یک‌سال فرصت طلایی برای پاریس ۲۰۲۴

اعلام لغو بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو آب سردی بود بر شور و هیجان ورزش ایران و مدال آوران جهانی و آسیایی آن، همان‌ها که بازی‌های آسیایی و المپیک و رویداد‌هایی از این دست تنها فرصت دیده شدن برای آنهاست.
واقعیت این است که بازی‌های آسیایی برای برخی ورزشکاران ما از نان شب هم واجب‌تر است، چراکه دیگر فرصتی برای دیده شدن ندارند. بسیاری از ورزشکاران کشورمان سختی حضور در اردو‌ها و مسابقات آمادگی و انتخابی را به جان می‌خرند تا بتوانند با حضور در رویداد‌های مهم و بین‌المللی نظیر بازی‌های آسیایی هم توانمندی خود را به جهانیان نشان دهند و هم اینکه با کسب موفقیت و پاداش‌های بعد از آن دردی از درد‌های خود را دوا کنند و مرهمی روی زخم‌های زندگی‌شان بگذارند.
این فرصت حالا از دست رفته و این‌طور که از اخبار می‌شود فهمید بعید هم به نظر می‌رسد که دیگر سراغ ورزشکاران بیاید. المپیک که لغو شد این امیدواری وجود داشت که سال بعد برگزار می‌شود، اما خبر لغو بازی‌های هانگژو که رسید، خبر احتمال عدم برگزاری آن هم شنیده شد تا عملاً جامعه ورزش آسیا یک‌سال معطل بماند تا برسد به مسابقات انتخابی المپیک و مسابقات جهانی در رشته‌های مختلف و در این میان حال و روز ورزشکاران ایران بدتر از رقبای آسیایی‌شان است.
المپیک که تمام شد همه نگاه‌ها متوجه هانگژو شد. چه آن‌ها که در المپیک خوش درخشیده بودند و چه آن‌ها که نتوانسته بودند موفقیتی کسب کنند همه می‌خواستند در هانگژو خودشان را نشان دهند. همه با شور و هیجان آماده می‌شدند، اما حالا اردو‌ها یکی پس از دیگری تعطیل و ورزشکاران ساک‌بسته راهی خانه می‌شوند و منتظر می‌مانند تا از سوی فدراسیون‌ها اعلام برنامه شود. به طور حتم بدن‌ها افت می‌کند و از شرایط مسابقه دور می‌شود، اما مهم‌تر از این دغدغه معیشت ورزشکاران است آن هم در این وانفسای اقتصادی. یک سال پیش رو و بدون مسابقه مهم برای برخی رشته‌ها و قهرمانان آن‌ها سالی بسیار سخت خواهد بود. آمادگی بدنی برمی‌گردد، اما با روح و روان به‌هم ریخته چه کار می‌توان کرد؟


اینجاست که پای وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌ها به میان می‌آید، ورزشکار نباید به امان خدا رها شود. باید همان برخوردی که با او پیش از لغو بازی‌های آسیایی صورت می‌گرفت حالا هم بشود. باید در شرایط مسابقه حفظ شود. همین حالا هم ورزش کشور برای حضوری قدرتمند در هانگژو هزینه‌های زیادی پرداخت کرده است. برخی می‌گویند ضرر کردیم، چون مسابقات لغو شد، اما مگر هزینه کردن برای آمادگی جوانان این مرز و بوم ضرر  محسوب می‌شود؟
هزینه برای آماده‌سازی جوانان ورزش زیان نیست که سود است و می‌توان ثمره آن را خیلی زود چشید و دید. مهم این است که باور داشته باشیم باید برای ورزش و قهرمانان آن هزینه داد و صرفاً به یک رشته خاص نچسبید. بازی‌های آسیایی هانگژو لغو شد شاید هم اصلاً برگزار نشود، اما واقعیت این است که ورزش آسیا و جهان هرگز متوقف نمی‌شود و برای آینده باید برنامه داشت.
