الان وقت «حماسه سرايي واكسني» نيست

آرمان ملی- امید کاجیان: ایران در آستانه موج پنجم است؛ شهرها یکی پس از دیگری قرمز می‌شوند. آوردگاه واکسن اما بیشتر در کشور به یک موج تبلیغاتی سیاسی بدل شده، به جای آنکه راهی باشد برای حل مشکلی که امروز به جان مردم افتاده است. دنیا اگرچه در هراس از واکسن دلتای هندی است، اما به دلیل سرعت واکسیناسیون نسبت به نمونه‌های قبلی ایمن‌شدن را تجربه می‌کند. با همه اما‌و‌اگرها امروز هستند کشورهایی که جشن پایان کرونا را گرفته‌اند یا آمارهایشان به‌شدت پایین آمده است. با این حال ایران، هنوز که هنوز است از یک پیک به پیک دیگری می‌رود و اکنون بعد از انتخابات، دوباره سخن از افزایش آمار مبتلایان است. ایران در سویی دیگر اما با وضعیتی متناقض در بحث کرونا روبه‌روست. از طرفی در‌مورد واکسن‌های ایرانی هر روز وعده‌ای و غوغایی به‌ پا می‌شود؛ از «برکت» بگیرید تا دیگر واکسن‌ها. یکی می‌گوید حاضریم به آمریکا واکسن بدهیم، دیگری می‌گوید تمامی ایتام و مستضعفان را واکسینه می‌کنیم و... . بهره‌برداری تبلیغاتی از واکسن‌های ایرانی و سیاسی‌بازی با آن در حالی است که مسعود مردانی، عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا گفته هیچ‌کدام از واکسن‌های ایرانی تاییدیه سازمان بهداشت جهانی را ندارند. تنها ایران‌برکت در سایت سازمان بهداشت جهانی ثبت‌نام کرده است ولی این تنها یک ثبت‌نام است و هنوز برای تاییدیه اقدام نشده است. این اتفاقات درحالی رخ می‌دهد که کیانوش جهانپور، سخنگوی سازمان غذا و دارو پیشتر در اعتراض به کسانی که می‌خواستند واکسن‌های ایرانی تاییدیه سازمان جهانی بهداشت را داشته باشد اظهار کرده بود: «اجباری نیست نزنید!» شخصی که پیشتر هم اعلام کرده بود احتمالا اگر قصد صادرات واکسن باشد آن موقع ایران نیاز تاییدیه‌های سازمان جهانی بهداشت دارد. جهانپور که اظهارات وی در توئیت اخیرش و استفاده از واژه «پفیوز» درآن خود گویای همه چیز است، عملا خود تبدیل به بخشی از مشکلات  شده است. مانورهای رسانه‌ای و حماسی و اظهارات عجیب و غریب برخی مسئولان در حالی است که سردرگمی پیرمردها و پیرزن‌های 70 ساله در صف‌های تزریق واکسن همچنان نمایان است. نکته‌ای که مردانی نیز بدان اشاره می‌کند و می‌گوید: «سالمندی که این همه در صف می‌ماند حتی اگر کرونا نگرفته باشد، حتما می‌گیرد. طبق مشاهده من تعداد زیادی از بیماران مسن در همین صف‌ها مبتلا شده‌اند.»  همه آنچه گذشت  این اتفاقات در حالی است که ایران با عدم در‌خواست و خرید واکسن‌های فایزر و مدرنا، از چین و روسیه واکسن تهیه می‌کند و هر بار خبری از بدعهدی‌های روسیه و چین در‌باره تعداد دوزهای واکسن برای ورود به کشور نیز مطرح می‌شود. در آخرین هم جهانپور می‌گوید روسیه که قرار بود 60 میلیون دوز واکسن به ما بدهد، اکنون آن وعده ابتدایی دو میلیونی‌اش را نیز اجرا نکرده و تنها یک میلیون آن را محقق کرده است؛ یعنی 50 درصد و این باعث شده امیدها به تحقق آن 60 میلیون کمرنگ شود. این اتفاقات در حالی است که با ورود گونه جدید ویروس دلتای هندی بسیاری به کارآمدی واکسن‌های اسپوتینگ روسی و سینوفارم چینی و عملکردش شک دارند و می‌گویند ممکن است این واکسن‌ها کارآیی لازم را در برابر این جهش نداشته باشند. اما با تمامی این احوال هنوز ایران در راستای انجام واکسیناسیون با همین واکسن‌هایی هم که در اختیار دارد با کلی اما‌و‌اگر روبه‌روست و حتی از برنامه‌هایی که بارها به تعویق می‌افتاد و نتیجه‌اش این شده که امروز می‌بینیم هم عقب است. صف‌های طولانی در کنار وضعیت کنونی برای هیچ‌کس قابل درک نیست. از ابتدای کرونا تا امروز شوربختانه مسیر کنترل آن بیش از آنکه اقدامی هماهنگ برای غلبه بر این ویروس باشد، نمادی سیاسی و حماسی به خود گرفته است. اما در عمل آنچه می‌بینیم عقب‌ماندن ایران در امر واکسیناسیون در این برهه است. با این اوصاف اکنون کشورمان حتی در ماجرای واکسن‌های پولی و دلالانش نیز با معضل مواجه شده است. همه این‌ها در حالی است که از روز آغاز واکسیناسیون تا امروز ضد و نقیض‌گویی‌ها و البته اشتباهات در نحوه توزیع واکسن نیز به‌شدت مورد انتقاد بوده است. نمایش عجیب صداوسیما در ساخت برنامه‌های ضد‌واکسیناسیون‌های جهانی از جمله فایزر و مدرنا، عدم‌درز اطلاعات درباره میزان عوارض واکسن‌های فعلی درکشور، ماجرای پاکبان‌ها و نحوه واکسیناسیون‌ها، نبود‌ دوز دوم در بسیاری از مکان‌ها و داستان اتباع خارجی و مشکلاتی که بر سر واکسیناسیون آنها پیش‌ آمده‌، موضوع قاچاق واکسن‌های معتبر، داستان مستعان 110 و کرونایاب‌، موضوع واکسن‌های پولی و تناقض‌گویی‌هایی که دراین زمینه رخ داده، عدم ورود فایزر و مدرنا و ورود قطره‌چکانی واکسن‌های روسی و چینی، عدم‌تایید واکسن‌های ایران توسط سازمان جهانی بهداشت و...، صف‌های طولانی و عقب‌ماندگی چند‌باره از برنامه واکسیناسیون وعده داده شده همه و همه بخشی از چالش‌های امروزی است که ایران در آن گرفتار آمده و در عوض خیلی چیزها به شعار و حرف و رسانه ختم می‌شود. در حالی که مردم خود را مواجه با  پیک پنجم می‌بینند. در این شرایط اما وزیر بهداشت هم منتظر است از وزارت خارج شود و بعد از آن حرف‌هایش را بزند(!)