نگاهی به آثار قرآنی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی

«إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ» (سوره فصلت، آیه 30) براستی کسانی که گفتند خدای ما‌ الله است (بندگی هیچ طاغوتی را نپذیرفتند) و سپس استقامت ورزیدند و پایداری کردند، فرشتگان بر آنها نازل می‌شوند که نترسید و غمگین مباشید و مژده باد شما را به همان بهشتی که به شما وعده می‌دادند. پیرامون شخصیت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی(رض) تاکنون سخنان بسیاری گفته شده است، که بیشتر جنبه سیصاسی و اجتماعی داشته و به حق هم لازم است ولیکن به ابعاد شخصیت قرآنی ایشان کمتر پرداخته شده است. انتخاب آیه فوق برای این بحث از آن جهت هست که خاطره بسیار جالب و درس‌آموزی از ایشان در این رابطه دارم و به اختصار عرض می‌کنم. روزی در معیت جمعی از اصحاب قرآنی خدمت معظم له مشرف بودیم و ایشان چون جمع را قرآنی دیدند به ذکر خاطره‌ای از دوران زندان رژیم ستمشاهی پرداخته و فرمودند: بنده در زندان، بیشترین انس را با قرآن کریم داشتم به طوری که موفق به حفظ 18 جزء از قرآن شدم و در حقیقت همین ارتباط و انس با قرآن، یار و یاور من در زندان بود و در مقابل رنج‌ها و مرارت‌هایی که بود می‌توانستم استقامت کنم. ایشان فرمودند: روزی مرا شکنجه سختی دادند به طوری که دیگر نیروی راه رفتن هم نداشتم و مأموران مرا کشاندند و به سلول خودم انداختند و من حتی مرگ را در پیش خود می‌دیدم، در همان حالی که رمقی در بدن نداشتم خود را کشاندم و دستم را به قرآنی که در سلول زندان داشتم رساندم و صفحه‌ای از آن را باز کردم و ... ادامه در صفحه 2