اصلاً چرا نباید از لغو بازی‌ها یک فرصت ساخت؟ می‌توان بیشتر و بهتر برای المپیک پاریس آماده شد، به شرط آنکه آقایانی که باید کار کنند، چمدان‌های آماده مسافرتشان را خالی نکنند و نروند یک گوشه بنشینند و برای مسافرت‌های بعدی نقشه بریزند.
ورزش ایران حالا یک سال پیش‌رو دارد تا باز هم خود را مهیا سازد، یک‌سالی که باید با برنامه‌ریزی و هزینه‌کرد برای قهرمانان و جوانان مدال‌آور و افتخارآفرین نباید اجازه داد به هدر برود. **** شوک هانگژو به کاراته ایران
شهرام هروی – سرمربی تیم ملی کاراته
بازی‌های آسیایی میدان بزرگی برای کاراته ایران به حساب می‌آمد. تا یک سال پیش همه درگیر المپیک بودیم و کاراته‌کا‌های ما برای کسب سهمیه به خاطر ادغام اوزان سختی‌های زیادی را تحمل کردند. پس از آن قرار بود به مسابقات جهانی امارات اعزام شویم و متأسفانه اعزام‌مان به دلیل شرایط خاص لغو شد. حضور در رقابت‌های کاراته وان آوردگاه بعدی بود و متأسفانه باز هم نتوانستیم اعزام شویم. همه این شرایط دست به دست هم داد تا پرقدرت در بازی‌های آسیایی شرکت کنیم. اگرچه در هانگژو تنها چهار کاراته‌کا حضور پیدا می‌کردند، اما به همین بهانه شور و اشتیاق زیادی در اردو جریان داشت و همه نفرات باانگیزه و با جدیت تمرین می‌کردند. همه ملی‌پوشان امیدوار بودند به عنوان نماینده ایران در کاروان هانگژو حاضر باشند و افتخارآفرینی کنند. این بازی‌ها برای رشته‌هایی که المپیکی نیستند از اهمیت زیادی برخوردار است و در ورزش کشور نیز بعد از المپیک از نظر اهمیت در رده دوم قرار دارد. خبر تعویق بازی‌ها تیم را شوکه کرد. تمام تلاش‌مان براین است که بهترین عملکرد را در بازی‌های کشور‌های اسلامی و همچنین رقابت‌های قهرمانی آسیا داشته باشیم.
بچه‌ها بعد از منتشر شدن این خبر روحیه‌شان را از دست داده‌اند با این حال کادر فنی می‌کوشد تا روحیه را به تیم بازگرداند. مسئولان به ویژه وزارت ورزش باید در این روز‌های سخت حمایت‌های لازم را از کاراته داشته باشد تا ما هم با خیال راحت در کاراته‌وان‌های پیش‌رو شرکت کنیم. شرکت در کاراته‌وان‌های امارات، پرتغال و مراکش را از دست دادیم و این موضوع قطعاً روی روند آماده‌سازی و روحیه تیم تأثیرگذار است حتی ملی‌پوشان با تجربه نیز از این مسئله شوکه هستند. با حمایت‌های وزارت می‌توان تنور کاراته را گرم نگه‌داشت، کاراته‌ای که همیشه جزو سه رشته سرآمد ورزش ایران در بازی‌های آسیایی بوده و با مدال‌های پرتعدادش بار‌ها شایستگی‌هایش را به مسئولان ثابت کرده است. با برنامه‌ها و حمایت وزارت قطعاً اگر بازی‌ها سال آینده برگزار شود می‌توانیم بهترین نتیجه را بگیریم ولی اگر باز هم به مسابقات پیش‌رو اعزام نشویم نباید منتظر خروجی خوبی باشیم. تمرینات پیگیری می‌شود منتها علاوه بر خبر تعویق بازی‌ها صالح اباذری هم دچار مصدومیت و از این بابت نیز یک شوک دیگر به تیم وارد شد. با این‌حال ملی‌پوشان سربازان زمان صلح هستند و فقط به عشق پرچم کشورشان روی تاتامی می‌روند و برای بازگشت به روز‌های خوب گذشته به زمان نیاز داریم. رشته‌های انفرادی بیشترین ضربه را خوردند
فضل‌الله باقرزاده - رئیس فدراسیون شمشیربازی
بازی‌های آسیایی بعد از المپیک، یکی از مهم‌ترین رویداد‌های ورزشی برای کشور‌های قاره کهن است. اهمیتی که به دلیل سیستم معیوب باشگاه‌داری در ایران، اهمیتی دوچندان برای ورزشکاران کشورمان دارد.
