انفال قابل وقف نیست

 
 
خبر واگذاری بخشی از کوه دماوند به سازمان اوقاف با حکم دیوان عالی کشور واکنش‌هایی به همراه داشت. معصومه ‌ابتکار کوه دماوند را اثر ملی دانست که براساس قانون هیچگونه امکان واگذاری وجود ندارد. سازمان اوقاف هم طی بیانیه‌ای خبر را تکذیب و توضیح داد موقوفه‌ای که در این منطقه وجود دارد، مربوط به کوه دماوند نیست و برخی زمین‌های اطراف قریه‌ای با نام ملار را شامل می‌شود. اما وقف چیست؟ اساسا افراد تنها ملک یا شیء شخصی متعلق به خود را می‌توانند وقف می‌کنند تا بعد از مرگشان برای عوام صرف شود. ساختمان‌هایی که به این منظور بنا می‌شود، بعضا کاربری‌هایی مثل مدرسه یا بیمارستان دارد که وقف می‌شود. حتی‌در مورد اشیاء سماورهای قدیمی زیبایی در بعضی تکیه‌ها وجود دارد که وقف شده است اما کوه را نمی‌توانیم وقف کنیم چون متولی کوه، دولت و از انفال است و انفال قابل وقف نیست. وقف کوه و جنگل و آنچه متعلق به مردم و اختیار و کنترلش دست دولت است، غیرقانونی و غیرمنطقی است. و بر این اساس 5600 هکتار از جنگل‌های سه‌میلیون ساله هیرکانی هم که آقایی مال خود می‌داند، قابل برگشت است. کوه دماوند برای مردم ایران نماد استقامت و هویت تاریخی و ملی و فرهنگی ماست. اما در پسِ این ماجراها عده‌ای به دنبال تغییر کاربری زمین هستند تا از آن منافع مادی کسب کنند. به این منظور در ابتدا اقدام به وقف کرده و بعد در ارتفاع به ساخت‌و‌ساز می‌پردازند. بعضا با ایجاد چراگاه و فنس‌کشی یا ساخت گورستان و مسجد مردم را ترغیب به استفاده می‌کنند و درنتیجه به تدریج و قدم به قدم تغییر کاربری صورت می‌گیرد. قسمت‌های پایین کوه دماوند، کوه خاکی است که در آن انواع علوفه دارویی و مصرفی پیدا می‌شود و اتفاقا خیلی هم آسیب‌پذیر است. با رفت و آمد مردم یک جور فرسایش به نام ناودانی درست می‌شود که به معنای جای پای افراد است و با بارش باران قسمتی از کوه جدا می‌شود. اتفاقی که در کوه هیمالایا در منطقه تبت هم رخ داد و با ریختن چوب‌پنبه از تکه‌تکه و جدا شدن قسمت‌هایی از کوه جلوگیری کردند. وقف کوه دماوند بازتاب خبری زیادی داشت و واکنش‌هایی را برانگیخت که طی آن موضوع منتفی به نظر می‌رسد.