاست عدالت امر نیکویی است.چه کسی است که تکاپوی یک نماینده مجلس برای رسیدن حق به حقدار را نکوهش و سرزنش کند.علی الخصوص در این جو که اخبار متعدد فساد و رانتخواری ذهن و روان جامعه را مغشوش کرده است.شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های رسمی پر شده اند از اخبار دزدی فلان مسئول ،نهاد و آقازاده وحتی داماد فلان مدیر .طبعا در چنین اوضاعی سخنان و شعارهای ضد فساد گیراست و خریدار دارد .هر چند مردم نیز نسبت به قبل در برابر چنین رویکردهایی باهوش تر و آبدیده تر شده اند .
خیلی‌ها در سال‌های گذشته شعارهای دست پاکی و
مبارزه با فساد سر دادند اما پایان کار جزو آلوده ترین‌ها
بودند.در واقع شعارهای جذاب ضد فساد صرفا


پوششی بود تا انواع و اقسام فساد رخ دهد و ذهن جامعه نیز در جای دیگری متمرکز شود.حتما اگر تحقیق و پژوهشی علمی در این باره اتفاق بیفتد این موضوع روشن خواهد شد که منادیان برخورد با فساد بعضا خود و اطرافیان شان جزو مفسدترین‌ها بودند.
برگردیم به ابتدای بحث.مجلس یازدهم در شرایطی روی کار آمده که همچنان میزان مشارکت مردم در انتخابات محل بحث است.با این حال طبق قانون اساسی این مجلس رسمیت دارد و امور تقنین و نظارت برعهده نمایندگان این دوره است. بنابراین صرفنظر از تحلیل‌ها و بحث‌های سیاسی موجود باید چشم به این مجلس داشت و عملکرد نمایندگان آن را رصد کرد. اینکه برخی ناظران عنوان می کنند چندان امیدی به این مجلس ندارند به نظر می رسد نباید دلیلی باشد برای اینکه نمایندگان این مجلس ناظری را بالای سر خود نبینند و با چند شعار و مصوب کردن چند طرح به نوعی بیت المال را هدر دهند.
به هر روی هرچقدر جلوتر می رویم بیشتر و بهتر
می توان حدس زد و یقین حاصل کرد که خط و ربط این
مجلس در حوزه‌های مختلف به چه شکل است.
فی المثل اولین نطق رئیس مجلس مشخص کرد این مجلس در سیاست خارجی از چه مدلی پیروی می کند
و یا بناست نحوه تعامل قوه مقننه با قوه مجریه
چگونه باشد.در کنار این موضوعات برخی حواشی هم رخ داده که نشان می دهد مجلس یازدهم گویا به ویترین خود خیلی علاقه مند است! به عبارت دیگر به نظر می رسد نمایند گان اصلی این مجلس بدشان نمی آید در کنار پرداختن به امور نمایندگی، نمایش را نیز چاشنی کار خود کنند. برای مثال برگرداندن کارت هدیه یک نهاد دولتی از سوی نمایندگان منتخب با ابعاد رسانه ای بسیار فوق العاده و پوشش تلویزیونی از جزئیات آن مشخص کرد این مجلس ابایی ندارد از کارهای نمایشی.البته یک توضیح هم لازم است .اقدامات نمایشی در سیاست فی النفسه بد نیست و اگر درست و به موقع باشد نیکوست.اما افراط در آن و افتادن در ورطه عوام فریبی خطاست.
با وجود آنکه این مجلس تازه کار و تازه از راه رسیده تاکنون چندین مورد اینچنینی را داشته است و به نظر می آید همین ابتدای کار باید یک تذکر و هشدار داد که داشتن ویترین زیبا به جهت جذب مخاطب خوب است اما به شرط آنکه به هدف
قالب کردن جنس بنجل به مردم نباشد. مبادا آقایان مقابل دوربین‌ها کارت هدیه پس بفرستند اما پشت دوربین کار دیگری کنند.عرض شد که تجربه تلخی در مورد شعارهای با مضمون عدالت محوری
وجود دارد و هنوز تبعات آن شعارها گریبان کشور و مردم را گرفته است!