صهیونیسم، بلای جهان اسلام

رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران حج، با اشاره به مهم‌ترین مسائل مربوط به جهان اسلام و کارکرد‌های مناسک حج ابراهیمی به‌عنوان بستری برای تمرین نسل‌های بشری برای چگونگی انتخاب ارکان زندگی، افشای توطئه و طرح صهیونیست‌ها برای عادی‌سازی روابط با کشور‌های اسلامی را با استفاده از فرصت تماس زائران با یکدیگر مورد تأکید قرار دادند.
ایشان خطاب به دولت‌هایی که اقدام به برقراری روابط با رژیم نامشروع صهیونیستی کرده‌اند، اعلام داشتند: «دولت‌های عربی و غیرعربی که برخلاف خواست ملت‌ها و برای خواست امریکا به سمت عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی رفته‌اند، بدانند این نشست و برخاست‌ها هیچ نتیجه‌ای جز استثمار آن‌ها به وسیله رژیم صهیونیستی نخواهد داشت.»
این هشدار امام خامنه‌ای، در ارتباط با طرح موسوم به صلح ابراهیمی است که با فشار امریکا در دوره ترامپ به اجرا گذاشته شد تا آخرین مرحله از طرح استعماری غرب برای ایجاد و تثبیت رژیم صهیونیستی در درون جهان اسلام را رقم زند.
یعنی امریکا به عنوان حامی اصلی رژیم صهیونیستی که با اشغال و غصب سرزمین فلسطین و کشتار و آواره نمودن فلسطینی‌ها با اتکا به ترور و جنایت پدید آمده، همزمان با تلاش برای رسمیت بخشیدن به اشغال بلندی‌های جولان و انتقال سفارت امریکا به شهر قدس به عنوان تأیید اشغالگری صهیونیست‌ها دولت‌های عربی را نیز مجبور کرد نه‌تن‌ها حمایت از فلسطین و مخالفت با اشغالگری صهیونیست‌ها را کنار بگذارند، بلکه به ارتباط ننگین خود با آنان رسمیت داده و پیمان ایجاد و توسعه روابط خود با اشغالگران را امضا و علنی کنند.


اقدامی که نه‌تن‌ها به مثابه زدن خنجر به پشت فلسطینی‌ها از سوی دولت‌های عربی به حساب می‌آمد و برای ادعا‌های عربی جایی باقی‌نمی‌گذاشت، بلکه مشکل دستوری و شتابزده آن با درجه بالایی از افتضاح و بی‌آبرویی نیز همراه بود، به گونه‌ای که نمایندگان دولت‌های عربی دقیقاً به متنی که برای امضا مقابل آنان گذاشته شده بوده اشراف نداشته و سر میز مذاکره از مفاد آن سؤال داشته و در حضور امریکایی‌ها خود را ناچار به پذیرش این رسوایی که حاوی ذلت آشکار بود، می‌دانستند.
درحالی که روند تحولات منطقه‌ای به نفع مقاومت اسلامی و ضعف و افول صهیونیست‌ها و اربابان امریکایی آن‌ها پیش می‌رفت، این طرح صهیونیستی-امریکایی یعنی پیمان صلح کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی به اجرا گذاشته شده و در ادامه به تشکیل نوعی ائتلاف ننگین و نمادی در نشست نقب توسعه یافت که نمادی از قرار گرفتن این دولت‌های عربی و رژیم صهیونیستی در یک جبهه واحد به حساب می‌آمد.
یعنی همزمان با شکست و عقب‌نشینی صهیونیست‌ها در مقابل مقاومت فلسطینی و وحشت از قدرت‌یابی مقاومت اسلامی، این دولت‌های عربی بودند که با پشت کردن و خیانت به آرمان فلسطین با جنایتکاران و تروریست‌های صهیونیستی دست دوستی داده و روابط سیاسی و اقتصادی خود را تا مرز همکاری‌های امنیتی و نظامی توسعه دادند. این روند خیانت و ذلت که از دوره ترامپ شروع شد، در دوران بایدن نیز ادامه یافته و نوعی خوش‌خدمتی به امریکایی‌ها به حساب می‌آید که دولت‌های عربی با تصور جلب رضایت و حمایت ارباب به آن تمکین کرده و حتی صراحت امریکایی‌ها در نامگذاری آنان به‌عنوان گاو‌های شیری هم در این همسویی و همراهی تأثیر ندارد.
در واقع این رویداد سیاسی در ادامه همان روند شکل‌دهی رژیم صهیونیستی برای استعمار و استثمار کشور‌های اسلامی است که ابتدا تجزیه امپراتوری عثمانی و سلطه بر بخش‌هایی از اراضی اسلامی را شکل داد و ایده تشکیل یک سرپل دائمی برای کنترل غرب آسیا به‌عنوان هارتلند واقعی را به نفع دولت‌های غربی در قالب رژیم صهیونیستی رقم زد و امروز در شرایط افول قدرت امریکا به‌عنوان حامی اصلی رژیم صهیونیستی و شرایط اضطرار خروج از منطقه، هزینه تداوم حیات ننگین رژیم جنایتکار و اشغالگر صهیونیستی برعهده دولت‌های وابسته عربی گذاشته شده است.
این همان هزینه تأمین امنیت و حیات رژیم‌های بریده از مردم و حمیت و غیرت ادعایی عربی است که سال‌هاست درمیان سردمداران دولت‌های عربی رنگ باخته والبته به‌جای آن نوعی غیرت و حمیت دینی با بیداری اسلامی در میان ملت‌ها جوانه زده است. حج ابراهیمی، موسم آبیاری این جوانه‌های غیرت و حمیت است که در تماس حجاج می‌تواند به شکوفایی عزت و تقویت مقاومت اسلامی کمک کند.
صهیونیسم که به نمایندگی از دولت‌های استعماری تشکیل شده در روابط خود با دیگران هیچ هدفی جز استثمار و تحمیل سلطه را دنبال نمی‌کند و در پیوند با ایدئولوژی خود برترپندار و آپارتاید افراطی به هیچ قوم، ملت و دولت دیگری وفادار نبوده و تنها به چشم خادم و نوکر نگاه می‌کند. مقابله با چنین بلایی تنها از مسیر عزت و مقاومت می‌گذرد و سازش و توافق با چنین مولود نحس و استعماری، نتیجه‌ای جز پذیرش استثمار نخواهد داشت. البته ننگ تمکین به استثماری که تحت فشارو باج‌خواهی همان ارباب به این مولود نحس صورت می‌گیرد هم برای ملت‌ها به مراتب آزاردهنده‌تر بوده و می‌تواند در روند بیداری اسلامی، خطر‌هایی جدی متوجه دولت‌های سازشکار کند.
همین نکته راز وحشت استثمارکنندگان و استثمارشوندگان از حج ابراهیمی و پیام بیداری حاصل از مراسم برائت از کفار و مشرکین است که برخی دولت‌های اسلامی حیات سیاسی خود را مدیون حمایت آنان ولو به قیمت بندگی و بردگی استثماری می‌دانند.