برخلاف اروپا که باشگاه‌های مطرحی، چون بارسلونا، رئال و دیگر تیم‌های نامدار در رشته‌هایی، چون والیبال، بسکتبال و... نیز در کنار فوتبال فعالیت دارند، در ایران چنین چیزی را شاهد نیستیم، به طوری‌که گردش مالی در رشته‌هایی، چون بوکس، شمشیربازی، تکواندو، کاراته، جودو، ووشو، کوراش، وزنه‌برداری و حتی کشتی برخلاف فوتبال، بسکتبال و والیبال بسیار ناچیز است. به همین دلیل، امید ورزشکاران رشته‌های انفرادی که بار افتخارآفرینی در ورزش ایران در رقابت‌های بین‌المللی، چون المپیک و بازی‌های آسیایی و... را به دوش می‌کشند، پاداش این رقابت‌هاست.
در واقع افتخارآفرینی و کسب مدال در رقابت‌های حائز اهمیتی، چون بازی‌های آسیایی، برای ورزشکاران انفرادی به منزله درآمدزایی هم است به همین منظور، با لغو بازی‌های آسیایی اکثر ورزشکاران رشته‌هایی، چون وزنه‌برداری، شمشیربازی، کشتی، تکواندو، کاراته و... متضرر شدند. این، اما تنها جنبه مالی داستان است، در حالی که از دست رفتن شانس کسب مدال در این رقابت‌ها، روند آماده‌سازی ورزشکاران و مسائلی از این دست از دیگر مضرات لغو این رقابت‌هاست.
با این وجود در رشته شمشیربازی سعی شد با هدفگذاری روی بازی‌های آسیایی، روند و هدف آماده‌سازی ورزشکاران را به سمت و سویی دیگر سوق داد تا از لغو رقابت‌های هانگژو کمتر متضرر شویم.
هر چند حساب‌کتاب هزینه‌های هنگفت آماده‌سازی ورزشکاران که بعد از رقابت‌های المپیک استارت آن زده شد و همچنین فرصت از دست رفته ورزشکاری که زندگی خود را از راه کسب مدال و پاداش آن می‌گذراند، چیزی نیست که به این سادگی‌ها بتوان جبرانش کرد. خصوصاً که بسیاری از ورزشکاران جدا از برنامه‌های آماده‌سازی فدراسیون‌ها برای رفتن روی سکو، خود نیز در این زمینه هزینه‌های هنگفتی کرده بودند، اما چیزی دستشان را نگرفت و معادلاتشان با تصمیم غیرمنتظره چینی‌ها
به‌هم خورد! شوک بزرگ تعویق المپیک آسیایی
محسن محمدسیفی – ملی‌پوش ووشو
ووشو از تعویق بازی‌های آسیایی واقعاً ضرر کرد. اولین رویداد رسمی بعد از کرونا برای ووشو ایران بود و منتظر برگزاری آن بودیم، اما تعویق آن اتفاقی بسیار ناگوار برای ووشوکاران بود. شش ماه تمام در اردو بودیم و تمرین می‌کردیم. به شرایط خوبی رسیدیم و کم‌کم تمرینات اساسی را شروع کردیم. منتها قسمت نشد تا ووشوی ایران دوباره در آسیا قدرت‌نمایی کند.
