فاصله زیاد کاندیداها با مردم

این روزها مردم برای آگاهی از برنامه‌های نامزدهای ریاست جمهوری پای تلویزیون می‌نشینند، اما زمانی که مناظره‌ها برگزار می‌شود هیچ برنامه دقیق و درخوری برای حل مشکلات کشور عایدشان نمی‌شود. در دومین مناظره که مربوط به مسائل فرهنگی و اجتماعی جامعه بود کاندیداها نه تنها به این مسائل نپرداختند بلکه به نوعی از آن فرار کردند و با بازی کی بود کی بود می‌خواستند ماجرا را پیش ببرند. متاسفانه مناظرات را بیشتر شبیه به یک بازی می‌بینم در حالی که افراد بسیاری پای این مناظره‌ها می‌نشینند تا ببینند چه زمانی از سوی کاندیداها مشکلات اجتماعی طرح و ریشه‌یابی می‌شود یا اساساً نامزدهای انتخاباتی وضع موجود را می‌شناسد یا خیر که قطعاً با توجه به برنامه‌هایی که تا به الان ارائه داده‌اند می‌توان گفت که آن‌ها وضع موجود جامعه را نمی‌شناسند در واقع آن‌ها برای خالی نبودن عریضه به مسائل کلی می‌پردازند و به مسائل اجتماعی به خصوص آسیب‌ها و به طور ویژه فقر بیش از حدی که در جامعه موجود است نپرداختند. به نظرم کاندیداها در حوزه اجتماعی برنامه‌ای ندارند چرا که اگر داشتند باید می‌گفتند وضع موجود را به لحاظ اجتماعی و مشکلاتی که در جامعه وجود دارد میشناسند وبعد به تحلیل آن‌ها بپردازند و سپس راه حل‌هایی را برای رفع آن‌ها ارائه میدادند. از سوی دیگر مناظره‌ها نشان داد که چقدر کاندیداها با مردم فاصله دارند و این فاصله باعث می‌شود که آن‌ها بسیاری از مسائل را نبینند در صورتی که زمانی می‌توان مشکلات مردم را دید که در کنار آن‌ها باشند. در حال حاضر عمده‌ترین مشکلی که به لحاظ اجتماعی با آن روبرو هستیم فاصله عمیق طبقاتی است از همین رو زمانی کاندیداها می‌توانند در مورد آن به تحلیل بپردازند که نشان دهد در کجای آن ایستاده اند. به نظرم پرداختن به مسائل اجتماعی الان هم دیر شده است پس کاندیداها چگونه می‌توانند فقرو مشکلات ناشی از آن که گریبانگیر افراد جامعه شده است را رفع کنند.