روزنامه آرمان ملی
1399/07/19
استاد شجریان! فراموشت نمی‌کنیم
استاد محمدرضا شجريان، يک هنرمند مردمي بود که از ايشان درس‌‌هاي زيادي مي‌توان آموخت. اولا اينکه او هميشه با مردم و براي مردم بود. دوم اينکه هميشه دلسوز کشور و مملکت بود. سوم، اينکه هيچ موقع خودش را مفت نفروخت و به اين معنا که هيچ موقع تسليم شرايط به‌وجود آمده نشد. روي اراده و اعتقاد خودش سفت و محکم ايستاد. بازخوردهاي مردمي از ديروز تا امروز و همين‌طور موجي که ادامه دارد و ادامه هم پيدا خواهد کرد، حاوي پيام‌هاي بسياري است. شجريان نه وزير بود، نه وکيل بود و نه استاندار. هيچ چيز نبود و تنها با صدايش در دل و قلب و مردم نشست. همگان مشاهده کردند که تا چه اندازه مردم متاثر شدند. به اين معنا که اگر ويروسي به نام کرونا در کار نبود، هيچ‌کس نمي‌‌توانست مردم را کنترل کند و امروز هم به دليل مسائل بهداشتي، مراسم آن‌طور که بايد، برگزار نشد. مردم از اين واقعه تلخ متاثر هستند. استاد شجريان مظلوم رفت. حق او مرگ با چنين وضعيتي نبود صداوسيما در اين سال‌ها در حق او کم‌لطفي کرد. او که گناهي نداشت. شجريان در يک مقطعي تشخيص داد که بايد يک حرفي را زد اما بالاخره سزايش اين بود که براي ساليان طولاني مردم را از صداي ايشان محروم کنند. نه او را از مردم، بلکه مردم را از او محروم کردند. صداوسيما يک عذرخواهي بزرگ به او بدهکار است. همه هنرمندان و مسئولان کشور بايد از اين شيوه مردم‌داري و سکني‌گزيني در قلب مردم درس بگيرند. بالاخره مردم شجريان را دوست داشتند و اين علاقه درس بزرگي براي کشور ما خواهد بود که چطور يک نفر مي‌تواند اين چنين در دل و قلب مردم جاي بگيرد. تقريبا هيچ فردي در ميان اين 80ميليون جمعيت وجود ندارد که اين مرد را نشناسد. امروز بسياري از وزرا، وکلا و حتي رئيس‌جمهورها را مردم نمي‌شناسند و نامشان را هم تاکنون نشنيده‌اند. اينها نشان مي‌دهد که رفتن در دل و قلب مردم، هميشه نيازي به پست و مقام ندارد و لوازم ديگري مي‌خواهد که آن را اهل هنر بلد هستند. اين ابراز احساسات، پيام است که مي‌گويند: «هر وقت با ما بوديد، ما با شماييم.» مردم مي‌گويند که هر موقع در کنار ما و با ما همراه بوديد، ما چه در زندگي و چه پس از آن، در مرگ، کنار شما خواهيم بود و از طرف ديگر ما قدردان محبت‌ها هستيم. «آقاي شجريان! ما فراموشت نکرديم و نمي‌کنيم، تو يک آوازه‌خوان ساده براي ما نبودي، تو سر سفره‌هاي افطار اشک‌هاي ما را درآورده و در جاي ديگر شادي‌ها را بر سر سفره ما آورده‌اي. ما را به خدا نزديک کرده‌اي، تو خدايي بودي.» هر کس که روز اربعين اين خبر را شنيد، متاثر شد. همه شاهد بودند که مردم چه کار کردند و شاهد خواهند بود که مردم چه خواهند کرد. او را به مشهد بردند تا در کنار فردوسي آرام بگيرد اما اگر در تهران تشييع مي‌شد، کنترل مردم خيلي سخت بود.
سایر اخبار این روزنامه
آوازِ ايران بلندتر می شود
تا قانون اساسي تغيير نكند؛ مشكلات حل نمي‌شود
ماسك اجباري؛ از خانه تا خانه
پس‌انداز آرزو شده است
تحریم‌های ثانویه تبلیغاتی و سیاسی است
بر فراز بام آواز ایران
چه چیزی شجریان را، شجریان کرد؟
چرا شجریان ماندگار شد؟
۱۸ بانک تحریمی، قبلا تحریم شده بودند
چرا مرده‌پرست و خصم جانیم
استاد شجریان! فراموشت نمی‌کنیم
