نکوئی با نکونامی رفت

مصطفی ایزدی روزنامه نگار و فعال سیاسی مردان امیدوار، مردان کارآمد و مردان بافضیلت همیشه و همه جا در تکاپوی رسیدن به نقطه‌ای هستند که رضای باریتعالی در آن نقطه متمرکز است. این گونه افراد همه تلاش‌شان برای کسب رضای مردم و رسیدگی به درد ها و گرفتاری های رنجدیدگان و جماعت آسیب پذیر جامعه است، بدون این که کوچک‌ترین منتی بر دیگران بگذارند یا چشمداشتی داشته باشند. یکی از این مردان شاخص و سربلند که در اصفهان به دنیا آمد و رشد کرد و با نکونامی و عزت زیاد دنیا را ترک کرد، استاد نکوئی بود. سیدعلی نکوئی که در راه برقراری جمهوری اسلامی فعالیت داشت ، با پیروزی انقلاب اسلامی راهی حکومت شد . او در سال 1358 با حکم وزیر کشور، اولین فرماندار شهرستان نجف آباد شد پس از آغاز جنگ تحمیلی، دولت علاوه بر حمایت همه جانبه از جبهه‌ها و رزمندگاه، مسئولیت رسیدگی به معیشت مهاجرین جنگ تحمیلی را هم به عهده داشت . با استاندار شدن آقای غلامحسین کرباسچی، آقای سیدعلی نکوئی سکان فرمانداری اصفهان را به دست گرفت و امور آن را به خوبی پیش برد.    نکوئی در این مسئولیت بود که سید علی اکبر محتشمی پور، وزیر کشور وقت  او را فراخواند تا وی را به عنوان استاندار کرمانشاه معرفی کنند. او پس از تصویب دولت آقای مهندس موسوی، استاندار کرمانشاه شد. آقای نکوئی، پس از کرمانشاه، استاندار چهارمحال و بختیاری شد. سه سال هم در این استان محروم خدمت کرد. سید علی نکوئی زهرائی، پس از بازنشستگی، به‌رغم این که سال های عمرش از 60 گذشته بود، اما همچنان سرزنده و فعال بود او یک سری فعالیت های فرهنگی و خدماتی فوق برنامه داشت که بعد از بازنشستگی هم ادامه داد. آقای نکوئی با پذیرفتن مدیریت دفتر موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در  اصفهان، تا حدی که در توان داشت، کوشید و یادگارهای خوبی را به جای گذاشت تا این که دو هفته پس از آغاز بهار 1400، این دنیای خاکی و این زندگی پرمشقت را واگذاشت و به ملکوت اعلا پرواز کرد.