روزنامه آفتاب یزد
1396/03/23
شفاف سازی کنید بی‌قید و شرط !
آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: بخشی از ماجرا بازمی‌گردد به پوشش بسیار ضعیف رسانه ملی، آن قدر ضعیف که حتی داد اصولگرایان را نیز به آسمان بلند کرد. عدم قطع برنامه‌های عادی و بسنده کردن به چند زیرنویس مبهم انبوهی از سوالات را از همان لحظه نخست پیش روی همگان قرار داد؛ سوالاتی که اگر درست و حرفه‌ای و مسئولیت شناسانه برخورد شده بود خیلی زود توسط افکار عمومی بدان‌ها پاسخ داده شده بود و البته بخشی نیز منتهی میشود بهشوک آور بودن حادثه و اما حادثه تروریستی چهارشنبه تهران را تحت هیچ شرایطی نباید تمام شده تلقی کرد! ابعاد گوناگونی دارد این حادثه که باید عمیق و دقیق بررسی شود، نه به این گونه‌ای که تاکنون دیده و شنیده‌اید بلکه با روشهای قابل قبول‌تر و با حضور همه آنانی که در صحنه یا حضور داشته‌اند و یا در حوزه مسئولیت آنان این حادثه رخ داده است.
ابهامات بسیاری لابه‌لای جامعه در آمد و شد است؛ ابهاماتی است که کم کم به سوی
حاد شدن پیش می‌روند، ابهاماتی که به آن‌سوی مرزها نیز کشیده شده و چون کسی هنوز درست‌و حسابی توضیح نداده به محملی برای موج سواری رسانه‌های غربی نیز مبدل شده است. وقتی مقامات و مسئولان مملکتی ما حاضر نمی‌شوند واضح و شفاف توضیح دهند لابد آن رسانه‌ها نیز به خودشان حق میدهند که متکی و متمایل شوند به پیام‌های تلگرامی و مشاهدات عینی تایید نشده و تکه فیلم‌ها‌ی مبهم و...
این که این حادثه را دارای ابعاد گوناگونی می‌دانیم از آن جهت است که بعد از جلسه غیرعلنی، مجلس نشینان نیز دچار این پرسش شده اند که چرا فقط کلیات؟ حتی کواکبیان به صراحت گفته چیزی از این جلسه عایدمان نشد، و خواستار برگزاری جلسه‌ای دیگر میشود زیرا به عنوان نماینده مردم می‌داند خارج از در و دیوارهای پارلمان قطعا با سوالات بیشماری رو در رو خواهد شد چه از سوی مردم و چه از سوی رسانه‌ها.
از همه اینها که بگذریم، جامعه مملو از سوال است، از سوالاتی ساده و پیش پا افتاده تا سوالاتی مهم و پیچ در پیچ. سوالاتی نظیر؛ چرا مجلس؟ چرا حرم امام راحل؟ چرا وسط روز روشن؟ چرا به این آسانی؟ چرا با این همه اسلحه و مهمات؟ چرا 7 ساعت؟ و چرا... و...؟
حادثه آن قدر بزرگ و مهم بوده است که نیازی به روشهای خاص رسانه‌ای باشد! اصلا بحث رسانه مطرح نیست زیرا جامعه به دنبال رسیدن به پاسخ‌هایی روشن و آشکار است، به دنبال متهم کردن و مقصر ساختن این و آن نیز نیست! جامعه برای ریزترین و مهم ترین سوالاتش به دنبال پاسخ است بی هیچ ملاحظه و اغماضی! این که وزیر اطلاعات در یک برنامه متکلم وحده محور از کشفیات و درگیری‌ها و منهدم شدن‌ها بگوید خیلی هم خوب است اما مهم آن است که ذهن جامعه همچنان مملو از سوال است و با این توضیحات وقتی قانع نمی‌شود یعنی تمامی ابعاد ماجرا به صورتی روشن و آشکار توضیح داده نشده است.
