درورزش کشور چه خبراست؟

باوجود اخبار مختلف درزمینه‌های اقتصادی واجتماعی تصور می‌شدکه در حوزه ورزش، اخبار تلخ وآزار دهنده یا کمتر است ویا اصلا وجود ندارد.تاچند روز پیش که جهت انجام کاری به وزارت ورزش رفته بودم. در آنجا مسائلی دیدم وشنیدم که باخودگفتم خدارا شکر که اینگونه اخبار آشکار و منتشر نمیشود ویا اینکه مردم آنقدردرگیر مشکلات واخبار ریز ودرشت هستند که دیگر جایی برای مشکلات مرتبط با ورزش باقی نمی‌ماند. فقط چند مورد را که شنیدم عرض می‌کنم تا حداقل مسئولین محترم مخصوصا در دولت جدید،نظری به این بخش مهم از جامعه نیز بیفکنند.
الف:در فدراسیون ژیمناستیک (بانوان) علیرغم اتمام دوران مدیریت مدیر فعلی، ایشان حاضر به جدایی از صندلی ریاست نبوده و تهدید میکند که در صورت انتخابات وی به فدراسیون جهانی شکایت کرده وبلای آن فدراسیون محروم را برسر ژیمناستیک نیز خواهد آورد.باوجود اینهمه سوژه طنز در کشور نمیدانم چرا هنرمندان این نکات را دستمایه کار قرار نمیدهند.امیدوارم رفتار این خانم مدیر توسط دیگران تقلید نشود.
ب:عهد شکنی وخلف وعده در بسیاری از امور ما کار جدیدی نیست،اما اینگونه رفتارها در محیط ورزش قابل قبول نمیباشد، مخصوصا اگر طرف قهرمان جهان باشد.بارها قبل از مسابقات به ورزشکاران قولهای متعددی داده میشود که بعد از اتمام مسابقات به دست فراموشی سپرده میشود.امسال قهرمانان کشتی مخصوصا در رشته فرنگی حماسه‌ای خلق نمودند که همواره در یادها خواهد ماند.به کشتی گیر شیرازی قول ۱۵۰ملیون تومان درصورت کسب مدال طلا داده شده بود. این پهلوان پرتلاش نیز با گردن آویز زرین به عهد خود وفا کرد وبه کشور برگشت.شوربختانه مسئولین استان با بدقولی فقط نصف پاداش مزبور را به پهلوان ما پرداخته و باعث دلگیری اوشدند.هرچند این شیران ورزنده به خاطر جایزه وپول این تلاشهارا انجام نمیدهند اما به هر حال ما نیز درقبال این عزیزان تعهدات ومسئولیتهایی داریم که باید به اجرا در آوریم.
ج:موضوع استفاده از رمال ودعانویس در بعضی از باشگاههای فوتبال تقریبا کم کم به یک سنت ورفتار نهادینه تبدیل میشود.در عصر اینترنت وپیشرفتهای فوق تصور در زمینه‌های ورزشی موجب کمال تاسف واندوه است که کار ومشکلات بعضی از باشگاههای فوتبال با رمل واسطرلاب و جادو وجنبل حل وفصل میگردد.شنیده میشود که بعضی از این رمالان زمانهایی در حدود چهل یا پنجاه روز داده ودیدار اورژانسی آنها نیاز به پارتی و سفارشات آنچنانی دارد. البته بماند که بردوباخت تیم‌ها در مسابقات جهانی گاهی با کمک گیری از سگ و لاکپشت و سایر جانوران پیش بینی می‌شود،ولی اینگونه رفتارهای خلاف عقل ومنطق هیچ ارتباطی با جغرافیای زندگی و باورهای ناب عقیدتی نداشته وابزار شیادی وکلاهبرداری عده‌ای در اقصی نقاط
جهان میباشد. اما لازم وبلکه ضروری است که بخشهای فرهنگی وزارت ورزش وباشگاههای ورزشی گوشه چشمی نیز به این مسائل فرهنگی انداخته و نسلهای جوان را از گرداب خرافات نجات بخشند.