تغییر نگاه مطالبه اصلی ورزش از دولت آینده

دولت آینده چه رویکردی در خصوص ورزش خواهد داشت، بدون تردید این اصلی‌ترین نگرانی اهالی ورزش کشور در روز‌های منتهی به انتخابات و پس از آن است؛ اینکه ورزش چه جایگاهی در دولت آینده خواهد داشت و چه مطالباتی را می‌تواند از رئیس‌جمهور آینده داشته باشد.
آنچه تاکنون مشاهده شده این است که در هر دولتی با هر سمت و سویی ورزش آنطور که باید و شاید جدی گرفته نشده و شاید بتوان با قاطعیت گفت که نگاه به ورزش در دولت‌های مختلف صرفاً نگاه به یک مقوله در حد سرگرمی یا چند مسابقه و برد و باخت بوده است. بنابراین باید در گام اول، نگاه به ورزش عوض شود؛ اینکه این باور به وجود آید که ورزش به عنوان یکی از حوزه‌های تأثیر‌گذار جامعه هم می‌تواند از بعد اقتصادی، هم از جنبه سیاسی و هم از منظر فرهنگی و اجتماعی تأثیر‌گذار باشد. چنانچه این نگاه بر ورزش کشور حاکم شود آن وقت است که می‌توان شاهد رشد و شکوفایی ورزش بود.
طبیعتاً سپردن ورزش به اهل آن و کسی که درد‌آشنای ورزش باشد، می‌تواند گام بزرگی در تحقق این جریان باشد. متأسفانه حضور چهره‌های سیاسی در ورزش کشور و آن‌ها که کوچک‌ترین شناختی نسبت به ورزش ندارند طی تمام این سال‌ها بزرگ‌ترین ضربه را به پیکر ورزش کشور زده است. در حالی که همه خوب می‌دانیم ورزش یکی از معدود عرصه‌هایی است که در سال‌های گذشته به‌رغم تحریم‌ها و محدودیت‌هایی که کشور با آن‌ها روبه‌رو بوده، توانسته حرف ایران را درعرصه بین‌المللی به کرسی بنشاند و موفق باشد. بنابراین مطابله اصلی ورزش از دولت آینده این است که با یک نگاه درست به ورزش، این حوزه مهم را به یک کاربلد بسپارد. البته نباید فراموش شود که در همین ورزش هستند کسانی که خود را همه کاره تلقی می‌کنند و صاحب ورزش می‌دانند، کسانی که تاکنون حضورشان در عرصه ورزش با وجود ورزشی بودن هیچ ثمره‌ای نداشته است.
بدون تردید اگر ورزش به اهل با اهلیت آن سپرده شود، بقیه معضلاتش به خودی خود حل خواهد شد. یکی دیگر از مطالباتی که با این رویه در ورزش کشور به تحقق نزدیک خواهد شد، بحث ورزش همگانی است. موضوع مهمی که به‌رغم برگزاری جلسات متعدد، امضای سند‌های گوناگون و تفاهمنامه‌های توخالی هنوز به جایی نرسیده و یکی از اصلی‌ترین مطالبات ورزش کشور به حساب می‌آید.


توجه به زیرساخت‌ها، ورزش بانوان، جلوگیری از نگاه یک‌سو و خاص به یک رشته ورزشی، تقسیم عادلانه بودجه ورزش و توجه ویژه به ورزش‌های پایه و مدال‌آور از جمله مطالبات مهم ورزش از دولت آینده است که با توجه دقیق دولت در انتخاب مدیران ورزش کشور و البته رصد دقیق‌تر عملکرد آن‌ها تحقق پیدا خواهد کرد.
البته نباید فراموش کرد که رسیدن به چنین هدفی در گرو تغییر نوع نگاه به ورزش است. نگاهی که تاکنون وجود نداشته و اگر هم اتفاقی افتاده صرفاً مقطعی بوده و ربطی به استحکام ارکان ورزش کشور نداشته است. از یاد نبریم که مطالبه اصلی ورزش با وجود تمامی مواردی که گفته شد باید تغییر در نوع رویکرد و نگاه به ورزش باشد که اگر جز این اتفاق بیفتد باز هم شاهد حضور آدم‌های ناکارآمد در ورزش خواهیم بودکه در این صورت باید دلخوش به اتفاقات و اقدامات مقطعی و زودگذر باشیم.