امیدواریم در جلسه بعدی شورای المپیک آسیایی تاریخ دقیق بازی‌های سال آینده مشخص شود تا ما هم براساس آن برنامه‌ریزی‌مان را شروع کنیم. قرار بود مسابقات انتخابی برگزار شود ولی بعد از تعویق بازی‌ها هم انتخابی‌ها لغو شد و هم اردوها. هنوز نیز نمی‌دانیم قرار است چه اتفاقی بیفتد. هر کدام از بچه‌ها در شهر خودشان تمرینات را ادامه می‌دهند. باید منتظر تصمیم بعدی آسیایی‌ها باشیم. چند روز اول واقعاً حال همه ملی‌پوشان بد بود و وقتی گفتند اردو را ترک کنید اصلاً شرایط خوبی نداشتیم. خیلی سخت است بعد از چند ماه حضور در اردو تمام امید و آرزوی‌مان اینگونه از بین برود. بازی‌های آسیایی برای رشته ووشو اهمیت زیادی دارد. تعویق یکساله می‌تواند برای خیلی از ووشوکاران گران تمام شود، هم از نظر سنی و هم از نظر وزن. برخی از بچه‌ها از رده جوانان آمده‌اند و ممکن است سال آینده مشکل سربازی داشته باشند. همچنین حفظ آمادگی و سر وزن ماندن نیز کار آسانی نیست. کاری نمی‌شود کرد و باید این واقعیت را بپذیریم. اگر قرار باشد ناراحت باشیم مشکلی حل نخواهد شد. برای کسب چهارمین طلای بازی‌های آسیایی تلاش می‌کردم و روز‌های سختی را پشت سرگذاشتم. زمان کرونا تمرین انفرادی بسیار سخت بود و در زمان تعطیلی باشگاه‌ها در کوه‌های زنجان می‌دویدم تا به این هدف برسم. ضمن اینکه مدال طلای آسیا قطعاً بیش از یک میلیارد تومان جایزه در پی‌داشت. همه جوره ضرر کردیم و حتماً حکمتی داشته است. وضعیت چین برایمان
دردسرساز شده است. ووشو چهار رویداد مهم امسال داشت، چین میزبان سه رویداد بود و هر سه را لغو کردند؛ بازی‌های آسیایی هانگژو، المپیک آسیایی جوانان و مسابقات یونیورسیاد (المپیک دانشجویان). فعلاً ووشو مسابقات نوجوانان و جوانان جهان در پاییز را پیش‌رو دارد که در ویتنام برگزار خواهد شد. قرار است شهریورماه لیگ برتر برگزار شود و برای مشخص شدن برنامه‌های آینده تیم ملی باید منتظر تصمیم جدید آسیا باشیم. همه چیز به این تصمیم و تاریخ برگزاری بازی‌ها بستگی دارد. قطعاً فدراسیون برنامه‌اش را به وزارت اعلام می‌کند تا با حمایت وزارتخانه بتوانیم اردو‌ها را برگزار کنیم.
سهم وزارت و کمیته در حمایت از ورزشکاران
محمد بیداریان – ملی‌پوش سابق و مربی شنا
تصمیم گرفته شده، تبعات ذهنی بدی برای ورزشکاران و ضرر‌های مالی برای فدراسیون‌ها داشته است. همه در اردو و دور از خانواده بودند. فدراسیون‌ها به‌رغم بودجه اندک تمرینات را برگزار می‌کردند و با لغو بازی‌ها متحمل ضرر‌های سنگینی شده‌اند. در دوره گذشته پس از ۴۳ سال مدال بازی‌های آسیایی را کسب کردیم و این اتفاق بزرگی برای ما بود. چیریچ سرمربی تیم‌ملی قراردادش را تا بازی‌های هانگژو تمدید کرد و تداوم حضور رضوانی به عنوان رئیس فدراسیون باعث شد تا برنامه‌ریزی قوی برای واترپلو در نظر بگیریم و همین اواخر هم اردوی یونان را برگزار کردیم. ملی‌پوشان واترپلو با چند تیم یونانی بازی کردند. از طرفی باید سعی کرد اردو‌ها به صورت مستمر در یک سال آینده برگزار شود. هدف واترپلویی‌ها کسب مدال خوشرنگ در هانگژو بود تا در