روزنامه ایران
1400/03/18
سلوک مرادخانی
مهدی شفیعیمدیر عامل موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران
علی مرادخانی بیش از آنکه در قامت یک مدیر به چشم بیاید، در قالب دوست تعریف می‌شد و همین صمیمیت، باور نبودن او را سخت کرده است. مدیری که با اقبال و استقبال خاص نزد هنرمندان، منشأ مهمترین اتفاقات هنری چند دهه اخیر به شمار می‌آمد. او این بخت را داشت که چه در مدیریت مرکز موسیقی و چه بعدترها در جایگاه معاون امور هنری هم به پرورش خلاقیت‌های هنری بیندیشد و هم رابطه صمیمانه‌ای با بدنه هنرمندان ایران برقرار کند. مدیری شنوا که با حوصله و صبوری، جویای حال و احوال هنرمندان بود و خود را به عیادت و دلجویی و ارج‌گذاری هنرمندان، مقید می‌دانست. او را هم از حیث پیشینه شغلی و هم حُسن خلق و توجه به هنرمندان باید در شمار «السابقون» وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانست و به خاطر سپرد. مدیری که هرگز اصول هنر و اعتبار هنرمندان را در گریزگاه‌های پیش رو هزینه نکرد و همواره با مسئولیت‌پذیری، در راه آرامش و آسایش هنرمندان گام برداشت.
درک او از ایران فرهنگی و نقش هنر در ارتقای جایگاه جهانی ایران، از شاخصه‌های ایشان بود. علاوه بر این حضور مستقیم در رویدادها و آمایش واقعی وضعیت هنر شهرستان‌ها از دیگر جلوه‌هایی است که او را در چشم هنرمندان دور و نزدیک عزیزتر می‌داشت. ایفای مسئولیت در حوزه موسیقی در دو دهه ابتدای انقلاب با توجه به کثرت نظرات و حساسیت‌ها در این حوزه، کاری دشوار بود که علی مرادخانی با همه حساسیت‌ها و محدودیت‌ها، از پس آن برآمد. یکی دیگر از ویژگی‌های او این بود که با تغییرات اجتماعی و فرهنگی صورت گرفته در جامعه - به ویژه جامعه هنری - همراه بود و سعی در تعامل فی‌مابین هنرمندان و نهادهای اداری و سیاسی کشور داشت. مرادخانی قائل به عنصر گفت‌وگو برای رفع شبهه و ابهام با کسانی بود که انتقادهایی را به وضع تئاتر و موسیقی داشتند؛ او به واقع مدیری فرهنگی بود که با ابزار گفت‌وگو و توضیح راهگشایی می‌کرد و نه شیوه‌های سلبی وبازدارنده.
تلاش ارزنده او در احیای ارکسترهای موسیقی، تأسیس موزه موسیقی و حمایت در خرید ملک برای موزه تئاتر و پیگیری برای درج روز ملی هنرهای نمایشی در تقویم نشان‌دهنده باور او به نهادسازی فرهنگی بود؛ مرادخانی نشان داد که هنر نیازمند بنیاد و نهاد برای استمرار تجارب بین نسلی هنرمندان و نقطه وصل آنهاست.
ارتقای هنر دینی و طراحی رویدادهای آبرومند آیینی، منبعث از خاستگاه خانوادگی و آگاهی دینی مرحوم مرادخانی بود که خود از قاریان قرآن و مرثیه‌سرایان خدوم عاشورا به شمار می‌آمد. حسن خلق او یکی از بارزترین صفات او در مواجهه با افراد بود و پیوسته با الهام از آیهٔ مبارکهٔ «والف بین قلوبهم» اسباب همدلی و مصاحبت هنرمندان و مدیران فرهنگی را فراهم می‌کرد و به گشایشگری در امور اداری و احوالات هنرمندان به ویژه هنرمندان پیشکسوت اهتمام می‌ورزید. در این سال‌ها آیین افطار فرهنگی او در موزه موسیقی مؤید این صاحبدلی و دوراندیشی است.
اکنون که او به دیار باقی و به دیدار حضرت حق شتافته است، به تلخی و تأثر، غیابش را به امید استمرار منش نیکویش تاب می‌آوریم و برایش و برای همه غایبان هنر، آمرزش طلب می‌نمایم.
سایر اخبار این روزنامه
پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب در پی درگذشت حجت‌الاسلام محتشمی‌پور
ما ایران هستیم و همه تیم‌ها از ما می‌ترسند
نامزدان نگفتند تحریم و کرونا چه کرد
سیاستگذار موسیقی
وداع با روحانی مجاهد
نسخه کرونایی 100 رهبر سیاسی جهان برای سران گروه هفت
نامزدان 1400 چه گفتند؟
مرگ مغز متفکر برنامه موشکی اسرائیل
روند شفاف‌سازی از سوی ایران پیشرفتی نداشته است
یک دقیقه و 50 ثانیه
فرصت‌های شغلی و درآمد با خام فروشی معادن می‌سوزد
انتقال خشونت از کف خیابان به داخل خانه!
معتمد امام (ره)
سلوک مرادخانی
بیان واقعیت‌ها یا سراب آرزوها
سلام ایران
