شهادت مسلمانان در کانادا و باگ‌های حقوق بشری غرب

مهدی گرگانی: روز دوشنبه هفته گذشته یک راننده کامیون به نام «ناتانیل ولتمن» به صورت عامدانه و با انگیزه قبلی، یک خانواده ۵ نفره را در خیابانی در ایالت اونتاریوی کانادا زیر گرفت و باعث شهادت ۴ نفر از آنها شد. یکی از اعضای خانواده که یک کودک 9 ساله است نیز در بیمارستان بستری است. حمله وحشیانه این شهروند کانادایی به این خانواده مسلمان موجی از ترس و وحشت را در میان اقلیت‌های مذهبی این کشور بویژه مسلمانان به وجود آورده است.  به دنبال این اقدام تروریستی، هزاران نفر از مردم کانادا در شهرهای مختلف این کشور با شرکت در تظاهراتی خشم و عصبانیت خود را از وقوع چنین جنایتی اعلام کردند.  در حالی که «جاستین ترودو» نخست‌وزیر و «بیل بلر» وزیر امنیت عمومی کانادا این حمله را یک اقدام تروریستی و اقدامی در راستای اسلام‌هراسی خواندند، بسیاری آن را ژست نمایشی دولت اُتاوا در مواجهه با چنین رویدادهایی خوانده‌اند، درست مثل همتایان و شرکای‌شان در آمریکا و اروپا. چرا که بسیاری از تحلیلگران و ناظران سیاسی معتقدند ریشه اسلام‌هراسی و نفرت نژادی در آمریکا و اروپا، سازمان‌یافته و ناشی از تحریک و تشدید آن از سوی دولت‌ها و سیاستمداران است.  انتشار کاریکاتورهای توهین‌آمیز به پیامبر اعظم اسلام(ص) در نشریه شارلی ابدو فرانسه و حمایت امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور این کشور از آن، یکی از آشکارترین موارد حمایت‌های سازمان‌یافته رهبران غربی از اسلام‌ستیزی طی سال‌های اخیر بود که موجبات تحریک علیه مسلمانان را در جوامع غربی فراهم کرد. نتیجه چنین سیاستی را در قالب حمله به یک مرکز فرهنگی اسلامی به نام «ابن‌سینا» (Avicenne) در شهر رن فرانسه می‌توان جست‌وجو کرد؛ گروهی به این مرکز اسلامی حمله‌ور شده و شعارهای توهین‌آمیزی علیه پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص) بر دیوار‌های آن نوشتند. به بسیاری از مساجد در آلمان و دیگر کشورها حمله شد و یا این مراکز را به بهانه‌های مختلف رسما تعطیل کردند.  سیاست‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا و ممنوع کردن ورود مسلمانان کشورهای مختلف به خاک آمریکا، تقویت سفیدبرترپندارها و ادبیات اسلام‌ستیزانه او نیز موجی از نفرت را در آمریکای شمالی علیه مسلمانان به راه انداخت که تبعات آن همچنان ادامه دارد.    * استانداردهای دوگانه غرب در برابر تروریسم فارغ از این مباحث، یکی از نکات برجسته درباره حمله تروریستی اخیر، سکوت کشورهای غربی در برابر آن بود. بسیاری از دولتمردان غربی در برابر این رویداد تروریستی یا بی‌اعتنایی و سکوت کرده‌اند یا اینکه بازی با واژه‌ها را برای رهایی از محکوم کردن این اقدام تروریستی برگزیده‌اند. رسانه‌های غربی نیز بسیار سریع از این فاجعه وحشتناک عبور کرده و تلاش کردند با سانسور و کم‌اهمیت جلوه دادن این حمله، از برجسته‌سازی آن در میان افکار عمومی جهان جلوگیری کنند. اگر مهاجم یا عامل این اقدام تروریستی یک فرد مسلمان یا سیاه‌پوست بود که علیه شهروندان غربی مرتکب اقدام تروریستی شده بود، بدون‌شک رسانه‌های غربی تا هفته‌ها درباره آن داستان‌سرایی می‌کردند.  اعتراضات و تبعیض ساختاری علیه گروه‌های مختلف و اقلیت‌های دینی در غرب همواره تلفات انسانی قابل توجهی داشته است اما اگر منشا این حملات اتباع خودی و سفیدپوست باشند کشورهای غربی، رسانه‌های جریان اصلی و نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری درباره آن همواره سکوت می‌کنند. برعکس اگر این حملات از جانب رنگین‌پوستان یا مسلمانان صورت گیرد، رسانه‌های جریان اصلی غرب با پوشش گسترده و هجمه‌سازی تلاش می‌کنند سیاست‌های غرب و صهیونیزم بین‌الملل در نظام جهانی از جمله اسلام‌هراسی را پیش ببرند.  از سوی دیگر با رشد و تقویت جنبش‌ها و احزاب افراطی دست‌راستی در کشورهای اروپایی و آمریکا طی سال‌های گذشته، در آینده باید شاهد افزایش چشمگیر اسلام‌هراسی و ترویج خشونت علیه اقلیت‌های نژادی و مذهبی بویژه مسلمانان باشیم. به همین دلیل است که بسیاری از رهبران کشورهای اسلامی تاکید می‌کنند کشورهای غربی باید اقدامات جدی و موثری برای پرداختن به چالش مسلمان‌ستیزی و ترویج پدیده نفرت‌انگیز اسلام‌هراسی انجام دهند.  «عمران‌خان» نخست‌وزیر پاکستان در حساب کاربری خود در توئیتر قتل این خانواده مسلمان در کانادا را بیانگر تشدید پدیده اسلام‌‌هراسی در کشورهای غربی دانست. وی خطاب به جامعه جهانی خواستار اقدام جدی و قاطعانه علیه اسلام‌هراسی شد.    * حقوق بشر ادعایی غرب در حالی ‌که غرب-‌ بویژه همین کانادا- حمایت از حقوق بشر را یکی از ارزش‌ها و دستاوردهای خود معرفی می‌کند، سیاست‌های اعمالی آنها در مسائل داخلی و بین‌المللی طی دهه‌های اخیر آشکار کرده است این ارزش فقط یک ابزار در دستان دولت‌های غربی برای پیشبرد سیاست‌های امپریالیستی آنها در سراسر جهان است. حملات متعدد به اقلیت‌های نژادی، قومی و مذهبی، برخورد خشن فیزیکی و کلامی با مهاجران و پناهجویان، ممانعت از ورود پناهجویان به کشورهای غربی، سکوت در برابر حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه مسلمانان فلسطینی در قدس و غزه، وتوی آمریکا در برابر قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای توقف حملات صهیونیست‌ها، ممنوعیت حجاب زنان مسلمان، حمله به مساجد و تعطیلی مساجد و عبادتگاه‌های مسلمانان در اروپا و آمریکا همگی نشان می‌دهد رادارهای حقوق بشری دولتمردان غربی دارای سوراخ و باگ‌های زیادی است که چهره آنها را در حمایت از ارزش‌های حقوق بشری مغشوش و سیاه و ادعاهای آنها در حمایت از حقوق بشر را سست و بی‌مایه کرده است.