مسابقات جهانی شرکت کنند، چراکه تیم‌های اول و دوم آسیا می‌توانند سهمیه جهانی را به دست بیاورند. باید دید تصمیم فدراسیون جهانی برای انتخاب تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها چه خواهد بود. شناگران‌مان نیز عملکرد خوبی داشتند. متین بالسینی با توجه به رکوردش که در المپیک توکیو ثبت کرد شانس زیادی برای حضور در فینال ۱۲۰ متر پروانه بازی‌های آسیایی داشت. در ماده چهار در ۱۰۰ متر آزاد تیمی، تیم یکدستی داریم، اردو‌های برون مرزی برایشان تدارک دیده بودیم تا رکورد‌های بهتری را ثبت کنند. تیم ملی واترپلو اردوی یونان را به پایان رسانده و باید دید چیریچ چه برنامه‌ای برای آینده دارد. در شنا هر شناگر در شهر خود و با مربی خودش تمرین می‌کند، اواخر خردادماه دو شناگرمان در جهانی بوداپست شرکت خواهند کرد. در مردادماه مسابقات کشور‌های اسلامی را داریم. شیرجه‌رو‌های خوبی داریم که تمرینات‌شان را پیگیری می‌کردند و برترین‌های دنیا در آسیا هستند. با یک برنامه‌ریزی درست و حمایت از سوی کمیته و وزارت قطعاً می‌توان سال آینده منتظر اتفاقات خوب باشیم. وظیفه اصلی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک این است که با یک نگاه ویژه‌تر و یکساله، فدراسیون‌ها را در جهت حفظ آمادگی ورزشکاران حمایت کنند تا سال آینده بتوان نتایج را جبران کرد. به وقفه یکساله باید به دید یک فرصت نگاه کرد نه دید منفی. ورزشکاران از نظر روحی تحت‌تأثیر قرار گرفته‌اند و بحث‌های مالی و معیشتی نیز اهمیت دارد. امیدواریم وزارت ورزش و کمیته در این یک سال بودجه‌ای را برای حقوق ورزشکارانی که قرار است در بازی‌های آسیایی شرکت کنند در نظر بگیرد. این خودش یک انگیزه است. همه هزینه‌ها و رشته‌های ورزشکاران سوخت شد گلنوش سبقت‌الهی، ملی‌پوش تیراندازی
راحت نیست شما ماه‌ها برنامه‌ریزی و تمرین کنید برای آنکه در یک تایمی در اوج باشید، اما ناگهان همه چیز لغو شود. خصوصاً در ورزش ایران که همه نتیجه‌گرا هستند. همین طور هم ورزشکاران به دلیل شیوع کرونا طی دو سال گذشته گلدن تایم مهمی را از دست دادند و حالا لغو رقابت‌هایی، چون بازی‌های آسیایی، یونیورساید و... شرایط را سخت کرده است.
خصوصاً که ورزشکاران بسیاری، چون تیراندازان، در طول سال شخصاً هزینه‌های بسیاری را متقبل می‌شوند برای ماندن در مرز آمادگی. هزینه‌هایی، چون استفاده دکتر تغذیه، روانشناس، استفاده از مربی بدنساز و ماسور شخصی و در برخی رشته‌های خاص، چون تیراندازی خرید مهمات، ساچمه و... که باعث می‌شود لغو شدن مسابقات برایشان بسیار گران تمام شود.
با این وجود، اما در این مورد خاص، اگر نخواهیم خیلی روی شانس رفتن ورزشکاران روی سکو و مدال‌آوری زوم کنیم که خود مورد بسیار حائز اهمیتی است، خصوصاً در تیراندازی که با وجود رقابت‌های فشرده لیگ گردش مالی چندانی هم ندارد، لغو بازی‌های آسیایی خیلی مثل سایر رشته‌ها که به تعطیلی اردو‌ها و خانه‌نشینی ورزشکاران‌شان منتهی شده بود، تأثیرگذار نبود، چراکه به فاصله دو هفته‌ای از بازی‌های آسیایی، رقابت‌های جهانی را در پیش داشتیم.
