پنجره‌های شکسته، تیم‌های ورشکسته

سوژه سعید آقایی  @SaeedAghaee56    «پنجره زمستانی پرسپولیس باز شد» این خبر یک خطی حکم پایان بحران تازه‌ای را داشت که گریبان سرخ‌ها را در کلیدی‌ترین مقطع فصل چسبیده بود. در زمستان پرهیاهو که پرسپولیس خسته و فرسوده از یک نیم فصل پرفشار و نیمکت خالی ساک به دست به بازار مکاره رفته تا خرید کند و خود را برای یک نیم فصل پرفشارتر و کلیدی‌تر نونوار سازد اما این بحران حکم بختکی داشت که روی آرزوها افتاده بود تا همه تقلاها را بی‌اثر کند. قرمزها در بازار اما مثل همیشه خوش اشتها بودند و دو قزل‌آلای درشت تا اینجا تور کرده‌اند؛ مهدی ترابی و شهریار مغانلو. دو خرید جذابی که می‌توانند پرسپولیس را برای ادامه راه حسابی تجهیز کنند. با این وجود تمام دست و دلبازی و خریدهای جذاب زیر بحران پنجره بسته کمرنگ و بی‌فایده به نظر می‌رسید. پنجره‌ای که به بسته بودن آن برای تیم‌های ایرانی عادت کرده‌ایم. کوه بلند بدهی‌ها که سر به فلک کشیده شده و هر روز با یک پرونده تازه بلندتر و هولناک‌تر می‌شود، از باشگاه‌های ایرانی از جمله پرسپولیس تیم ورشکسته‌ای ساخته که هیچ‌وقت قرار نیست از زیر این بار گران کمر راست کند. تیمی که در طول این سال‌ها با مدیران ناکارآمد دولتی و قراردادهای بی‌حساب و کتاب و خریدهای ریز و درشت، هر چه داشته بر باد داده و حالا از آن قصر باشکوه سرخ، ویرانه‌ای بر جای مانده که تماشای آن دل آزار و غمبار است. در تمام این سال‌ها هیچ مدیری – بله، هیچ مدیری – آجر روی آجر نگذاشته و تنها با سوءمدیریت تکه‌ای را شخم زده و ویران کرده تا از جلال و جبروت سابق حتی ذره‌ای باقی نماند. این حکایت تمامی باشگاه‌های ایران است که در چنبره قیومیت دولت، تنها راه ارتزاقشان در طول سال‌های طولانی برداشت بی‌حساب از بیت‌المال و خزانه دولت بوده و حالا که کفگیر به ته دیگ خورده، ورشکستگی به جایی رسیده که کسی نمی‌تواند بار آن را به دوش بکشد. تنبیه متوالی و جریمه دائمی باشگاه‌های ایرانی در پرونده‌های ریز و درشت داخلی و خارجی نتیجه همین رویکرد است که از آن گریزی نیست. در چنین وانفسایی فدراسیون تازه و رئیس تازه‌وارد با یک تصمیم درست به واسطه لیست بلندبالای طلبکاران داخلی، به پنجره پرسپولیس یک قفل موقت زد تا پیش از اینکه این فاجعه ابعاد بین‌المللی پیدا کند، سرخ‌ها به دنبال تسویه حساب با این طلبکاران متعدد و حل و فصل ماجرا باشند. لیستی که نزدیک به 30 میلیارد برای پرسپولیس آب می‌خورد که در این وانفسای بی‌پولی و شرایطی که به سختی بدهی بودیمیر کروات صاف شده، یک بحران تازه برای پرسپولیس محسوب می‌شود. با این وجود بعد از گذشت چند روز پرماجرا و مذاکرات فشرده و رایزنی‌های بسیار فدراسیون فوتبال به شرط تضمین برای تسویه بدهی‌ها رضایت داد تا پنجره پرسپولیس باز شود تا سرخ‌ها موقتاً نفس راحتی کشیده و خریدهای دانه درشت خود را رسمی کنند. این پافشاری فدراسیون و سختگیری روی قانونمداری اگرچه در ظاهر برای پرسپولیس تلخ و گزنده است و برای سرخ‌ها و سایر باشگاه‌ها که به ملاحظه کاری و مصلحت اندیشی فدراسیون عادت کرده‌اند، خارج از عرف و تحمل می‌نماید اما می‌تواند آغاز مسیر تازه‌ای در فوتبال ایران باشد. مسیری که دیگر در آن خبری از قراردادهای بی‌حساب و کتاب و بی‌پشتوانه نباشد و باشگاه‌های ایرانی از جمله پرسپولیس را وادار کند تا اجباراً حساب و کتاب را پیشه کنند پیش از آنکه با تنبیه و جریمه به حساب و کتاب آنها رسیدگی شود. به شرط آنکه فدراسیون در اجرای قانون همینطور سختگیر باشد و سرسوزنی مماشات و  چشمپوشی نکند.