جاده یک‌طرفه دوستی ما و فیفا

تعامل باید دوطرفه باشد. دوستی وقتی یک‌طرفه شود، فقط باعث دردسر است. قدیمی‌ها درست می‌گفتند برای کسی بمیر که برایت تب کند. این حالا حکایت ارتباط ما با فدراسیون جهانی فوتبال است. ربطی هم به امروز ندارد که عزیزی‌خادم و اینفانتینو با هم عکس یادگاری گرفتند. زمان مهدی تاج و علی کفاشیان با سپ بلاتر و در ادامه با اینفانتینو هم اوضاع همین بود. هرچه که فیفا می‌گفت و می‌گوید ما فقط می‌گوییم چشم!
فیفا طی تمام این سال‌ها خواسته‌های ریز و درشت زیادی داشته که ما باید آن‌ها را اجرا می‌کردیم و تا جایی که در توانمان بوده نیز اجرا کرده‌ایم، اما در این میان یک سؤال مهم و اساسی وجود دارد و آن اینکه خواسته‌های فوتبال ایران چه می‌شود؟
اینکه چرا اصلاً در جلساتی که میان مسئولان فوتبال ایران با سران و مسئولان فیفا برگزار شده و می‌شود، هیچگاه به مطالبات فوتبال ایران از فیفا اشاره‌ای نمی‌شود؟
فوتبال ایران پول‌های بلوکه شده زیادی در فیفا دارد که آزادسازی آن‌ها می‌تواند نقش مؤثری در پرداخت بدهی‌ها و جلوگیری از محرومیت‌های فوتبال داشته باشد، اما جالب است که در تمامی دیدار‌هایی که تاکنون مسئولان فوتبال ایران با رؤسای فیفا داشته‌اند، هیچ حرفی از این بدهی‌ها زده نشده و هیچ تلاشی نیز برای واریز حق فوتبال ایران به حساب فدراسیون و باشگاه‌ها صورت نگرفته است. حتی مسئولان فدراسیون حاضر نشده‌اند با مطرح کردن این موضوع، نقش تحریم‌های ظالمانه بر پیشرفت فوتبال را به گوش جهانیان برسانند.


طی تمامی ملاقات‌های صورت گرفته تاکنون فیفا فقط خواسته‌های خود را مطرح کرده و مسئولان فوتبال ما نیز تنها لبخند زده‌اند، چشم گفته‌اند و عکس یادگاری انداخته‌اند، همین و این یعنی همان جاده یک‌طرفه دوستی، یعنی اینکه چیزی عاید ما نمی‌شود و ما فقط باید بله‌قربان‌گو باشیم، چون اگر خواسته‌های فیفا را اجرا نکنیم محروم می‌شویم. جالب اینکه وقتی پای سفر رؤسای فیفا به ایران هم باز می‌شود، آن‌ها می‌آیند که ببینند خواسته‌های‌شان اجرا شده است یا نه. نه اینکه ببینند مشکل فوتبال ایران چیست یا اینکه دردی از فوتبالمان دوا کنند.
جلوی این اتفاق بد و این ارتباط یک‌طرفه باید گرفته شود. رئیس جدید فدراسیون فوتبال باید به جای اینکه پا جای پای اسلاف خود بگذارد، اندکی به وعده‌های قبل از انتخابش بیندیشد و کمی هم منافع ملی را در دیدار‌های بین‌المللی خود مدنظر قرار دهد تا شاید بتواند بخشی از حقوق پایمال شده ایران در فیفا را زنده کند و اندکی از پول‌های بلوکه شده فوتبال را به کشور برگرداند. این اتفاق در صورتی رخ می‌دهد که مسئولان فوتبال ایران بخواهند از حقوق فوتبال دفاع کنند و صرفاً به برگزاری جلسه و عکس یادگاری با سران فیفا دلخوش نباشند و برای پر کردن رزومه کاری خود این دیدار‌ها را انجام ندهند.
آنچه تاکنون دیده شده و در آخرین دیدار هم مشاهده شد، تکرار همین داستان بود. عزیزی‌خادم هم به اینفانتینو فقط قول داد و رئیس فیفا نیز به ایران می‌آید تا شاهد اجرایی شدن دستوراتش باشد، حالا چه زمانی نوبت درخواست‌های فوتبال ایران و وفای به عهد فیفا می‌رسد باید منتظر ماند و دید که چه زمانی مسئولان فوتبال ایران تصمیم می‌گیرند که این رفاقت دوطرفه شود و ما هم از فیفا خواسته‌ای داشته باشیم.