رقابت‌هایی که نخستین مسابقات کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس است. به همین منظور بعد از انتشار خبر لغو بازی‌های آسیایی، اردو‌های تیراندازی به قوت خود باقی ماند. با این تفاوت که حالا هدف از آماده‌سازی تیراندازی، حضور در رقابت‌های جهانی است. رقابت‌هایی که برای تیراندازان بسیار حائز اهمیت است. با این وجود نقشه‌هایی که ورزشکاران برای کسب مدال بازی‌های آسیایی و پاداش آن کشیده بودند همه نقش برآب شد. این در حالی بود که جدا از برنامه‌ریزی‌های فدراسیون‌ها، ورزشکاران خود نیز برای کسب موفقیت در این زمینه هزینه‌های بسیاری کرده بودند.
به لحاظ مالی و چه فنی. در این شرایط، اما باید حمایت از ورزشکاران بیشتر شود، چراکه با توجه به بالا رفتن هزینه‌ها، کار بسیار سخت شده است، به طوری‌که شخصاً خودم که برای رقابت‌های جاکارتا هزینه‌های بسیاری برای خرید ساچمه‌های تست شده و دیگر مهمات کردم دیگر توانی برای ادامه این روند ندارم. وقتی تمام آنچه دستمان را می‌گیرد به واسطه مدال‌آوری است و بس! تصمیم چینی‌ها تمام برنامه‌هایم را به هم زد
الیاس علی اکبری - کاپیتان تیم ملی کوراش
لغو بازی‌های آسیایی شوک بزرگی به جامعه ورزش بود. شخصاً بعد از پایین آمدن از سکوی قهرمانی رقابت‌های جاکارتا برای تکرار طلای کوراش استارت زده بودم و طی این مدت تمرینات سخت و پرفشاری را پشت سر گذاشتم.
به هر حال ورزش قهرمانی بهاری زود گذر است و ما هم در پایان فصل دنیای قهرمانی قرار داریم و به همین منظور در نظر داشتم تا در بازی‌های آسیایی هانگژو خداحافظی کنم. این برنامه‌ای بود که از دو سال قبل ریخته بودم، اما می‌خواستم با تکرار طلای کوراش ورزش قهرمانی را بوسیده و آن را کنار بگذارم که لغو بازی‌های آسیایی تمام برنامه‌هایم را به هم زد.
رسیدن به اوج آمادگی و حفظ آن برای من با توجه به سن و سالی که دارم کار چندان آسانی نیست و نیازمند تلاش و تمرینات سخت و طاقت فرساست. با این وجود، اما برای کسب افتخاری دیگر برای پرچم پرافتخار ایران و تکرار طلایی که در جاکارتا موفق به کسب آن شدم، همه سختی‌ها را به جان خریدم. حضور در اردو‌های مداوم، دوری از خانواده و کسب جواز حضور در هانگژو با گذشتن از سد حریفان قدری، چون محمد تیزتک و محمد بریمانلو که هر دو از صاحبنام‌های کوراش در وزن من هستند. اما درست یک روز بعد از برتری در انتخابی تیم ملی، خبر لغو بازی‌های آسیایی همه را شوکه کرد. بار‌ها گفته بودم که دلم می‌خواهد مدال کوراش بار دیگر از قلب خراسان باشد و برایم مهم این بود که بهترین فرد راهی هانگژو شود. به همین دلیل از برگزاری انتخابی استقبال کردم.
چون برایم بیش از حضور خودم در بازی‌های آسیایی، حضور آماده‌ترین فرد مهم بود و خوشحال بودم که در نبردی سخت، اما عادلانه توانستم یکی از مسافران کاروان ایران به رقابت‌هایی شوم که لغو آن ضربه مهلکی برای ورزش بود. چه به لحاظ مالی به واسطه هزینه‌هایی که جهت آماده‌سازی انجام شد و چه مسائل انگیزشی و روحی و در کل لغو این رقابت‌ها تمام برنامه‌هایم برای رفتن دوباره روی سکوی قهرمانی بازی‌های آسیایی را به هم زد. ضمن اینکه مشخص نیست برگزاری دوباره این بازی‌ها چه زمانی است و با توجه به شرایط سنی می‌توانم تا آن زمان در اوج آمادگی باشم یا نه؟!