۳ توصیه به مجلس در ۲ سال پایانی

یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی اکنون در آغاز سال سوم است و می‌رود تا نیمه پایانی دوران خود را طی کند. این مجلس تاکنون بیش از هزار طرح و لایحه را در دستور کار خود قرار داده است، در حالی که در پایان مجلس دهم این آمار به ۷۲۰ طرح و لایحه رسید. این عدد برای مجلس یازدهم هرچند نشانه‌ای از دغدغه‌مندی نمایندگان نسبت به مشکلات و تلاش آن‌ها برای اصلاح است، اما نمی‌تواند به خودی خود یک دستاورد تلقی شود بلکه میزان تبدیل این بیش از هزار طرح و لایحه به قانون ملاک است، طبیعتاً این حجم از طرح‌ها حتی اگر در کمیسیون‌های تخصصی به تصویب برسد، فرصت نخواهد شد در دستور کار صحن مجلس برای تصویب نهایی قرار گیرد؛ از همین رو می‌توان برای دو سال باقی مانده مجلس به سه توصیه اساسی پرداخت:
۱. اخذ سه اولویت اصلی: مجلس در دو سال گذشته به دستاورد‌های خوبی در عرصه قانون‌گذاری دست یافته و با قوانینی همچون رتبه‌بندی معلمان، جوانی جمعیت، طرح تسهیل صدور مجوز کسب و کار‌ها و شفافیت قوای سه گانه توانسته است بر گلوگاه‌های اصلی مشکلات کشور دست بگذارد. این مهم باید در دو سال باقی مانده با قدرت بیشتری انجام شود و مجلس عمده وقت خود را بر روی گلوگاه‌های کشور به ویژه در سه حوزه «تولید و صنعت»، «آموزش» و «فرهنگ» بگذارد. اگر در این مدت باقی مانده در کنار کار‌های معمول، تنها در هر کدام از این زمینه‌ها بتوان یک قانون کارشناسی شده و دقیق دیگر را که گره گشای گلوگاه‌های اصلی باشد، به تصویب رساند، می‌توان مجلس یازدهم را یکی از بهترین مجلس‌های ادوار جمهوری اسلامی ایران دانست.
۲. تمرکز بر بعد نظارتی: «نظارت» و «تقنین» دو بال اصلی قوه مقننه است که آنگاه می‌توان مجلسی را موفق پنداشت که در هر دو حوزه ورود جدی داشته باشد. هرچند که در سال‌های گذشته بعد تقنینی مجلس عملکرد خوبی را داشته، اما به نظر می‌رسد نیازمند تقویت بعد نظارتی است. این نظارت تنها به تحقیق و تفحص نیز ختم نمی‌شود بلکه دنبال کردن مسئله تا نیل به هدف و رفع مشکل محل مطالعه و سپس ارائه گزارش به مردم بخش مهمی از این پازل است وگرنه که در همه ادوار مجلس طرح‌های نظارتی و تحقیق و تفحص بی شماری به تصویب و حتی به اجرا رسیده است.
۳. حفظ انسجام مجلس: نیاز به یادآوری است که یکی از اصلی‌ترین رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب در آغاز به کار مجلس سیزدهم «همکاری نمایندگان با یکدیگر» بود. این مسئله به خصوص در سال‌های انتهایی مجلس که بار دیگر به انتخابات مجلس نزدیک می‌شویم، جلوه ویژه دارد. خدایی ناکرده اگر یکپارچگی مجلس از دست برود و نمایندگانی به قصد فردا و خط کشی‌های مرسوم انتخاباتی بنا را بر عدم همکاری بگذارند، نه تنها سال‌های انتهایی مجلس بی رمق خواهد شد بلکه با کشیده شدن مجلس به سیاست بازی، به ورطه حواشی خواهد افتاد و آنگاه است که دیگر هیچ توقعی نمی‌توان داشت.
یادمان باشد که رهبر معظم انقلاب از مجلس یازدهم توقع انقلابی ماندن داشتند تا این خصلتی که در آن تقوا و توکل و اعتماد به خدا مستتر است، میل به حضور در انتخابات را در مردم افزایش دهد لذا سال‌های انتهایی مجلس تمامی نمایندگان باید دو چندان مراقب بوده و با تلاش شبانه روزی به فکر تحقق وعده‌های بر زمین مانده یا ارائه گزارش به مردم در خصوص چرایی عدم تحقق آن‌ها باشند.