جامعه به خوبی می‌داند همه ابعاد این ماجرا گفتنی نیست، جامعه واقف به این مهم نیز هست که برخی مسائل امنیتی یا حتی فوق امنیتی است اما ایراد مهم کار در آن است حداقل‌ها نیز گفته نشد! حتی دوربین‌های مداربسته نیز گواهی میدهند باور چنین یورش ددمنشانه‌ای به پارلمان جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند به این آسانی‌ها توجیه پذیر باشد.
مناقشه سیاسی نیست، اختلاف نظر قومی ـ قبیله‌ای نیز نبوده، درگیری دو طایفه یا اختلاف دیدگاه دو فرد نیز به شمار نمی‌آید. حرف این است که یک طرف داعش بوده است که همه جهان با مرام و مشی آن آشنا است و طرف دیگر مردمی که به خاک و خون غلتیده‌اند. این که چرا توضیحات و تشریح شدن‌ها به گونه‌ای است که حتی نماینده مجلس هم لب به اعتراض می‌گشاید که: «از این جلسه چیزی عایدمان نشد! جلسه‌ای دیگر برگزار کنید!» مشخص می‌کند به اندازه کافی غافلگیرانه به چنین فاجعه‌ای دچار شده‌ایم که هنوز نتوانسته‌ایم جامعه را اقناع کنیم و این برای جامعه مملو از پرسش، نمی‌تواند پالس‌های خوبی داشته باشد.
**نقطه آغازین ابهام!
این روزها هر دستگاه تلفن همراه ـ به شرط هوشمند بودن ـ خود رسانه‌ای سمعی و بصری است. از لحظه آغاز ماجرا (10:15 صبح روز چهارشنبه) تا لحظه ختم غائله، همه کانال‌های تلویزیونی بر اساس اصلی نانوشته مشغول برنامه آشپزی و شهریه مهدکودک‌ها و غیره بودند و متاسفانه منبع خبری شد فضاهای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای و در نهایت خبرگرفتن‌هایی عمیقا آسیب‌زا! آنانی که در تهران بودند شاید توانستند به نحوی از انحا به برخی خبرها دست پیدا کنند اما همه ایران دچار التهاب بود و این خود نقطه آغازین ابهام آفرینی بود و وقتی سخنان وزیر اطلاعات به پایان رسید این ابهامات بیشتر نیز شد که پس اصل ماجرا...؟
**این بار ما دلواپسیم!
بارها منتقدانه از دلواپسی نوشتیم ولی این بار به جد دلواپسیم! دلواپس این که چرا چنین فاجعه بزرگی شفاف سازی نمی‌شود؟ دلواپس این هستیم که اگر این شفاف سازی نکردن‌ها و توضیح ندادن‌ها منجر به سلب اعتماد جامعه شد آن گاه چگونه این معضل می‌خواهد مدیریت شود؟ دلواپس این که این روزها هزارگونه فیلم از زوایای مختلف در دسترس همگان قرار دارد و اما هیچ توضیحی در کنار این فیلم‌ها تلاش نمی‌کند تا پیش پا افتاده ترین سوالات را پاسخ گوید و این ابتدای بی‌انتهای دلواپسی‌ها است که وقتی جامعه سر بر بالین آرامش ناشی از اعتماد می‌گذاشت هیچ تردید و سوالی در ذهنش نبود اما این روزها... !
سایر اخبار این روزنامه
درباره مصاح
تحکیم موقعیت مکرون
شکنجه کودکان اوتیسم در یکی از موسسات توانبخشی
روزهای ناخوش بریتانیا
افتتاح روی کاغذ!
کنایه وزارت خارجه ایران به میزان سواد وزیر آمریکایی
راه‌اندازی کمپین «نه به خرده‌فروشی اسید»
هر نماینده‌ای که بخواهد می‌تواند مسلح شود
تشریح جز‌ئیات هلاکت 4 نفر از اشرار مسلح در هرمزگان
اوباما در مذاکرات هسته‌ای نگران دل‌خوری مقام‌های ایرانی از آمریکا بود
شفاف سازی کنید بی‌قید و شرط !
