مجلس رویه خود را اصلاح کند

مقام معظم رهبری در پیامی که به مجلس دادند تاکید وسیعی بر تعامل داشتند. اما همانطور که قبلا گفته شد متاسفانه انتخابات و شور انتخاباتی برای برخی تمام نشده و کماکان در همان فضای انتخابات و تخریب قرار دارند. البته برخی از این افراد نیز سبقه و سابقه تندروی دارند و به‌رغم اینکه خود را ولایتمدار معرفی می‌کنند نمی‌توانند از این فضا خارج شوند. آنچه وجود دارد اینکه کشور در شرایطی است که واقعا باید دل‌ها به یکدیگر نزدیک شوند. اگر قرار است که گزارشاتی به قوه قضائیه تحت عنوان تخلف رئیس جمهور داده شود که هنوز تخلفات روسای‌جمهور قبلی که به قوه قضائیه رفته بررسی نشده این هم معلوم نیست به کجا خواهد انجامید؟! اما بزرگ‌ترین تخلف مجلس یازدهم آقای بذرپاش بود که در مقابل آن سکوت کردند. به نظر می‌رسد که در این ارتباط سابقه‌سازی صورت گرفته و آن پژوهشگاه که وی در دانشگاه شریف آورده، آن نامه، برگه و خط نستعلیقی که اصلا در آن سال نبوده و در سال دوم در دانشگاه شریف مسئولیت پژوهشگاه را برعهده داشته؛ نمایندگان بیشتر باید اینها را بررسی کنند. مجلس زمانی می‌تواند ادعا داشته باشد که اول در درون خود تمام مسائل و احیانا تخلفات را رصد دقیق نماید، وقتی که بتواند خود را تمیز کند می‌تواند ادعای تمیز کردن پارچه‌های دیگران را داشته باشد. مردم ابهام دارند و از چیدمان در داخل مجلس گله‌مندند و می‌گویند که بالاخره داستان تحقیق و تفحص از شهرداری به کجا رسید؟ انتصاب آقای بذرپاش و اینکه می‌گویند که امکان بررسی مجدد مدارک وجود ندارد به چه معنا است؟ مجلس می‌تواند آیین‌نامه را اصلاح کند و مساله را به کمیسیون اصل نود ارجاع دهند. به‌نظر می‌رسد که مجلس اولا باید فضا را آرام کند؛ چرا که در شرایط تشنج  سرمایه‌گذاری صورت نمی‌گیرد، شعار سال یعنی جهش تولید امکان تحقق مطلوب پیدا نمی‌کند، بازار ارز ثبات پیدا نکرده و مدیران نیز انگیزه کار مفید پیدا نخواهند کرد. چون مجلس همواره در حال بحث است. اگر نطق‌های مجلس را گوش دهید گویی همه می‌خواهند به رئیس‌جمهور حمله کنند. شاید نمایندگان نیز از این شرایط رضایت نداشته باشند اما این رفتارها  به حدی شده که دیگر امکان گوش دادن به نطق‌ها نیز فراهم نیست. انتظار بیشتری از مجلس یازدهم می‌رود و شاید رئیس مجلس با مدیریت اجرایی خود می‌توانست مدیریت بهتری بر مجلس اعمال کند. چراکه اکنون مدیریت مجلس به سامان نیست. امید می‌رود که هر چه سریع‌تر تسلط دوستان به مجلس بیشتر شده و این مشکلات نیز حل و فصل شود. مردم می‌بینند که در مجلس اغلب کارهای شکلی انجام می‌شود تا کارهای محتوایی. مجلس باید کارهای محتوایی انجام دهد نه اینکه صرفا کارهای شکلی و شعاری. از طرفی هرچند روابط مجلس با دولت چندان مناسب نیست اما به هر صورت مجلس مرکز صدور مجوز برای دولت است. در حال حاضر دولت باید بودجه سال 1400 خود را به تصویب برساند و تایید برنامه‌ها و عملکردهای سال‌های 98 و 99 را از دیوان محاسبات مجلس بگیرد. لذا دولت به مجلس نیاز دارد پس عقل حکم می‌کند که دولت با مجلس تعامل دوسویه داشته باشند. اما مجلس هم باید رویه خود را کمی ملایم و اصلاح کرده و بیشتر به دولت کمک کند.